Bezsenność chorobą społeczną

Wyniki badań przeprowadzonych na zlecenie organizatorów kampanii edukacyjnej "Dobrze śpij - aktywnie żyj" dowodzą, że bezsenność jest poważnym problemem społecznym w naszym kraju. Ponad połowa Polaków cierpi na zaburzenia snu. Bardzo wielu z nich ma problemy ze snem niemal codziennie, pozostali - przynajmniej kilka razy w miesiącu. U 73 procent respondentów zaburzenia snu utrzymują się co najmniej przez okres miesiąca. Bezsenność to choroba, która nie leczona, będzie towarzyszyła nam do końca życia.

- Jeśli bezsenność trwa dłużej niż 4 tygodnie, to ma wówczas charakter przewlekły, zatem według klasyfikacji jest chorobą. W definicji bezsenności niezwykle istotny jest ponadto element subiektywny, czyli samopoczucie pacjenta. Dlatego właśnie w przypadku przewlekłej bezsenności stosuje się leczenie farmakologiczne oraz psychoterapię – mówi dr Michał Skalski z Poradni Leczenia Zaburzeń Snu przy Katedrze Psychiatrii Akademii Medycznej w Warszawie.

Powodem tak licznych zachorowań na bezsenność przewlekłą jest pęd współczesnego świata, który powoduje, że ludzie, zwłaszcza żyjący w większych miastach, nie przestrzegają podstawowych zasad higieny snu.

Objawy bezsenności, polegające głównie na trudnościach w zasypianiu, ale również na kłopotach z utrzymaniem ciągłości snu i zbyt wczesnym budzeniu, mogą utrzymywać się przez dłuższy okres w sytuacji, kiedy jesteśmy narażeni na długotrwały stres. Oprócz tego ważnym czynnikiem wzmagającym zaburzenia snu jest występowanie różnych innych chorób fizycznych czy psychicznych. Tu działanie występuje w obie strony, ponieważ człowiek, który np. choruje na depresję lub zaburzenia lękowe, będzie znacznie częściej cierpiał na bezsenność, ale również bezsenność może być istotnym powodem pojawienia się u niego depresji. Dlatego właśnie w leczeniu bezsenności stosuje się łącznie – leczenie psychologiczne i farmakologiczne. Ważne jest tu pozbycie się zarówno objawów choroby, jak jej przyczyn.