Strona główna Zdrowie Apteka Opinie o lekach Oxodil proszek do inhalacji w kapsułkach twardych 12 mcg

Znajdź informacje na temat leku

Oxodil proszek do inhalacji w kapsułkach twardych 12 mcg pokaż opinie (0)

Wskazania: › Astma › POChP

0.0
Oxodil proszek do inhalacji w kapsułkach twardych 12 mcg
Postać leku: proszek do inhalacji w kapsułkach twardych    
Substancja czynna: Formoteroli fumaras    
Lek dostępny na receptę

Lek w postaci proszku do inhalacji w kapsułkach twardych, zawiera substancję czynną formoterol, która jest selektywnym 132-mimetykiem, pdziałąjącym poprzez rozluźnienie mięśniówki gładkiej oskrzeli, co ułatwia oddychanie. Stosowany w leczeniu podtrzymującym, w skojarzeniu z wziewnymi glikokortykosteroidami, objawów obturacji dróg oddechowych i w zapobieganiu objawom wywołanym przez wysiłek u pacjentów z astmą oraz w leczeniu objawów obturacji dróg oddechowych u pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc. Poprawia jakość życia u pacjentów z POChP.

Przed zastosowaniem leku należy zapoznać się z treścią dołączonej do niego ulotki, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. Należy zachować ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. Należy zwrócić się do lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki w razie jakichkolwiek wątpliwości dotyczących stosowania leku. Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy tej choroby są takie same.

Przeciwskazania

Kiedy nie stosować leku:
- jeśli pacjent ma uczulenie na formoterolu fumaran dwuwodny lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku.

Przed zastosowaniem leku, należy poinformować lekarza o:
- występowaniu kiedykolwiek nietypowych lub alergicznych reakcji na lek;
- występowaniu uczulenia na jakiekolwiek inne substancje.

Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem stosowania l...

Kiedy nie stosować leku:
- jeśli pacjent ma uczulenie na formoterolu fumaran dwuwodny lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku.

Przed zastosowaniem leku, należy poinformować lekarza o:
- występowaniu kiedykolwiek nietypowych lub alergicznych reakcji na lek;
- występowaniu uczulenia na jakiekolwiek inne substancje.

Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem stosowania leku należy zwrócić się do lekarza:
- jeśli u pacjenta występuje choroba serca, w tym zaburzenia rytmu serca;
- jeśli u pacjenta występuje wysokie ciśnienie tętnicze krwi;
- jeśli u pacjenta występuje cukrzyca;
- jeśli u pacjenta występuje nadczynność tarczycy;
- jeśli u pacjenta występuje tętniak;
- jeśli u pacjenta występuje zaburzenie dotyczące serca związane z nieprawidłowym impulsem elektrycznym, nazywane wydłużeniem odstępu QT;
- jeśli u pacjenta występuje guz chromochłonny.

Jeżeli lekarz prowadzący zalecił regularne stosowanie innych leków w chorobie dróg oddechowych, ważne jest kontynuowanie ich regularnego przyjmowania.
NIE NALEŻY PRZERYWAĆ stosowania leku ani zmniejszać dawki bez konsultacji lekarza, nawet wtedy, gdy nastąpiła znaczna poprawa stanu zdrowia.
Jeśli ulga w dolegliwościach, takich jak świsty lub duszność, nie jest równie duża lub nie trwa tak długo jak zwykle, należy kontynuować stosowanie leku, jednak jak najszybciej zgłosić się do lekarza prowadzącego, ponieważ wskazuje to na zaostrzenie choroby i konieczna może być zmiana leczenia.

U pacjentów z cukrzycą lekarz może zalecić kontrolę stężenia glukozy we krwi.

należy do grupy leków zwanych długo działającymi lekami pobudzającymi receptory 2adrenergiczne. Duże badanie z innym długo działającym lekiem pobudzającym receptory 2adrenergiczne wykazało zwiększenie ryzyka śmierci spowodowanej astmą. Nie przeprowadzono badań stwierdzających, czy podobne działanie wykazuje. Należy porozmawiać z lekarzem na temat korzyści i ryzyka związanego z leczeniem astmy za pomocą leku.

W przypadku leczenia astmy, należy zawsze przyjmować razem z lekami przeciwzapalnymi (takimi jak kortykosteroidy podawane drogą wziewną).

W czasie stosowania leku nie należy stosować innych produktów zawierających długo działające leki pobudzające receptory 2-adrenergiczne, takie jak salmeterol.

Nie należy stosować leku, jeśli:
- stan pacjenta jest dobrze kontrolowany za pomocą innego leku kontrolującego astmę, takiego jak kortykosteroid podawany wziewnie w średniej dawce;
- pacjent potrzebuje tylko krótko działającego leku pobudzającego receptory 2adrenergiczne raz na jakiś czas.

