Lepsza jakość snu w starszym wieku to niższe ryzyko demencji

Na Monash University w Melbourne w Australii i odkryto, że długość snu wolnofalowego przekłada się na zagrożenie rozwojem otępienia.

W wieloletnich testach wzięło udział niemal 350 uczestników w wieku powyżej 60 lat, którzy byli uważnie obserwowani pod kątem demencji. Jak odkryto, średnio pomiędzy dwiema analizami, między którymi minęło kilka lat, długość głębokiego snu zmniejszała się, co wskazuje na utratę snu wolnofalowego wraz z wiekiem. Po uwzględnieniu wieku, płci, czynników genetycznych, palenia papierosów, stosowania , i przeciwlękowych, każde jednoprocentowe zmniejszenie ilości głębokiego snu co roku wiązało się z 27-procentowym wzrostem prawdopodobieństwa demencji.

- wolnofalowy, czyli głęboki, na wiele sposobów wspomaga starzejący się mózg i wiadomo też, że sen zwiększa usuwanie odpadów metabolicznych z mózgu, w tym ułatwia usuwanie białek, których gromadzenie się jest charakterystyczne dla choroby Alzheimera - mówi profesor Matthew Pase.

- Do tej pory jednak nie byliśmy pewni roli snu wolnofalowego w rozwoju otępienia. Nasze odkrycia sugerują, że zaburzenia snu wolnofalowego mogą być modyfikowalnym czynnikiem ryzyka - wskazuje prof. Pase.

U uczestników powtarzano polisomnograficzne badania snu w ciągu nocy i w sposób nieprzerwany badano ich pod kątem objawów demencji. - Sprawdziliśmy, jak sen wolnofalowy zmienia się wraz z wiekiem i czy zmiany w jego długości są powiązane z ryzykiem demencji w późniejszym życiu, nawet do 17 lat później - zauważa prof. Pase.

- Oceniliśmy też, czy genetyczne ryzyko choroby Alzheimera lub objętość mózgu wskazująca na wczesną neurodegenerację były powiązane ze skróceniem snu wolnofalowego. Ustaliliśmy, że genetyczny czynnik ryzyka choroby Alzheimera, ale już nie objętość mózgu, był powiązany z przyspieszonym skróceniem snu wolnofalowego - wyjaśnia prof. Pase.