Nelgast tabletki dojelitowe 20 mg pokaż opinie (0)

Kiedy nie stosować leku
- jeśli u pacjenta stwierdzono uczulenie (nadwrażliwość) na pantoprazol lub którykolwiek z pozostałych składników leku,
- jednocześnie z atazanawirem (lek stosowany w leczeniu zakażenia HIV).
Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując lek
Należy skonsultować się z lekarzem przed rozpoczęciem stosowania leku:
- jeśli u pacjenta występują poważne problemy z wątrobą. Należy powiedzieć o tym lekarzowi, który zadecyduje o dostosowaniu dawki.
- jeśli pacjent przyjmuje lek długotrwale (np. dłużej niż rok) lekarz może zalecić stałą obserwację. Należy powiedzieć lekarzowi, jeżeli u pacjenta wystąpią nowe i nieoczekiwane objawy oraz o ich okolicznościach.
- jeśli u pacjenta występuje choroba reumatyczna lub gdy pacjent przyjmuje leki przeciwreumatyczne z innego powodu oraz gdy u pacjenta kiedykolwiek wystąpiła choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy spowodowana stosowaniem takich leków. Lekarz oceni, czy pacjent należy do tak zwanej grupy ryzyka.
- jeśli pacjent obecnie przyjmuje witaminę B12.
- jeśli pacjent stosuje leki hamujące wydzielanie kwasu solnego w żołądku, takie jak omeprazol lub ranitydyna.
- jeśli u pacjenta wystąpiła ostatnio znaczna utrata masy ciała, nawracające wymioty, ból w trakcie przełykania lub krwawe wymioty. Jeśli pacjent zauważył krew w kale lub czarny kał, należy powiadomić o tym lekarza.
Lekarz może zdecydować o zleceniu dodatkowych badań (np. endoskopię = obrazowe badanie przełyku) w celu zdiagnozowania stanu zdrowia i (lub) wykluczenia choroby nowotworowej.
Lek nie jest zalecany do stosowania u dzieci.
Należy również powiedzieć lekarzowi, jeśli objawy utrzymują się mimo zastosowania odpowiedniego leczenia.
Stosowanie leku z innymi lekami
Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich przyjmowanych obecnie lub ostatnio lekach, również tych, które wydawane są bez recepty.
Jeśli pacjent przyjmuje leki:
- zawierające ketokonazol lub itrakonazol, stosowane w leczeniu zakażeń grzybiczych skóry i paznokci lub inne leki, gdy wiadomo że ich stężenie we krwi jest zależne od wydzielania kwasu w żołądku,
- rozrzedzające krew, takie jak warfaryna, fenprokumon lub acenokumarol,
- zawierające atazanawir stosowany w leczeniu HIV. Nie należy stosować atazanawiru jednocześnie z lekiem.
Należy natychmiast powiedzieć o tym lekarzowi.
Stosowanie leku z jedzeniem i piciem
Lek należy przyjąć godzinę przed śniadaniem popijając wodą. Tabletki nie należy rozgryzać ani żuć. Tabletkę należy połknąć w całości.
Ciąża i karmienie piersią
Przed zastosowaniem każdego leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.
Lek może być stosowany w ciąży lub w okresie karmienia piersią tylko jeżeli lekarz go zaleci.
Prowadzenie pojazdów i obsługa maszyn
Lek nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych.
Jeżeli u pacjenta wystąpią działania niepożądane, takie jak zawroty głowy lub zaburzenia widzenia, nie należy prowadzić pojazdów mechanicznych ani obsługiwać urządzeń mechanicznych, ponieważ zdolność reagowania może być osłabiona.

Należy natychmiast poinformować lekarza lub skontaktować się z najbliższym szpitalem, jeśli wystąpi jakiekolwiek z poniższych ciężkich działań niepożądanych. Jednocześnie należy zaprzestać stosowanie tego leku, ale zabrać ze sobą ulotkę i (lub) tabletki.
