Zioła w służbie zdrowiu: miodla indyjska na wrzody i choroby dziąseł

Ekstrakty z miodli indyjskiej mają ostry zapach podobny do , ponieważ zawierają związki siarkowe. Stosuje się je w indyjskiej medycynie tradycyjnej ze względu na ich właściwości antybakteryjne, przeciwgrzybicze, antywirusowe, etc.

Zastosowanie

Poniższe zastosowania oparte są na tradycji, teoriach naukowych lub/i badaniach o ograniczonym zakresie. Trzeba jednak zaznaczyć, że roślina nie została gruntownie przetestowana na ludziach, a bezpieczeństwo i skuteczność nie zawsze były udowodnione. Tradycyjne zalecenia co do zażywania zioła objemowały takie dolegliwości i choroby jak: ból, zakażenia grzybiczne, wirusowe i bakteryjne, gorączka, zaburzenia rytmu serca, choroby sercowo-naczyniowe, przeziębienia, , choroba wieńcowa, mukowiscydoza, cukrzyca, biegunka, wrzody żołądka, zapalenie dziąseł, hiperlipidemia (podwyższony poziom cholesterolu), , choroby wątroby, choroby przyzębia, zaburzenia układu oddechowego, zespół Reye'a, świerzb, niepokój, choroby przenoszone drogą płciową, choroby skóry, wrzody.

Melia indyjska jest najpowszechniej polecana na wrzody oraz . Badania potwierdziły działanie rośliny przeciw osadzaniu się płytki nazębnej i aktywność przeciwbakteryjną przeciwko patogenom jamy ustnej. Testy wykazały, że melia daje podobne skutki jak lek chlorheksydyna.

Współczesne badania dowiodły także skutecznego działania rośliny w przypadku . Jednakże nie porównano jej efektywności z inhibitorami pompy protonowej lub antagonistami receptora H2.

Dawkowanie

Ponższe dawki nie są w pełni zbadane, dlatego nie można uznawać ich pełnego bezpieczeństwa. W leczeniu wrzodów żołądka i dwunastnicy stosowany jest ekstrakt z kory w dawce 30-60 mg, przyjmowany dwa razy dziennie przez dziesięć tygodni. Preparat z zawartością żelu z miodli stosowany dwa razy dziennie (po śniadaniu i przed snem) przez sześcć tygodni pomaga w zwalczaniu płytki nazębnej i łagodzi choroby dziąseł. Olejek z rośliny wykazuje działanie ochronne przed ukąszeniami komarów.

Bezpieczeństwo i interakcje

Zażywanie miodli może skutkować skutkami ubocznymi. Nie poleca się stosowania zioła u małych dzieci. Ekstrakt z lisci może wywoływać bradykardię (spowolnienie akcji serca), zaburzenia rytmu serca i znaczne obniżenie ciśnienia. Poza tym roślina może powodować wzrost poziomu amoniaku w organizmie i zmniejszenie stężenia cukru we krwi. Duże ilości ekstraktu z liści mogą hamować określone funkcje tarczycy.

Równoczesne stosowanie paracetamolu i ekstraktu z miodli neem może być toksyczne dla wątroby. Należy zachować ostrożność u pacjentów przyjmujących inne leki szczególnie toksyczne dla wątroby. Ze względu na możliwe efekty hipotensyjne preparat powinien być ostrożnie stosowany przy zażywaniu leków na obniżenie ciśnienia.

Co więcej, stosowanie miodli może zwiększać efektywność leków przeciwbólowych.