Słodka stewia - substytut cukru zatwierdzony przez Komisję Europejską

Już w połowie XX wieku stewię powszechnie stosowano jako ekwiwalent cukru. Wyciąg z jej liści jest znacznie słodszy od sacharozy, nie ulega fermentacji, działa przeciwpróchniczo, a przy tym nie posiada niemal żadnej wartości kalorycznej.

Stewiozyd od wielu lat jest stosowany jako środek słodzący w Ameryce Południowej, Azji, Japonii, Chinach, Brazylii, w Korei i w Japonii. W Stanach Zjednoczonych wyciąg ze stewii jest dostępny jako suplement diety. Dotychczas jednak w krajach UE roślina ta nie została zatwierdzona jako artykuł spożywczy ze względu na możliwość toksycznego działania jednego z jej składników.

Jedynie we Francji umożliwiono sprzedaż artykułów z substancjami ze stewii czyniąc to na podstawie przepisu, zgodnie z którym kraj członkowski UE może zezwolić na stosowanie u siebie danego składnika w okresie 2 lat. Teraz, na podstawie wyników obszernych, wieloletnich badań, Komisja Europejska zezwoliła na wprowadzenie na rynek produktów ze składnikami stewii.

Badania wykazały, iż przeciętny Europejczyk spożywa w ciągu dnia około 130 gram cukru. To duża ilość, która może stanowić jedną z przyczyn powszechnych obecnie problemów zdrowotnych, do jakich należy próchnica zębów, nadwaga czy cukrzyca. Ponieważ konsumentom trudno jest zrezygnować ze słodkich potraw, w ostatnich latach trwało poszukiwanie substytutu kalorycznego cukru. Popularność stewii jest jednym z efektów tych poszukiwań.

Ustalono wartość ADI (dopuszczalną dzienną dawkę) określającą maksymalną ilość substancji, jaka zgodnie z aktualnym stanem wiedzy może być przez człowieka codziennie spożyta z żywnością bez negatywnych skutków dla zdrowia. ADI dla sewii plasuje się na poziomie 4 mg na kg masy ciała na dobę.

Oprócz rynku słodzików, stewia ma prawdziwy potencjał jako składnik żywności, w szczególności w produkcji słodkich napojów. Eksperci szacują, że rynek pochodzących od tej rośliny substancji będzie wart w 2014 roku 825 mln dolarów.