Relanium tabletki 5 mg pokaż opinie (0)

Kiedy nie stosować leku Relanium
- Jeśli pacjent ma uczulenie na diazepam; jeżeli zachodzi konieczność podania diazepamu z opioidowymi lekami przeciwbólowymi, diazepam należy podać na końcu,
- leki stosowane w zaburzeniach psychicznych (np. haloperydol),
- leki stosowane w leczeniu depresji (fluoksetyna, fluwoksamina),
- leki uspokajające, leki przeciwlękowe i nasenne,
- leki przeciwdrgawkowe (np. fenobarbital),
- leki znieczulające oraz niektóre leki stosowane w leczeniu alergii (mające działanie uspokajające),
- cymetydyna i omeprazol (leki stosowane w chorobie wrzodowej),
- fenytoina i kwas walproinowy (lek stosowany w leczeniu padaczki),
- ryfampicyna (antybiotyk). Relanium z alkoholem Alkohol (etanol) nasila działanie uspokajające diazepamu

Po wstrzyknięciu dożylnym leku mogą wystąpić:
- reakcje miejscowe (ból, zaczerwienienie) oraz zakrzepowe zapalenie żył i zakrzepica żylna;
- bezdech lub obniżenie ciśnienia krwi (w rzadkich przypadkach);
- bardzo poważne problemy z krążeniem i oddychaniem (rzadko, po zbyt szybkim wstrzyknięciu). Po wstrzyknięciu domięśniowym leku mogą wystąpić:
- bolesność w miejscu podania (stosunkowo często);
- rumień w miejscu wstrzyknięcia. Mogą wystąpić: uczucie zmęczenia, senność i osłabienie mięśni. Stosowanie leku (nawet w dawkach leczniczych) może prowadzić do uzależnienia. Obserwowano nadużywanie leków z grupy benzodiazepin.


Rzadko (u 1 do 10 osób na 10 000) obserwowano inne działania niepożądane, takie jak:
- splątanie, osłabienie reakcji emocjonalnych, obniżenie poziomu czuwania, niezborność ruchów, drżenia,
- niepamięć następcza (pacjent nie pamięta zdarzeń, które wystąpiły po kilku godzinach od zastosowania leku Relanium - aby zmniejszyć ryzyko jej wystąpienia, pacjenci powinni mieć zapewnione warunki do nieprzerwanego snu przez 7 do 8 godzin po podaniu leku),
- depresja,
- podwójne lub niewyraźne widzenie,
- zaburzenia mowy lub niewyraźna mowa,
- zaburzenia ze strony układu pokarmowego, nudności, suchość w ustach lub nadmierne wydzielanie śliny, zaparcia, zwiększenie łaknienia,
- ból głowy, zawroty głowy,
- spadek ciśnienia krwi, zmiany częstości tętna, depresja krążeniowa (znaczne spowolnienie akcji serca), zmiany w obrazie krwi (widoczne w tzw. badaniu morfologii),
- nietrzymanie lub zatrzymanie moczu,
- zwiększenie bądź zmniejszenie popędu płciowego,
- skórne odczyny uczuleniowe.


Bardzo rzadko (u mniej niż 1 osoby na 10 000) obserwowano zwiększenie aktywności pewnych enzymów (transaminaz i fosfatazy zasadowej), żółtaczkę oraz przypadki zatrzymania czynności serca. Po zastosowaniu diazepamu (szczególnie u dzieci oraz pacjentów w podeszłym wieku) mogą wystąpić: niepokój, pobudzenie, omamy, zmiany w zachowaniu, agresywność, koszmary nocne, psychozy (tzw. reakcje paradoksalne). U pacjentów w podeszłym wieku oraz osłabionych mogą wystąpić nasilone działania niepożądane. Po zastosowaniu diazepamu może ujawnić się utajona depresja. Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie możliwe objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty, lub pielęgniarki.