Kiedy w jedzeniu szuka się przyjemności...

Kiedy jedzenie jest motywowane przez przyjemność, a nie głód, aktywne stają się endogenne sygnały chemiczne, które mogą prowadzić do i skutkować problemami zdrowotnymi, ostrzegają uczeni z Uniwersytetu Neapolu.

Przykładowo, sięganie po kawałek ciasta po sytym posiłku jest przejawem konsumpcji „nakręcanej" chęcią odczuwania przyjemności, a nie głodem. Takie powtarzalne zachowanie powoduje, że traktuje się jedzenie głównie jako źródło przyjemności i osłabieniu ulega kontrola nad ilością i jakością codziennego menu.

Fizjologiczny proces leżący u podstaw przyjemnościowego wymiaru jedzenia nie jest w pełni poznany, ale najprawdopodobniej biorą w nim udział endogenne substancje regulujące mechanizmy nagradzania, takie jak hormon grelina i 2-arachidonoylglycerol (2-AG).

W badaniach wzięło udział osiem zdrowych i najedzonych osób. Najpierw każdej z nich podano jej ulubiony posiłek, a następnie inny, bardziej pożywny, ale już nie tak smaczny.

Uczeni zbadali ilość 2-AG i hormonu podczas jedzenia każdej z potraw i okazało się, że poziom tych substancji wzrósł podczas raczenia się ulubionym daniem, zmalał zaś przy jedzeniu drugiego posiłku.

Ten wzrost sugeruje aktywację wewnętrznego systemu nagradzania, która zastępuje sygnał, że zjadło się wystarczająco dla przywrócenia organizmowi odpowiedniego poziomu energetycznego.

„Hedoniczny głód" może więc silnie stymulować przejadanie się w otoczeniu, w którym bardzo smaczna żywność jest wszechobecna i przyczynić się do gwałtownego wzrostu problemu , ostrzegają uczeni.

Zrozumienie psychologicznych mechanizmów, od których zależne jest hedoniczne jedzenie, może pomóc w leczeniu nadwagi. Potrzebne są jednak dalsze badania w celu potwierdzenia uzyskanych wyników i rozszerzenia wiedzy na temat mechanizmów odpowiadających za opisywane zaburzenia odżywiania.

Wyniki badań opublikowano w magazynie Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism.