Prefaxine kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde 75 mg pokaż opinie (0)

Kiedy nie stosować leku Prefaxine:
- jeśli pacjent ma uczulenie na wenlafaksynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;
- jeśli pacjent przyjmuje jednocześnie lub przyjmował w ciągu ostatnich 14 dni jakikolwiek lek z grupy nieodwracalnych inhibitorów monoaminooksydazy (IMAO) stosowany do leczenia depresji lub choroby Parkinsona. Przyjmowanie nieodwracalnych IMAO równocześnie z innymi lekami, w tym z lekiem Prefaxine, może spowodować ciężkie lub nawet zagrażające życiu działania niepożądane. Również przed rozpoczęciem przyjmowania jakiegokolwiek leku
z grupy IMAO, pacjent powinien odczekać co najmniej 7 dni od zaprzestania przyjmowania leku Prefaxine.

Reakcje alergiczne
W przypadku wystąpienia któregokolwiek z poniższych działań niepożądanych, należy odstawić lek Prefaxine oraz bezzwłocznie skontaktować się z lekarzem lub zgłosić do izby przyjęć najbliższego szpitala:
- ucisk w klatce piersiowej, świszczący oddech, trudności w przełykaniu lub oddychaniu;
- obrzęk twarzy, gardła, rąk lub stóp;
- uczucie nerwowości lub niepokoju, zawroty głowy, uczucie pulsowania, nagłe czerwienienie skóry i (lub) uczucie ciepła;
- ciężka wysypka, swędzenie, pokrzywka (obrzęk o czerwonym lub bladym zabarwieniu, któremu często towarzyszy świąd).

Jeśli wystąpi którekolwiek z poniższych działań niepożądanych, konieczna może być natychmiastowa pomoc lekarska:
- zaburzenia pracy serca, takie jak przyspieszone lub nieregularne tętno, podwyższone ciśnienie krwi;
- zaburzenia oczu, takie jak niewyraźne widzenie, rozszerzone źrenice;
- zaburzenia układu nerwowego, takie jak zawroty głowy, uczucie mrowienia, zaburzenia koordynacji ruchów, napady padaczkowe lub drgawki;
- zaburzenia psychiczne, takie jak nadmierna ruchliwość i euforia;
- objawy odstawienia leku.

Pełny wykaz działań niepożądanych

Bardzo często (występują u więcej niż 1 na 10 pacjentów)
- ból głowy, suchość w ustach, pocenie się (w tym poty nocne)
- nudności.

Często (występują u 1 do 10 pacjentów na 100)
- zmniejszenie masy ciała, zmniejszenie łaknienia, zaparcia, wymioty, zwiększenie stężenia cholesterolu we krwi
- uczucie odseparowania (lub oderwania) od samego siebie i od rzeczywistości, nerwowość, dezorientacja, niezwykłe sny, bezsenność
- drżenie, zwiększenie napięcia mięśniowego
- mrowienie
- zwiększenie ciśnienia krwi, nagłe zaczerwienienie, kołatanie serca
- częste oddawanie moczu, utrudnione oddawanie moczu
- zmniejszenie popędu płciowego, zaburzenia wytrysku / orgazmu (u mężczyzn), brak orgazmu, zaburzenia wzwodu (impotencja)
- zaburzenia krwawienia miesiączkowego, takie jak nasilone krwawienie lub nasilenie się nieregularnych krwawień
- osłabienie (astenia), zawroty głowy, uspokojenie, dreszcze
- niewyraźne widzenie
- ziewanie.

Niezbyt często (występują u 1 do 10 pacjentów na 1 000)
- powstawanie wybroczyn (siniaków), czarny smołowaty kał lub krew w kale, co może być objawem krwawienia wewnętrznego
- zgrzytanie zębami, mimowolne skurcze mięśni
- omamy
- uogólniony obrzęk skóry, szczególnie twarzy, ust, języka, gardła lub rąk i stóp i (lub) wypukła, swędząca wysypka (pokrzywka)
- wrażliwość na światło słoneczne, nadmierna utrata włosów, wysypka
- zaburzenia koordynacji i równowagi, zawroty głowy (zwłaszcza przy zbyt szybkim wstawaniu), omdlenie, przyspieszenie czynności serca
- zwiększenie masy ciała, biegunka
- zaburzenia smaku
- brak uczuć lub emocji, pobudzenie
- dzwonienie w uszach (szumy uszne)
- niemożność oddania moczu
- zaburzenia orgazmu (u kobiet).

Rzadko (występują u 1 do 10 pacjentów na 10 000)
- uczucie niepokoju lub niezdolność do usiedzenia lub ustania w miejscu, drgawki, uczucie nadmiernego pobudzenia lub euforii
- nietrzymanie moczu.

Częstość nieznana
- zmniejszona liczba płytek krwi prowadząca do zwiększonego ryzyka siniaków lub krwotocznych zaburzeń krwi, które mogą zwiększać ryzyko zakażeń; niewielkie zmiany aktywności enzymów wątrobowych we krwi, zmniejszenie stężenia sodu we krwi
- świąd, żółty kolor skóry lub oczu, ciemny kolor moczu, objawy grypopodobne - są to objawy zapalenia wątroby
- nadmierne zatrzymanie wody (ang. SIADH)
- nieprawidłowe wydzielanie mleka u kobiet
- wysoka temperatura ze sztywnością mięśni, dezorientacja lub pobudzenie i pocenie się lub nagłe ruchy mięśni, których nie można kontrolować (mogą być to objawy poważnego stanu zwanego złośliwym zespołem neuroleptycznym)
- uczucie euforii, ospałość, utrzymujące się szybkie ruchy gałki ocznej, niezdarność, niepokój, wrażenie bycia pijanym, pocenie się lub sztywność mięśni, które są objawami zespołu serotoninowego
- dezorientacja i splątanie często z omamami (majaczenie)
- sztywność, skurcze i niekontrolowane ruchy mięśni
- myśli o samookaleczeniu lub o popełnieniu samobójstwa
- silny ból oka oraz zaburzenia widzenia lub niewyraźne widzenie
- obniżenie ciśnienia krwi, nieprawidłowa, przyspieszona lub nieregularna czynność serca, która może spowodować omdlenie
- kaszel, świszczący oddech, duszność i wysoka temperatura, które są objawami zapalenia płuc związanego ze zwiększeniem liczby białych krwinek (eozynofilia płucna)
- silny ból brzucha lub pleców (który może wskazywać na ciężką chorobę jelit, wątroby lub trzustki)
- wysypka skórna, która może prowadzić do powstawania pęcherzy i złuszczania skóry, świąd, łagodna wysypka
- niewyjaśniony ból mięśniowy, tkliwość uciskowa lub osłabienie mięśni (rabdomioliza)
- obrzęk twarzy lub języka, duszność lub trudności z oddychaniem, często z wysypką (mogą być objawem ciężkiej reakcji alergicznej)
- zawroty głowy pochodzenia błędnikowego
- agresja.

Prefaxine może czasami powodować działania niepożądane, których pacjent nie jest świadomy, takie jak wzrost ciśnienia krwi lub nieprawidłowa czynność serca, niewielkie zmiany stężenia enzymów wątrobowych, sodu lub cholesterolu we krwi. W jeszcze rzadszych przypadkach, Prefaxine może zaburzać czynność płytek krwi, co prowadzi do zwiększonego ryzyka wybroczyn lub krwawień. W związku z tym, lekarz co pewien czas zaleci badanie krwi, zwłaszcza w przypadku długotrwałego stosowania leku Prefaxine.