Sztuczne łzy złagodzą objawy zespołu suchego oka

Powstałe w wyniku tych zaburzeń objawy wynikają z nieprawidłowego nawilżenia powierzchni oka, upośledzenia odżywienia rogówki oraz łączą się ze zwiększonym ryzykiem pojawiania się zakażeń oka spowodowanych zmniejszonym usuwaniem ciał obcych i patogenów. Jest to jedno z najczęściej występujących schorzeń oczu a liczba zachorowań ciągle rośnie.

Choroba rozpoczyna się najczęściej pomiędzy 40 a 60 rokiem życia. Dolegliwość ta znacznie częściej dotyka kobiety niż mężczyzn.

Łzy spełniają wiele bardzo ważnych funkcji zapewniających prawidłowe działania ludzkiego oka. Wygładzają one powierzchnię gałki ocznej, dzięki czemu powieki mogą łatwo otwierać się i zamykać, a odbierane przez nas bodźce wzrokowe nie ulegają zniekształceniu. Warstwa łez na powierzchni oka bardzo silnie załamuje promienie świetlne i odgrywa bardzo ważną rolę w zapewnieniu prawidłowego widzenia. Film łzowy dwa razy silniej załamuje promienie świetlne niż soczewka i stanowi najważniejszy element tzw. układu refrakcyjnego oka, dzięki któremu możemy dobrze widzieć przedmioty z bliska i z daleka.

Łzy zapobiegają wysychaniu powierzchni oka, a zawarte we łzach substancje chemiczne wykazują działanie przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe i przeciwgrzybiczne, przez co zapobiegają powstawaniu chorób oczu wywołanych przez te organizmy. Ciągła wymiana łez umożliwia wypłukiwanie z oka drobin kurzu i innych zanieczyszczeń, które znajdują się w otaczającym nas powietrzu. Łzy odgrywają bardzo istotną rolę w zapewnieniu właściwego funkcjonowania struktury oka zwanej rogówką, której przezroczystość warunkuje prawidłowe widzenie. Różne substancje oraz tlen rozpuszczone we łzach stanowią materiał odżywczy dla rogówki.

Chorzy na zespół suchego oka mają za mało łez, więc muszą korzystać z ich substytutów. Mamy obecnie do wyboru wiele sztucznych łez. Składają się one przede wszystkim z wody oraz środków zagęszczających (polimerów) zatrzymujących wodę i utrudniających jej odpływanie z oka, co ułatwia powiekom ślizganie się po jego powierzchni oraz innych środków, które na przykład dostosowują w nich stężenie soli i stopień kwasowości (pH) do takich wartości, jakie mają prawdziwe łzy.

W zależności od rodzaju polimeru szybkość uwalniania zawartej w niej wody jest różna i tak np. preparaty zawierające jako substancję aktywną polividon (PVP) szybciej uwalniają zawartą wodę i działają krócej, a preparaty zawierające hydroksypropylometylocelulozę (HPMC) działają dłużej.

Najdłuższym czasem działania charakteryzują się preparaty zawierające jako substancję czynną kwas poliakrylowy (PAA).

Lepkość, czyli stopień przylegania preparatu do powierzchni oka również warunkuje czas działania sztucznych łez. Im wyższa lepkość preparatu tym dłużej utrzymuje się na powierzchni oka i tym rzadziej można go stosować. Osmolarność i pH sztucznych łez powinna być dostosowana do parametrów filmu łzowego. Niefizjologiczna osmolarność lub pH sztucznych łez może być przyczyną różnych dolegliwości np. uczucia pieczenia, występującego w czasie stosowania lub bezpośrednio po zastosowaniu sztucznych łez. Sztuczne łzy mogą również zawierać substancję konserwującą, dzięki której okres stosowania sztucznych łez po otwarciu opakowania może wynosić od 4 do 6 tygodni. Sztuczne łzy bez konserwantów, występujące w pojedynczych opakowaniach, powinny zostać użyte bezpośrednio po otwarciu, a pozostałość wraz z opakowaniem wyrzucona.

Niekonserwowane sztuczne łzy są szczególnie wskazane dla osób noszących soczewki kontaktowe (można je stosować bezpośrednio na soczewki kontaktowe), aktywnych zawodowo (brak konieczności noszenia dużego opakowania sztucznych łez) oraz osób uczulonych lub nietolerujących konserwowanych sztucznych łez.

Na podstawie materiałów firmy Bausch&Lomb