Seronil tabletki powlekane 10 mg pokaż opinie (0)

Kiedy nie stosować leku Seronil:
- w przypadku alergii (nadwrażliwości) na fluoksetynę lub którąkolwiek substancję pomocniczą leku Seronil. Alergia może objawiać się jako wysypka, świąd, obrzęk twarzy lub warg, duszność;
- w przypadku zażywania leków przeciwdepresyjnych z grupy nieselektywnych inhibitorów monaaminooksydazy lub odwracalnych inhibitorów monaaminooksydazy (IMAG). Jednoczesne stosowanie tych leków z fluoksetyną może wywołać poważne reakcje, nawet zgon. Objawy interakcji leku z inhibitorami monoaminooksydazy to: przegrzanie ciała,
sztywność mięśni, kloniczne skurcze mięśni, zaburzenia wegetatywne z możliwymi zaburzeniami czynności życiowych, zmiany stanu psychicznego - dezorientacja, drażliwość oraz krańcowe pobudzenie przechodzące w stan delirium i śpiączki,
Leczenie fluoksetyną powinno zostać rozpoczęte po upływie 2 tygodni po definitywnym zakończeniu stosowania nieodwracalnych inhibitorów monoaminnoksydazy IMAG
(np. tranylcyprominy).
Powinno upłynąć co najmniej 5 tygodni od przerwania leczenia fluoksetyną do rozpoczęcia stosowania inhibitora monnaorinuoksydazy (IMAM). Jeśli fluoksetyna jest przepisywana do długotrwałego leczenia i (lub) w dużych dawkach, okres ten może być wydłużony. I.eczenie fluoksetyną może być rozpoczęte w następnym dniu po przerwaniu podawania odwracalnego inhibitora monoaminooksydazy (np. moklcbemidu). Skojarzenie tych leków nie jest zalecane. Do leków z grupy inhibitorów MAO należą: nialamid, iproniazyd, selegilina, moklobemid, fenelzyna, tranylcyprgmina, izokarboksazyd i toloksatgn.

- W przypadku pojawienia się wysypki lub wystąpienia reakcji alergicznej w postaci świądu, obrzęku warg lub języka lub świszczącego oddechu albo duszności, należy natychmiast przerwać przyjmowanie leku i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.
- Jeśli pojawi się niepokój psychoruchowy i uczucie niemożności usiedzenia lub ustania w miejscu, mogą to być objawy akatyzji; zwiększenie dawki leku Seronil może spowodować uczucie pogorszenia stanu zdrowia. W takim przypadku należy skontaktować się z lekarzem,
- Jeśli wystąpi zaczerwienienie skóry, a następnie pojawią się pęcherze i skóra zacznie się łuszczyć, należy niezwłocznie poinformować o tym lekarza, Zjawisko to występuje bardzo rzadko.
- U niektórych pacjentów wystąpiło kilka objawów jednocześnie (tzw. zespół serotoninowy), w tym niewyjaśniona gorączka z przyspieszeniem częstości oddechów lub akcji serca, nadmierne pocenie się, sztywność lub drżenie mięśni, dezorientacja, skrajne pobudzeni lub senność (rzadko); uczucie osłabienia, senność lub dezorientacja - głównie u osób w podeszłym wieku i osób (w podeszłym wieku) przyjmujących diuretyki (leki moczopędne); przedłużona i bolesna erekcja; drażliwość i skrajne pobudzenie.
W przypadku wystąpienia któregokolwiek z wyżej wymienionych objawów, należy natychmiast powiadomić lekarza.
Działania niepożądane mogą mieć mniejszą intensywność oraz częstotliwość wraz z czasem trwania leczenia, zwykle nie prowadzą do zaprzestania leczenia.
Jeśli nasili się którykolwiek z poniższych objawów niepożądanych lub wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiadomić lekarza lub farmaceutę zwłaszcza, jeżeli utrzymuje się on przez dłuższy czas lub jest szczególnie uciążliwy:
Często:
- niepokój oraz związane z nim objawy (np. nerwowość), zaburzenia snu (np. marzenia senne o wyjątkowej treści, bezsenność), osłabienie, anoreksja, uczucie zmęczenia (np. senność, ospałość), euforia, pobudzenie,
- bóle głowy, zawroty głowy,
- zaburzenia widzenia (np. zamazane widzenie, rozszerzenie źrenic),
- zaburzenia żołądka i jelit (np. biegunka, nudności, wymioty, dyspepsja, dysfagia.
