Pomyśl dwa razy, nim przejdziesz na dietę - to może być wręcz niebezpieczne

- „Dieta z efektem jo-jo" to niezamierzone przybieranie na wadze i , tylko po to, by z powrotem przybrać na wadze i ponownie rozpocząć cykl; taka dieta stanowi powszechną część amerykańskiej kultury, obejmującą modne sposoby odżywiania się i plany szybkiego odchudzania lub stosowanie leków, ponieważ wiele osób dąży do ideału piękna -mówi Lynsey Romo z North Carolina State University.

- Uważamy, że większość ludzi powinna unikać diety, chyba że jest to konieczne z medycznego punktu widzenia. Nasze badanie oferuje również wgląd w to, w jaki sposób ludzie mogą zwalczać podstępne aspekty zmiany masy ciała i przerwać ten cykl - wyjaśnia Romo.

Przeprowadzono szczegółowe wywiady z kilkudziesięcioma mężczyznami i kobietami, u których waga zmieniała się tak, że najpierw stracili kilka kilogramów, a następnie odzyskali ponad 5 kilogramów.

Autorzy chcieli sprawdzić, dlaczego ludzie weszli w cykl „diety jo-jo" oraz jak, jeśli w ogóle, udało im się z niego wyjść. Wszyscy deklarowali, że chcą schudnąć ze względu na piętno społeczne związane z ich wagą i/lub dlatego, że porównywali swoją wagę z wagą celebrytów lub rówieśników.

- Większość uczestników nie rozpoczęła diety ze względów zdrowotnych, ale dlatego, że poczuli presję społeczną, aby schudnąć - mówi Romo.

Badani wskazywali też stosowanie różnych , co skutkowało początkową utratą wagi, ale ostatecznie jej odzyskaniem.

Odzyskanie wagi spowodowało, że ludzie poczuli wstyd i jeszcze bardziej uwewnętrznili piętno związane z wagą, przez co uczestnicy badania czuli się gorzej niż przed rozpoczęciem diety. To z kolei często prowadziło ludzi do podejmowania coraz bardziej ekstremalnych zachowań, by spróbować ponownie schudnąć.

- Wielu uczestników wykazywało i, takie jak objadanie się pod wpływem emocji, ograniczanie jedzenia i ilości przyjmowanych kalorii, nieustanne liczenie kalorii, związany z tym, co się je, uciekanie się do szybkich rozwiązań (takich jak diety niskowęglowodanowe lub leki odchudzające), wykonywanie wyczerpujących ćwiczeń i unikanie spotkań towarzyskich połączonych z jedzeniem - zauważa Romo.

- Działania na rzecz utraty masy ciała stały się głównym elementem życia badanych do tego stopnia, że odrywały ich od spędzania czasu z przyjaciółmi, rodziną i współpracownikami oraz wpływały na to, co jedli i pili - dodaje Mueller.

- Uczestnicy określali to doświadczenie jako uzależnienie lub błędne koło. Ci, którym udało się z niego wyjść, częściej stosowali zróżnicowaną dietę i jedli, gdy byli głodni; pozostali zaś traktowali jedzenie jako coś, co należy ściśle monitorować lub karali się za nieprzestrzeganie przyjętych zasad - zauważa Romo.

W każdym razie zdecydowana większość uczestników badania utknęła w błędnym kole. - Połączenie zakorzenionych wzorców myślowych, oczekiwań społecznych, kultury toksycznej diety i wszechobecnego piętna związanego z wagą utrudnia ludziom całkowite wyjście z błędnego koła, nawet jeśli naprawdę tego chcą - mówi Romo.

- Okazuje się, że usilna zmiana wagi to negatywna praktyka, która może wyrządzić ludziom prawdziwą krzywdę. Nasze odkrycia sugerują, że rozpoczęcie diety może być szkodliwe dla ludzi, jeśli nie jest to konieczne z medycznego punktu widzenia. Sposób odżywiania się, który miał na celu spełnienie określonych standardów społecznych, narażał ludzi na lata wstydu, niezadowolenia z własnego ciała, poczucia nieszczęścia, stresu, porównań i problemów związanych z wagą. Po rozpoczęciu diety wielu osobom bardzo trudno jest uniknąć trwającej całe życie walki ze swoją wagą - ocenia Romo.