Strona główna Zdrowie Apteka Opinie o lekach Xetanor 20 mg tabletki powlekane 20 mg

Znajdź informacje na temat leku

Xetanor 20 mg tabletki powlekane 20 mg pokaż opinie (0)

Wskazania: › Depresja › Zaburzenia lękowe › Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne › Zespół stresu pourazowego

0.0
Xetanor 20 mg tabletki powlekane 20 mg
Postać leku: tabletki powlekane    
Substancja czynna: Paroxetinum    
Lek dostępny na receptę

Lek w postaci tabletek powlekanych, zawiera substancję czynną paroksetynę, stosowany w leczeniu ciężkich epizodów depresyjnych, zaburzeń lękowych z agorafobią lub bez agorafobii, fobii społecznych, zespołu stresu pourazowego.

Przed zastosowaniem leku należy zapoznać się z treścią dołączonej do niego ulotki, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. Należy zachować ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. Należy zwrócić się do lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki w razie jakichkolwiek wątpliwości dotyczących stosowania leku. Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy tej choroby są takie same.

Przeciwskazania

Stwierdzona nadwrażliwość na paroksetynę lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

Produkt leczniczy zawiera lecytynę sojową, która może być źródłem białka sojowego, w związku z tym u osób uczulonych na orzeszki ziemne lub soję, mogą wystąpić reakcje uczuleniowe.

Przeciwwskazane jest stosowanie paroksetyny jednocześnie z inhibitorami monoaminooksydazy (IMAO). W wyjątkowych okolicznościach l...

Stwierdzona nadwrażliwość na paroksetynę lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

Produkt leczniczy zawiera lecytynę sojową, która może być źródłem białka sojowego, w związku z tym u osób uczulonych na orzeszki ziemne lub soję, mogą wystąpić reakcje uczuleniowe.

Przeciwwskazane jest stosowanie paroksetyny jednocześnie z inhibitorami monoaminooksydazy (IMAO). W wyjątkowych okolicznościach linezolid (antybiotyk, który jest odwracalnym nieselektywnym inhibitorem MAO) można stosować w skojarzeniu z paroksetyną pod warunkiem, że możliwe jest prowadzenie ścisłej kontroli objawów zespołu serotoninowego oraz monitorowanie ciśnienia tętniczego krwi (patrz punkt 4.5). Leczenie paroksetyną można rozpocząć:
- dwa tygodnie po zakończeniu stosowania nieodwracalnych inhibitorów MAO lub
- co najmniej 24 godziny po zakończeniu stosowania odwracalnych inhibitorów MAO (np.
moklobemidu, linezolidu).
Co najmniej jeden tydzień powinien upłynąć od zakończenia leczenia paroksetyną do rozpoczęcia leczenia jakimkolwiek inhibitorem MAO.

Przed rozpoczęciem stosowania leku, należy poinformować lekarza o wszelkich alergiach i nadwrażliwościach na różne substancje. Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich przyjmowanych aktualnie lub ostatnio lekach, również tych, które wydawane są bez recepty.

Pokaż całość

Działania niepożądane

Częstość występowania została określona w następujący sposób: bardzo często (1/10), często (1/100 do <1/10), niezbyt często (1/1 000 do <1/100), rzadko (1/10 000 do <1/ 1 000), bardzo rzadko (<1/10 000), w tym pojedyncze przypadki.

Zaburzenia krwi i układu chłonnego
Niezbyt często: nieprawidłowe krwawienie, przeważnie dotyczące skóry i błon śluzowych (najczęściej wybroczyny).
Bardzo rzadk...

Częstość występowania została określona w następujący sposób: bardzo często (1/10), często (1/100 do <1/10), niezbyt często (1/1 000 do <1/100), rzadko (1/10 000 do <1/ 1 000), bardzo rzadko (<1/10 000), w tym pojedyncze przypadki.

Zaburzenia krwi i układu chłonnego
Niezbyt często: nieprawidłowe krwawienie, przeważnie dotyczące skóry i błon śluzowych (najczęściej wybroczyny).
Bardzo rzadko: małopłytkowość.

Zaburzenia układu immunologicznego
Bardzo rzadko: reakcje uczuleniowe (w tym pokrzywka i obrzęk naczynioruchowy).

Zaburzenia endokrynologiczne
Bardzo rzadko: zespół niewłaściwego wydzielania hormonu antydiuretycznego (wazopresyna, ADH).

