Chili dla cukrzyków?

Badaniom poddano 36 osób (w tym 22 kobiet o średnim indeksie masy ciała 26,3), które przez 4 tygodnie pozostawały na swej zwykłej, codziennej diecie, a przez 4 kolejne otrzymywały mieszankę zawierającą chili, dostarczoną przez australijskiego producenta żywności MasterFoods.

Pobrano próbki krwi uczestników, by zbadać poziom glukozy, insuliny oraz peptydu C, używanego także jako marker poziomu insuliny, ponieważ jego stężenie we krwi odpowiada stężeniu wydzielanej insuliny. Okazało się, że na skutek ostrej diety chili poziom glukozy we krwi był niższy niż przy „mdłym” jadłospisie: we krwi osób regularnie spożywających pikantną przyprawę insulina ustabilizowała na poziomie 69 mcIU/mL (micro-International Unite per millilitre), a w przypadku diety pozbawionej charakterystycznego smaku ostrej papryki – 109 mcIU/mL.

Stosunek peptydu C do insuliny także znacząco się poprawił i dla pierwszej grupy, ostrej, wyniósł 14,1, a dla drugiej, mdłej – 12.4. Jeden z autorów badań, Kiran Ahuja, przypuszcza, że chili powoduje obniżenie peptydu C, a tym samym – insuliny. Efekt ten jest zwiększony, jeśli przyprawa jest spożywana regularnie. Mechanizm tego zjawiska nie jest do końca poznany, a odkrycie australijskich naukowców musi być poparte dodatkowymi badaniami. Badacze sugerują jednak, że składniki chili mogą działać na receptory wątroby, które z kolei wpływają na produkcję insuliny.

Pomimo tak cennych właściwości – chili jest bogatym źródłem kapsaicyny (organiczny związek chemiczny, alkaloid "pikantności" - odpowiedzialny za ostry, piekący smak. Czystej kapsaicyny nie można jednak nabyć jako przyprawy ze względu na jej toksyczność w większych dawkach), antyutleniaczy, witaminy C oraz beta-karotenu – nie należy przesadzać z dawką chili, bowiem wysokie spożycie takich przypraw może także zwiększyć ryzyko nowotworów żołądka, często wykrywanych u mieszkańców Indii oraz Meksyku, słynących z upodobania do ostrych potraw.