W badaniach klinicznych z lekiem zaobserwowano występowanie ciężkich napadów astmy.
Nie należy rozpoczynać stosowania leku ani zwiększać dawki zaleconej przez lekarza w czasie napadu astmy.
W przypadku astmy, nie należy stosować leku w celu złagodzenia pojawiającego się nagle świszczącego oddechu. Do leczenia nagłych objawów astmy należy zawsze stosować krótko działający lek pobudzający receptory 2-adrenergiczne (np. salbutamol).
Leczenie za pomocą leku może prowadzić do zmniejszenia stężenia potasu we krwi, zwiększając tym samym podatność pacjenta na wystąpienie zaburzenia rytmu serca. Stąd, szczególnie w przypadku ciężkiej astmy, lekarz może zalecić kontrolowanie stężenia potasu we krwi.

Jak w przypadku innych leków podawanych drogą wziewną, po zastosowaniu leku może wystąpić paradoksalny skurcz oskrzeli. W takich przypadkach należy natychmiast przerwać podawanie leku i skontaktować się z lekarzem, który może zalecić inne leczenie.

Ważne informacje dotyczące podobnie działającego leku
Formoterol należy do grupy leków zwanych długo działającymi lekami pobudzającymi receptory 2adrenergiczne. Duże badanie z innym długo działającym lekiem pobudzającym receptory 2adrenergiczne wykazało zwiększenie ryzyka śmierci spowodowanej astmą. Nie przeprowadzono badań stwierdzających, czy podobne działanie wykazuje formoterol. Należy porozmawiać z lekarzem na temat korzyści i ryzyka związanego z leczeniem astmy za pomocą leku.

Dzieci
Nie zaleca się stosowania leku u dzieci w wieku poniżej 5 lat.

Pacjenci w podeszłym wieku
U pacjentów w podeszłym wieku można stosować taką samą dawkę leku, jak u pacjentów dorosłych.

Przed rozpoczęciem stosowania leku, należy poinformować lekarza o wszelkich alergiach i nadwrażliwościach na różne substancje. Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich przyjmowanych aktualnie lub ostatnio lekach, również tych, które wydawane są bez recepty.

Pokaż całość

Działania niepożądane

W badaniach klinicznych z formoterolem zaobserwowano występowanie ciężkich napadów astmy (brak tchu, kaszel, świszczący oddech oraz ucisk w klatce piersiowej), które mogą wymagać leczenia szpitalnego.

Należy natychmiast poinformować lekarza o wystąpieniu któregokolwiek z następujących działań niepożądanych. Ciężkie działania niepożądane:
- skurcz oskrzeli z kaszlem, świszczącym oddechem i trud...

W badaniach klinicznych z formoterolem zaobserwowano występowanie ciężkich napadów astmy (brak tchu, kaszel, świszczący oddech oraz ucisk w klatce piersiowej), które mogą wymagać leczenia szpitalnego.

Należy natychmiast poinformować lekarza o wystąpieniu któregokolwiek z następujących działań niepożądanych. Ciężkie działania niepożądane:
- skurcz oskrzeli z kaszlem, świszczącym oddechem i trudnościami w oddychaniu. Działanie to występuje niezbyt często (u 1 do 10 na 1000 pacjentów);
- reakcje alergiczne, np. wysypka, pokrzywka, świąd, obrzęk twarzy i gardła oraz obniżenie ciśnienia tętniczego krwi. Działanie to występuje bardzo rzadko (rzadziej niż u 1 na 10 000 pacjentów);
- objawy ze strony mięśni, takie jak osłabienie mięśni, skurcze mięśni oraz nieprawidłowy rytm serca (objawy te mogą być spowodowane zmniejszonym stężeniem potasu we krwi);
- jeśli u pacjenta występuje nieprawidłowy rytm serca (w tym szybkie bicie serca);
- dławiący ból w klatce piersiowej (objaw dławicy piersiowej).

Działania niepożądane występujące często (u 1 do 10 na 100 pacjentów): bóle głowy, drżenie mięśniowe, kołatanie serca.

Działania niepożądane występujące niezbyt często (u 1 do 10 na 1000 pacjentów): pobudzenie, lęk, nerwowość, bezsenność, zawroty głowy, przyspieszone bicie serca, podrażnienie błony śluzowej gardła, skurcze mięśni, bóle mięśni.

Działania niepożądane występujące bardzo rzadko (rzadziej niż u 1 na 10 000 pacjentów): nudności, zaburzenia smaku, obrzęki rąk, kostek i stóp, nadmierne pragnienie, częste oddawanie moczu, zmęczenie (objawy te mogą wskazywać na zwiększone stężenie cukru we krwi).

Zgłaszane były także: kaszel, wysypka, bóle głowy i zawroty głowy (objawy wysokiego ciśnienia krwi).

Jeśli nasili się którykolwiek z objawów niepożądanych lub wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce.

Pokaż całość