Niedobór witaminy D grozi depresją

Z nowego badania wynika, że niedostatek często towarzyszy objawom depresji. Uczeni odkryli też, że podniesienie poziomu „słonecznej witaminy" łagodzi symptomy dolegliwości.
Nie jest jasne czy niski poziom witaminy D powodują depresję, pogłębia ją, czy może stanowi przejaw istniejących zaburzeń afektywnych. Niemniej jednak związek między psychicznym samopoczuciem a witaminą D wydaje się trwały.

Do badań zaproszono trzy kobiety w wieku od 42 do 66 z , z których wszystkie brały leki antydepresyjne. Panie były też leczone na typu 2 lub .

U każdej uczestniczki zanotowano niedobory witaminy D na poziomie od 8,9 do 14,5 nanogramów na mililitr krwi (ng/ml). Ilość poniżej 21 ng/ml uznaje niedobór. Zgodnie z wytycznymi ustalonymi przez Towarzystwo Endokrynologiczne normalny poziom witaminy D to ten powyżej 30 ng/ml.

Kobiety otrzymywały witaminę D przez osiem do dwunastu tygodni. Po tej suplementacji poziom słonecznej witaminy wzrósł u nich do 32 - 38 ng/ml, a uczestniczki deklarowały znaczne osłabienie symptomów choroby - u jednej z kobiet nasilenie depresji zmieniło się z ciężkiego na łagodne. U innej pacjentki zanotowano niemal całkowite wyciszenie objawów.

Witamina D nazywana jest słoneczną witaminą, ponieważ nasze ciała produkują ją pod wpływem działania promieni słonecznych. Substancja jest również dodawana do mleka i innych produktów spożywczych oraz dostępna w małych ilościach w tłustych rybach takich jak tuńczyk, łosoś i makrela, a także wątrobie wołowej, serze i żółtkach jaj. Trudno ją więc uzupełniać jedynie dzięki diecie, stąd przy niedoborach nierzadko potrzebna jest suplementacja.

Eksperci zalecają, by dzienna dawka witaminy D wynosiła 600 IU dla osób w wieku 1-70 lat i do 800 IU dla ludzi w wieku powyżej 70 lat.

Wyniki opisywanych badań podano na 94 Dorocznym Spotkaniu Towarzystwa Endokrynologicznego w Houston.