Ciężkie reakcje uczuleniowe (rzadko): reakcje nadwrażliwości, tak zwane reakcje anafilaktyczne, wstrząs anafilaktyczny oraz obrzęk naczynioruchowy. Typowe objawy to: obrzęk twarzy, warg, ust, języka i (lub) gardła, który może powodować trudności w przełykaniu lub oddychaniu, pokrzywka, ciężkie zawroty głowy z przyspieszonym biciem serca i obfitym poceniem się.
Ciężkie reakcje skórne (częstość nieznana): wysypka z obrzękiem, pęcherzami lub łuszczeniem się skóry, płatowe łuszczenie się skóry i krwawienie z okolic oczu, nosa, ust lub narządów płciowych oraz szybkie pogarszanie się stanu ogólnego lub wysypka po ekspozycji na słońce.
Inne ciężkie reakcje (częstość nieznana): zażółcenie skóry i białkówek oczu (spowodowane ciężkim uszkodzeniem wątroby) lub problemy z nerkami przejawiające się bolesnym oddawaniem moczu, bólem w dolnej części pleców z towarzyszącą gorączką.
Działania niepożądane mogą wystąpić z określoną częstością, którą definiuje się w następujący sposób:
bardzo często: występujące częściej niż u 1 na 10 pacjentów często: występujące u 1 do 10 na 100 pacjentów niezbyt często: występujące u 1 do 10 na 1 000 pacjentów rzadko: występujące u 1 do 10 na 10 000 pacjentów bardzo rzadko: występujące rzadziej niż u 1 na 10 000 pacjentów częstość nieznana: częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych.
Niezbyt często występujące działania niepożądane: ból głowy; zawroty głowy; biegunka; nudności, wymioty; wzdęcia i wzdęcia z oddawaniem gazów; zaparcia; suchość w jamie ustnej; ból i dyskomfort w obrębie brzucha; wysypka skórna lub pokrzywka; swędzenie skóry; osłabienie, wyczerpanie lub złe samopoczucie; zaburzenia snu; zwiększona aktywność enzymów wątrobowych w badaniu krwi.
Rzadko występujące działania niepożądane: zaburzenia lub całkowity brak odczuwania smaku; zaburzenia wzroku, takie jak niewyraźne widzenie; bóle stawów; bóle mięśni; zmiany masy ciała; podwyższona temperatura ciała; obrzęk kończyn; reakcje alergiczne; depresja; zwiększone stężenie bilirubiny i lipidów we krwi (stwierdzane w badaniach krwi), powiększenie piersi u mężczyzn; wysoka gorączka i nagłe zmniejszenie ilości krążących granulocytów - białych krwinek (stwierdzane w badaniach krwi).
Bardzo rzadko występujące działania niepożądane:
zaburzenia orientacji; zmniejszenie liczby płytek krwi, co może zwiększać skłonność do krwawień i tworzenia się wybroczyn na skórze (siniaków); zmniejszenie liczby białych krwinek, co może sprzyjać częstszym zakażeniom, współistniejące, nieprawidłowe zmniejszenie liczby czerwonych i białych krwinek, jak również płytek krwi (stwierdzane w badaniach krwi).
Częstość nieznana: omamy, splątanie (szczególnie u pacjentów, u których występowały takie objawy); zmniejszenie stężenia sodu we krwi; zmniejszenie stężenia magnezu we krwi.
Jeżeli przyjmowano lek przez okres dłuższy niż trzy miesiące, istnieje możliwość, zmniejszenia stężenia magnezu we krwi. Niskie stężenie magnezu może objawiać się jako zmęczenie, mimowolne skurcze mięśni, dezorientacja, drgawki, zawroty głowy, przyspieszone bicie serca. W razie zaobserwowania któregokolwiek z powyższych objawów, należy o tym niezwłocznie poinformować lekarza. Niskie stężenie magnezu może prowadzić do zmniejszenia stężenia potasu lub wapnia we krwi. Lekarz może zalecić regularne przeprowadzanie badań krwi w celu kontrolowania stężenia magnezu.