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
Często: zwiększenie stężenia cholesterolu, zmniejszenie apetytu. Rzadko: hiponatremia.
Hiponatremia obserwowana była przeważnie u pacjentów w podeszłym wieku i czasami związana była z zespołem niewłaściwego wydzielania hormonu antydiuretycznego (wazopresyna, ADH).

Zaburzenia psychiczne
Często: senność, bezsenność, pobudzenie, nietypowe sny (w tym koszmary senne).
Niezbyt często: splątanie, omamy.
Rzadko: mania, lęk, depersonalizacja, napady paniki, akatyzja (patrz punkt 4.4).
Częstość nieznana: myśli samobójcze, zachowania samobójcze.
Przypadki myśli samobójczych i zachowań samobójczych odnotowano w trakcie leczenia paroksetyną lub w krótkim czasie po przerwaniu leczenia (patrz punkt 4.4). Objawy te mogą być także spowodowane chorobą podstawową.

Zaburzenia układu nerwowego Często: zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego, drżenie, bóle głowy. Niezbyt często: objawy pozapiramidowe.
Rzadko: drgawki, zespół niespokojnych nóg.
Bardzo rzadko: zespół serotoninowy (objawy mogą obejmować pobudzenie, splątanie, obfite pocenie się, omamy, hiperrefleksję, drgawki kloniczne mięśni, dreszcze, tachykardię i drżenie mięśni).
Doniesienia o objawach pozapiramidowych, obejmujących dystonie ustno-twarzowe, otrzymywano niekiedy od pacjentów ze współistniejącymi zaburzeniami ruchowymi lub od pacjentów, którzy stosowali leki neuroleptyczne.

Zaburzenia oka
Często: niewyraźne widzenie.
Niezbyt często: rozszerzenie źrenic (patrz punkt 4.4). Bardzo rzadko: ostra jaskra.

Zaburzenia ucha i błędnika
Częstość nieznana: szumy uszne.

Zaburzenia serca
Niezbyt często: tachykardia zatokowa.
Rzadko: bradykardia.

Zaburzenia naczyniowe
Niezbyt często: przemijające podwyższenie lub obniżenie ciśnienia tętniczego krwi, niedociśnienie ortostatyczne.
Przemijające podwyższenie lub obniżenie ciśnienia tętniczego krwi zgłaszane było po leczeniu paroksetyną, zazwyczaj u pacjentów z wcześniej występującym niedociśnieniem lub lękiem.

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia Często: ziewanie.

Zaburzenia żołądka i jelit Bardzo często: nudności.
Często: zaparcia, biegunka, wymioty, suchość w jamie ustnej.
Bardzo rzadko: krwawienia z przewodu pokarmowego.

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
Rzadko: zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych.
Bardzo rzadko: zaburzenia czynności wątroby (takie jak zapalenie wątroby, czasami związane z żółtaczką i (lub) niewydolność wątroby).
Obserwowano zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych. Po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu również bardzo rzadko zgłaszano zaburzenia czynności wątroby (takie jak zapalenie wątroby, czasami związane z żółtaczką i (lub) niewydolność wątroby). Jeśli zwiększona aktywność enzymów wątrobowych utrzymuje się, należy rozważyć przerwanie leczenia paroksetyną.

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Często: pocenie się.
Niezbyt często: wysypka, świąd.
Bardzo rzadko: nadwrażliwość na światło.

Zaburzenia nerek i dróg moczowych
Niezbyt często: zatrzymanie moczu, nietrzymanie moczu.

Zaburzenia układu rozrodczego i piersi Bardzo często: zaburzenia seksualne.
Rzadko: prolaktynemia/mlekotok.
Bardzo rzadko: priapizm.

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe Rzadko: ból stawów, ból mięśni.

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Często: osłabienie, zwiększenie masy ciała.
Bardzo rzadko: obrzęki obwodowe.

Działania niepożądane związane z grupą terapeutyczną
Badania epidemiologiczne, głównie prowadzone u pacjentów w wieku 50 lat i powyżej, wykazały zwiększone ryzyko złamań kości w grupie pacjentów otrzymujących produkty lecznicze z grupy SSRI oraz trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne (TLPD). Mechanizm tego ryzyka nie jest znany.

Jeśli nasili się którykolwiek z objawów niepożądanych lub wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce.

Pokaż całość