Ciąża po menopauzie?

Jak podaje raport Human Fertilisation and Embryology Authority, średni wiek kobiet ubiegających się o wspomaganą metodę reprodukcji (ART-assisted reproduction technology) w Wielkiej Brytanii wynosi 34 lata, ale zdarzają się także przypadki, że takiej metodzie poddawane są kobiety w wieku powyżej 50 lat.

Przyczyny tak późnych decyzji dotyczących rodzicielstwa są różne. Zwykle mają na to wpływ warunki ekonomiczne, pogoń za karierą i pieniędzmi, a także uwarunkowania społeczne. Kiedy decyzja zostanie już podjęta, ryzyko komplikacji spada na plan drugi. Starsze kobiety często uważają, że są silniejsze i zdrowsze od kobiet młodszych i poradzą sobie z ciążą. Konsekwencje płynące z bagatelizowania zagrożeń i powikłań mogących wystąpić, są niezwykle niebezpieczne i mogą poskutkować nawet poronieniem. Należy pamiętać, że większość kobiet po menopauzie potrzebuje specjalnych zabiegów przygotowujących je do przyjęcia komórek jajowych od młodszych dawców.

Przy podejmowaniu decyzji, wiekowe, potencjalne matki kierują się głównie własnym szczęściem. Po udanej karierze zawodowej i udanym życiu towarzyskim, przychodzi czas na dziecko. Zdecydowane na ciąże zwykle nie biorą pod uwagę tego, że ich pociechy mogą stracić rodziców jeszcze przed osiągnięciem przez nie pełnoletności, albo, że z góry skazują dziecko na bycie jedynakiem, na dodatek pozbawionym babci i dziadka. Jest to spory problem, udeżający w rozwój emocjonalny dziecka, gdzie, jak pokazują badania niezwykle istotną rolę odgrywają właśnie dziadkowie.

Kolejny aspekt negatywnego problemu jest taki, że kobiety w wieku powyżej 50 lat mogą zajść w ciąże tylko przy pomocy nowoczesnych metod wspomagających. Odbywa się to nakładem ogromnych środków, a także kosztem młodszych kobiet-dawców, które nierzadko narażone są na niebezpieczeństwo związane z oddawaniem komórki jajowej.

Brak dawców w Zjednoczonym Królestwie może oznaczać, że kobiety chętne do zajścia w ciąże będą wyjeżdżać za granicę. Jak sugerują badania, to właśnie potencjalne dawczynie z krajów Europy Wschodniej będące w gorszej sytuacji materialnej będą najczęściej wykorzystywaną przez obce kliniki specjalizujące się w tego typu zabiegach, grupą.

Ważnym problemem stają się także finanse. Ponieważ potencjalna matka płaci tylko za ART (sztuczne zapłodnienie), reszta zostaje przeniesiona na podatników. Koszty związane z opieką medyczną i ewentualną terapią podczas ciąży mogą poważnie nadszarpnąć budżet. Analizując problem związany z wolnością wyboru ART przez kobiety w różnym wieku, nie wolno działać na szkodę nienarodzonego dziecka - konkludują autorzy raportu.