Kilka minut intensywnego wysiłku dziennie osłabi ryzyko raka

Kilkadziesiąt tysięcy ludzi przez kilka lat nosiło urządzenia monitorujące codzienną aktywność. Uczeni analizowali też dokumentację medyczną uczestników przez blisko siedem lat, aby sprawdzić ilość przypadków nowotworów.

Zaledwie cztery do pięciu minut energicznej przerywanej wiązało się ze znacznie niższym ryzykiem raka w porównaniu z ludźmi, którzy nie podejmowali takiego wysiłku.

„Energiczna, przerywana aktywność fizyczna związana ze stylem życia" (Vigorous Intermittent Lifestyle Physical Activity, VILPA) to nazwa ukuta przez naukowców Uniwersytetu w Sydney dla opisu bardzo krótkich okresów aktywności - około jednej minuty każda - które energicznie wykonujemy każdego dnia. Dotyczy to takich czynności, jak prace domowe, np. noszenie ciężkich zakupów ze sklepu spożywczego, bieganie za dziećmi na spacerach lub granie w gry wymagające energicznych ruchów.

- VILPA to trochę jak stosowanie zasad treningu interwałowego o wysokiej intensywności (HIIT) w codziennym życiu - mówi profesor Emmanuel Stamatakis z Uniwersytetu w Sydney.

Jak zaznacza, osoby, które nie ćwiczą, są narażone na wyższe ryzyko zachorowania na niektóre , takie jak , endometrium lub , do niedawna jednak nie można było zmierzyć wpływu mniej ustrukturyzowanych form energicznej aktywności fizycznej.

- Wiemy, że większość osób w średnim wieku nie ćwiczy regularnie, a to naraża ich na wyższe zagrożenie rakiem, jednak to dzięki technologii umożliwiającej monitorowanie aktywności, możemy przyjrzeć się wpływowi krótkich serii przypadkowej aktywności fizycznej wykonywanej w ramach codziennego życia - wskazuje profesor Stamatakis.

- To niezwykłe, że zwiększenie o zaledwie cztery do pięciu minut dziennie intensywnych codziennych zadań, wykonywanych w krótkich seriach trwających około jednej minuty każda, ma związek ze zmniejszeniem ryzyka zachorowania na raka nawet o 18 proc. do 32 procent różnych form raka - wyjaśnia profesor Stamatakis.

4,5 minuty dziennie VILPA wiązało się nawet z 32-procentowym zmniejszeniem zachorowalności na raka związanego z brakiem aktywności fizycznej.

największe korzyści w redukcji ryzyka zachorowania na raka zaobserwowano u osób, które angażowały się w niewielkie ilości VILPA w porównaniu z tymi, które nie podejmowały takiego wysiłku w ogóle, jednak korzyści utrzymywały się przy wyższych poziomach VILPA - szczególnie w przypadku nowotworów związanych z brakiem aktywności fizycznej.