- suchość w ustach.
- wysypka, pocenie się, świąd.
- częstomocz, zatrzymanie moczu,
- zaburzenia seksualne (opóźniana ejakulacja lub brak ejakulacji, brak orgazmu), priapizm, mlekotok.
Niezbyt często:
- reakcje maniakalne, zaburzenia koncentracji oraz procesów myślowych (np. depersonalizacja), napady paniki (objawy te mogą wynikać z choroby podstawowej), splątanie,
- przemijające zaburzenia ruchowe (np. drżenie, ataksja, tiki, kloniczne drgawki mięśni), napady drgawek i niepokój psychoruchowy, splątanie, ziewanie,
- rozszerzenie naczyń, ortostatyczne spadki ciśnienia tętniczego krwi, - zapalenie gardła, duszność,
- pokrzywka, łysienie,
- nadwrażliwość (np. świąd, nudności, wymioty, reakcje anafilaktoidalne, zapalenie naczyń, reakcje podobne do objawów choroby posurowiczej, obrzęk naczynioruchowy) dreszcze, nadwrażliwość na światło.
Rzadko:
- wybroczyny i inne krwawienia (np. krwawienie z dróg rodnych, krwawienie z przewodu
pokarmowego i inne krwawienia w obrębie skóry lub śluzówki),
- odwracalna hiponatremia (małe stężenie sodu we krwi; w tym stężenie sodu w surowicy poniżej 110 mmo111). Wynikała prawdopodobnie z zespołu nieprawidłowego wydzielania hormonu
antydiuretycznego. Większość doniesień dotyczyła pacjentów w podeszłym wieku, pacjentów stosujących diuretyki lub, u których w inny sposób dochodzi do zmniejszenia objętości płynów, - objawy płucne (w tym procesy zapalne o różnej histopatologii i (lub) zwłóknienie), duszność może być jedynym objawem,
- zaburzenie czynności wątroby, idiosynkratyczne zapalenie wątroby.
Bardzo rzadko, w tym obserwowane sporadycznie:
- omamy
- zespół serotoninowy (objawiający się przegrzaniem ciała, sztywnością mięśni, drgawkami,
niepokojem, silnym pobudzeniem),
- bóle stawów, bóle mięśni
- martwica toksyczna rozpływna naskórka (zespół Lyella).
Większość wymienionych działań niepożądanych zwykle ustępuje w trakcie leczenia. Myśli samobójcze, Pogłębienie depresji lub zaburzeń lękowych
Osoby. u których występuje depresja lub zaburzenia lękowe, mogą czasami mieć myśli o samookaleczeniu lub o popełnieniu samobójstwa. Takie objawy czy zachowanie może nasilać się na początku stosowania leków przeciwdepresyjnych, ponieważ leki te zaczynają działać zazwyczaj po upływie 2 tygodni, czasem później.
Wystąpienie myśli samobójczych, myśli o samookaleczeniu lub popełnieniu samobójstwa jest bardziej prawdopodobne, jeżeli:
- u pacjenta w przeszłości występowały myśli samobójcze lub chęć samookaleczenia;
- pacjent jest młodym dorosłym; dane z badań klinicznych wskazują na zwiększone ryzyko wystąpienia zachowań samobójczych u osób w wieku poniżej 25 lat z zaburzeniami psychicznymi, którzy byli leczeni lekami przeciwdepresyjnymi,
Jeśli u pacjenta występują myśli samobójcze lub myśli o samookaleczeniu, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się do szpitala.
Pomocne maże okazać się poinformowanie krewnych lub przyjaciół o depresji lub zaburzeniach
lękowych oraz poproszenie ich o przeczytanie tej ulotki. Pacjent może zwrócić się z prośbą o pomoc do krewnych lub przyjaciół i prosić o informowanie go, jeśli zauważą, że depresja lub lęk nasiliły się lub wystąpiły niepokojące zmiany w zachowaniu.
Podczas kończenia terapii opisywane były objawy odstawienne związane z lekami z grupy
selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny, choć dostępne dane nie sugerują istnienia uzależnienia. Częste objawy to: zawroty głowy, parestezje (uczucie kłucia, pieczenia), bóle głowy, niepokój i nudności. Większość z nich jest łagodna i samoograniczająca. Stosowanie fluoksetyny było rzadko związane z takimi objawami,