Miód jak ambrozja

Miody dzielimy na nektarowe, spadziowe i mieszane, w zależności od surowca, z jakiego powstały. Miody kwiatowe pochodzą z nektaru różnych roślin i charakteryzują się jasną barwą oraz wyrazistym aromatem. Wyróżniamy wiele rodzajów miodów odmianowych m.in.:
* wielokwiatowy - bardzo popularny, o słodkim i łagodnym smaku, pomocny przy alergiach;

* lipowy – o wyraźnym zapachu kwiatów lipy, działa wzmacniająco, przeciwgorączkowo, obniża ciśnienie krwi;

* rzepakowy – o największej ilości glukozy i aminokwasów, bardzo słodki, zalecany przy niewydolności krążenia, miażdżycy;

* akacjowy – jasny, słodki, lubiany przez dzieci, doskonale oczyszcza wątrobę i wspomaga pracę nerek.


Miody spadziowe są najczęściej ciemne i mają delikatny, przyjemny zapach. W Polsce przeważają miody spadziowe z jodły i świerka, mające silne działanie bakteriobójcze i stosowane w leczeniu schorzeń dróg oddechowych, serca, a także anemii. Miód stosuje się także zewnętrznie jako środek antyseptyczny na oparzenia i ropiejące rany.

Również w kosmetyce wykorzystuje się jego dobroczynne właściwości, od dawna istnieją produkty zawierające miód w swoim składzie.

Miód nie zawiera wielu witamin, ale za to duże ilości łatwo przyswajalnych cukrów prostych, co czyni go doskonałym źródłem energii dla wyczerpanych fizycznie i umysłowo. Podobnie jak inne pszczele produkty, miód ma wiele właściwości leczniczych. Jest stosowany jako lek w chorobach serca, oczu, wrzodów żołądka i dwunastnicy. W skład miodu wchodzi inhibina – substancja hamująca rozwój drobnoustrojów - dlatego jest on niezastąpiony w walce z przeziębieniem, zwłaszcza gdy proces chorobowy nie jest jeszcze rozwinięty. Niemowlętom i dzieciom do pierwszego roku życia nie należy podawać miodu, ale już starsze powinny przyjmować chociaż parę łyżeczek dziennie, co znacznie zwiększy ich odporność na infekcje. Dorośli powinni spożywać miód kilka razy dziennie (3-5 łyżek stołowych), najlepiej rozpuszczony w wodzie, mleku lub jogurcie i pity na godzinę przed posiłkiem.