Miansec 30 tabletki powlekane 30 mg pokaż opinie (0)

Kiedy nie stosować leku Miansec 30
- Jeśli pacjent ma uczulenie .

Stosowanie leku Miansec 30 u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby i (lub) nerek i (lub) cukrzycą
Pacjenci z cukrzycą, zaburzeniami czynności wątroby lub niewydolnością nerek powinni zachować szczególną ostrożność stosując lek Miansec 30 i kontrolować dawki jednocześnie przyjmowanych leków. U pacjentów chorujących na cukrzycę należy regularnie oznaczać stężenie glukozy we krwi.

Ciąża i karmienie piersią
Przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty. Mianseryna przenika w niewielkim stopniu przez barierę łożyskową. Nie stwierdzono działania szkodliwego dla płodu w pierwszej fazie badań klinicznych na zwierzętach. Nie przeprowadzono odpowiednio kontrolowanych badań u ludzi. Lek może być stosowany u kobiet w ciąży jedynie w przypadkach, gdy w opinii lekarza korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu.

Ponieważ śladowe ilości leku przenikają do mleka, nie należy karmić piersią w trakcie stosowania mianseryny. W przypadku konieczności leczenia przeciwdepresyjnego mianseryną należy przerwać karmienie piersią.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Z powodu możliwości wystąpienia zawrotów głowy oraz działania uspokajającego, podczas leczenia mianseryną nie należy prowadzić pojazdów, posługiwać się narzędziami ani obsługiwać maszyn.

Najczęstszym działaniem niepożądanym jest nadmierne uspokojenie i senność występujące na początku leczenia (u około 20-50% pacjentów, szczególnie u osób w podeszłym wieku). Objawy te mogą nasilić się po spożyciu alkoholu. Zmniejszenie dawki nie prowadzi do osłabienia powyższych objawów, ale może skutkować zmniejszeniem skuteczności przeciwdepresyjnej mianseryny.
Mianseryna może powodować zahamowanie czynności szpiku kostnego z granulocytopenią (zmniejszenie poniżej normy liczby granulocytów we krwi) lub agranulocytozą (brak lub bardzo duże zmniejszenie liczby granulocytów obojętnochłonnych we krwi), niedokrwistość.
U pacjentów z dwubiegunową chorobą afektywną może wystąpić zmiana fazy. Objawy psychotyczne, w tym mania czy urojenia paranoidalne, mogą się nasilić w trakcie leczenia przeciwdepresyjnego.

Inne objawy niepożądane (według częstości występowania) to:
zaburzenia czynności wątroby, żółtaczka cholestatyczna, ginekomastia (powiększenie gruczołów piersiowych u mężczyzn), mlekotok, zawroty głowy, niedociśnienie ortostatyczne (spadki ciśnienia tętniczego podczas zmiany pozycji ciała na stojącą), obrzęki obwodowe, bóle i zapalenie stawów, zmiany skórne (np. nadmierne pocenie, wysypka, rumień wielopostaciowy - zaczerwienienie skóry z obrzękiem, z towarzyszącą niewielką gorączką, dreszczami, bólami stawów), skazy krwotoczne, niedociśnienie, obrzęki, hiperkineza (zespół niespokojnych nóg), rzadkoskurcz, niedokrwistość, osłabienie, wzmożone łaknienie.
Może również wystąpić zwiększenie masy ciała. Hipomania lub drgawki mogą wystąpić nawet po dawkach terapeutycznych i stanowią wskazanie do przerwania stosowania mianseryny.

Myśli samobójcze, nasilenie depresji lub zaburzeń lękowych
Osoby, u których występuje depresja lub zaburzenia lękowe, mogą czasami mieć myśli o samookaleczeniu lub o popełnieniu samobójstwa. Takie objawy czy zachowanie może nasilać się na początku stosowania leków przeciwdepresyjnych.
Wystąpienie myśli samobójczych, myśli o samookaleczeniu lub popełnieniu samobójstwa jest bardziej prawdopodobne, jeżeli:
- u pacjentów w przeszłości występowały myśli samobójcze lub chęć samookaleczenia,
- pacjent jest młodym dorosłym, dane z badań klinicznych wskazują na zwiększone ryzyko zachowań samobójczych u osób w wieku poniżej 25 lat z zaburzeniami psychicznymi, którzy byli leczeni lekami przeciwdepresyjnymi.

Jeśli u pacjenta występują myśli samobójcze lub myśli o samookaleczeniu, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się do szpitala.

Pomocne może okazać się poinformowanie krewnych lub przyjaciół o depresji lub zaburzeniach lękowych oraz poproszenie ich o przeczytanie tej ulotki. Pacjent może zwrócić się do krewnych lub przyjaciół z prośbą o informowanie go, jeśli zauważą, że depresja lub lęk nasiliły się lub wystąpiły niepokojące zmiany w zachowaniu.
Częstość i nasilenie objawów występujących w depresji, takich jak: suchość błony śluzowej jamy ustnej i zaparcia, przeważnie nie ulegają zwiększeniu w czasie leczenia mianseryną.

Cholinolityczne (takie jak suchość błony śluzowej jamy ustnej, zaburzenie widzenia, przyspieszenie czynności serca, zaparcia, utrudnienie oddawania moczu) i sercowe objawy niepożądane występują rzadziej i mają łagodniejszy przebieg niż po trójpierścieniowych lekach przeciwdepresyjnych.