Gdy gubisz się we własnym domu - syndrom dezorientacji

Uczeni z University of British Columbia and Vancouver Coastal Health Research nazwali wspomniane zaburzenie "syndromem dezorientacji" (Developmental Topographical Orientation. DTO). Odkryli bowiem, że niektórzy ich pacjenci doświadczali kłopotów z nawigowaniem po własnym domu czy dzielnicy, chociaż nie odnotowano u nich równocześnie uszkodzeń mózgu lub osłabienia zdolności poznawczych.

Osoby doświadczające syndromu dezorientacji nie potrafią wykonać prostych czynności, jak np. odnalezieni właściwej drogi z domu do pobliskiego supermarketu w domu. Takie problemy zaś mogą znacznie utrudniać prowadzenie normalnego życia i skutkować , wyjaśniają eksperci.

Orientacja w przestrzeni wymaga skomplikowanych zdolności poznawczych, które również wiążą się z częściami mózgu związanymi z pamięcią, postrzeganiem i rozumowaniem potrzebnym do podjęcia decyzji. Poza tym potrzebne jest również wykorzystywanie co najmniej dwóch różnych rodzajów . Pamięć proceduralna (ruchowa) pozwala na bezpośrednie spostrzeganie i reagowanie na określone bodźce z otoczenia umożliwiające wykonywanie ruchów, które możliwają przemieszczanie się. Druga z wymienionych to pamięć przestrzenna, która odpowiada za reprezentacje otoczenia, czyli swoiste mapy otoczenia.

U pacjentów z syndromem dezorientacji nie zidentyfikowano wad lub zmian w części mózgu odpowiadających za orientację, które mogłyby wywoływac opisywane zaburzenie. Testy wykazały jednak, że problemy z topografią u tych pacjentów spowodowane były niezdolnością do tworzenia poznawczej mapy poznawczą. Nie wiadomo na razie, jak leczyć ten syndrom.

DTO moze być również wynikiem z udaru, zespołu nieuwagi stronnej, , , wówczas jednak daje sie zdiagnozować podłoże zaburzenia.

Wyniki badań opublikowano w Journal of Neuropsychologia.

Więcej informacji na: