Niepożądane odczyny poszczepienne: poznaj fakty, odrzuć mity : poznaj fakty, odrzuć mity

1. NOP, czyli niepożądany odczyn poszczepienny, to bardzo poważna reakcja organizmu na podaną szczepionkę.

Nie. NOP jest to reakcja organizmu na podaną szczepionkę. Natomiast zakwalifikowanie NOP-u jako odczynu łagodnego, poważnego, czy ciężkiego należy do lekarza, który podejrzewa lub rozpoznaje NOP na podstawie badania lekarskiego i określonych kryteriów. Końcowa weryfikacja kwalifikacji NOP-ów odbywa się w Zakładzie Epidemiologii Narodowego Instytut Zdrowia Publicznego – Państwowego Zakładu Higieny.

2. NOP jest bardzo częstym zjawiskiem, ale lekarze w Polsce nie zgłaszają takich wydarzeń, stąd zaniżone statystyki.

Nie. NOP-y pojawiają się ze średnią częstością 1:10 000 podanych dawek szczepionki. Zgłaszalność NOP-ów w ostatnich latach poprawiła się, jednak należy kontynuować działania edukacyjne w tym zakresie zarówno dla lekarzy jak i pacjentów.

3. Od szczepionek, które mogą powodować powikłania, lepsze jest naturalne nabycie odporności poprzez zachorowanie.

Nie. należą do największych osiągnięć medycyny. Dzięki szczepieniom każdego roku udaje się uratować miliony osób na całym świecie, a niektóre choroby udało się zlikwidować lub znacząco ograniczyć. Ponadto skuteczność szczepionek jest w większości przypadków porównywalna z odpornością po przechorowaniu. Jednak przechorowanie może być dodatkowo obarczone wystąpieniem powikłań, których ciężkość i skutki są trudne do przewidzenia.

4. NOP związany jest przede wszystkim ze szczepionkami skojarzonymi, bo one są zbyt dużym obciążeniem dla organizmu.

To nie jest prawda. NOP-y mogą wystąpić po każdym rodzaju szczepionek: monowalentnych i skojarzonych. Liczba antygenów zawartych w szczepionce nie jest czynnikiem ryzyka występowania NOP-ów. Organizm człowieka jest przystosowany do wywołania reakcji odpornościowej w odpowiedzi na wiele antygenów podanych jednoczasowo, dlatego nie można mówić o przeciążeniu organizmu.

5. NOP związany jest z tym, że nasze szczepionki zawierają rtęć lub aluminium, które są szkodliwe dla zdrowia.

Należy podkreślić, ze pojawienie się NOP-u jest związane z indywidualną reakcją organizmu na . Wyniki wielu badań prowadzonych od lat 90-tych ubiegłego wieku, m.in. przez Amerykański Urząd ds. Żywności i Leków (FDA), Światową Organizację Zdrowia (WHO), Europejską Agencję ds. Leków (EMA) nie potwierdziły szkodliwości tiomersalu, czy aluminium zawartego w szczepionkach. Badania prowadzone u niemowląt w pierwszych 6 m. ż. wskazują, że etylortęć pochodząca z tiomersalu jest usuwana z organizmu w ciągu 4-9 dni. Dostępne, dobrze metodologicznie przeprowadzone badania, nie potwierdziły związku przyczynowo-skutkowego między narażeniem na tiomersal i występowaniem autyzmu ani zaburzeń neurologicznych u dzieci.
W badaniach oceniających źródło w organizmie stwierdzono, że zdecydowanie bardziej niebezpieczne jest spożywanie ryb zanieczyszczonych toksyczną metylortęcią.
Tiomersal jest alergenem, który może powodować reakcje skórne. Uczulenie na ten związek może występować u ok. 1-5% młodzieży i osób dorosłych. Tego typu reakcje po podaniu szczepionki z tiomersalem występują bardzo rzadko. W 2007 r. wprowadzono zalecenie, aby w ulotce dołączonej do każdej szczepionki, która zawiera tiomersal (również w ilościach śladowych) umieszczona była informacja o możliwości wystąpienia reakcji uczuleniowej.