Refluxend tabletki dojelitowe 40 mg pokaż opinie (0)

W przypadku wystąpienia któregokolwiek z poniższych działań niepożądanych, należy przerwać stosowanie leku Refluxend i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem:
- Nagły świszczący oddech, obrzęk ust, języka i gardła lub ciała, wysypka, omdlenia lub trudności w połykaniu (ciężka reakcja alergiczna).
- Zaczerwienienie skóry z pęcherzami lub złuszczaniem się skóry. Mogą również pojawić się pęcherze i krwawienie z warg, oczu, jamy ustnej, nosa i narządów rodnych. Mogą to być objawy zespołu Stevensa-Johnsona lub toksycznego martwiczego oddzielania się naskórka.
- Żółta skóra, ciemne zabarwienie moczu oraz zmęczenie, które mogą być objawami chorób wątroby
Powyższe działania niepożądane występują rzadko. Do innych działań niepożądanych, które mogą wystąpić z określona częstością należą:



Często (u mniej niż u 1 na 10 pacjentów )
- Ból głowy.
- Objawy ze strony żołądka lub jelit: biegunka, bóle brzucha, zaparcia, wzdęcia.
- Nudności, wymioty


Niezbyt często (u mniej niż u 1 na 100 pacjentów )
- Obrzęki stóp i wokół kostek.
- Zaburzenia snu (bezsenność).
- Zawroty głowy, uczucie kłucia, mrowienia i drętwienia, senność.
- Uczucie wirowania (zawroty głowy pochodzenia błędnikowego).
- Suchość w jamie ustnej.
- Zmiany w badaniach krwi oceniających czynność wątroby.
- Wysypka, grudkowa wysypka (pokrzywka) i świąd skóry


Rzadko (u mniej niż u 1 na 1000 pacjentów )
- Zaburzenia dotyczące krwi, takie jak zmniejszenie liczby białych krwinek lub płytek krwi. Może to powodować osłabienie, łatwe tworzenie się siniaków oraz sprzyja zakażeniom.
- Małe stężenie sodu we krwi. Może to powodować osłabienie, wymioty oraz skurcze.
- Uczucie pobudzenia, dezorientacji lub przygnębienia.
- Zaburzenia smaku.
- Zaburzenia wzroku, takie jak niewyraźnie widzenie.
- Nagła zadyszka lub duszność (skurcz oskrzeli).
- Zapalenie błony śluzowej jamy ustnej.
- Zakażenie grzybicze zwane pleśniawką, które może zajmować jelita.
- Choroby wątroby, łącznie z żółtaczką, która powoduje żółte zabarwienie skóry, ciemne zabarwienie moczu i zmęczenie.
- Utrata włosów (łysienie).
- Wysypka skórna po ekspozycji na światło słoneczne.
- Bóle stawów lub mięśni.
- Złe samopoczucie i brak energii.
- Nasilone pocenie się


Bardzo rzadko ( u mniej niż u 1 na 10 000 pacjentów )
- Zmiany w morfologii krwi włącznie z agranulocytozą (brakiem białych krwinek).
- Agresja.
- Widzenie, odczuwanie lub słyszenie rzeczy nieistniejących (omamy).
- Ciężkie zaburzenia dotyczące wątroby prowadzące do niewydolności wątroby i zapalenia mózgu
- Nagle pojawiająca się ciężka wysypka lub owrzodzenia lub złuszczanie się skóry. Mogą temu towarzyszyć wysoka gorączka oraz bóle stawów (rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka).
- Osłabienie mięśni.
- Ciężkie choroby nerek.
- Powiększenie piersi u mężczyzn.

Częstość nieznana (nie może być ustalona na podstawie dostępnych danych)
- Zapalenie jelita (biegunka).
- Jeśli pacjent stosuje lek Refluxend przez okres dłuższy niż 3 miesiące, może ulec zmniejszeniu poziom magnezu we krwi. Objawami małego stężenia magnezu we krwi są: zmęczenie, mimowolne drżenia mięśniowe, splątanie, napady drgawek, zawroty głowy, przyspieszenie czynności serca. Jeśli pacjent zaobserwuje niektóre z powyższych objawów, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem. Małe stężenie magnezu we krwi może również prowadzić do zmniejszenia stężenia wapnia i potasu we krwi. Lekarz może zadecydować o regularnej kontroli stężenia magnezu we krwi. W bardzo rzadkich przypadkach lek Refluxend może wywierać wpływ na liczbę krwinek białych, prowadząc do niedoboru odporności. W przypadku wystąpienia u pacjenta zakażenia z takimi objawami, jak gorączka z towarzyszącym poważnym pogorszeniem ogólnego samopoczucia lub gorączka z objawami miejscowego zakażenia, takimi jak ból w szyi, gardle lub jamie ustnej albo utrudnienie oddawania moczu, należy skonsultować się możliwie jak najszybciej z lekarzem w celu wykluczenia ewentualnego niedoboru krwinek białych (agranulocytozy) w oparciu o wyniki badania krwi. Ważne jest, aby pacjent w takiej sytuacji podał lekarzowi informacje dotyczące przyjmowanego leku.