Nie lubisz ćwiczyć? Możesz winić za to geny

Na University of Georgia przeprowadzono testy na szczurach i z udziałem ludzi, by sprawdzić, na ile genetyka jest odpowiedzialna za naszą chęć lub niechęć do ćwiczeń.

- Badania na bliźniętach wskazują, że od 20 do 60 procent zmienności ludzkiej aktywności fizycznej można odziedziczyć, jednak genetyczne źródła nastawienia do wysiłku fizycznego są słabo poznane - mówi Rodney Dishman, autor badań.

Dowody sugerują, że ośrodki popędu i nagrody oraz układ motoryczny w mózgu współdziałają, sprawiając, że ludzie i zwierzęta dobrowolnie angażują się w ćwiczenia lub celowo ich unikają - wyjaśnia Dishman. Aktywność neuronów w mózgu, które w szczególności regulują dopaminę, wydaje się odgrywać rolę w poziomie motywacji do ćwiczeń. Dopamina to neuroprzekaźnik pomagający kontrolować ośrodki popędu, i nagrody.

Przeanalizowano też sposób, w jaki cechy osobowości i zachowania (takie jak wyznaczanie celów, samoregulacja, sprawność), wpływ społeczny, dostęp do zajęć fitness i inne czynniki wpływają na skłonność danej osoby do podejmowania ćwiczeń. - Nasze testy sugerują, że zmiany w genach kodujących i inne neuroprzekaźniki związane z bezpośrednio odpowiadają za niską lub wysoką aktywność fizyczną - wyjaśnia Dishman. - Te geny działają również pośrednio, poprzez powiązania z nabytą motywacją ludzi do aktywności, a także z określonymi cechami - dodaje.