Maasol - Zestaw do sporządzania makroagregatów ludzkiej albuminy znaczonych technetem 99m proszek do sporządzania zawiesiny do wstrzykiwań 1 75 mg pokaż opinie (0)

Kiedy nie przyjmować leku Maasol
- Jeśli pacjent ma uczulenie na substancję czynną lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku.

Ostrzeżenia i środki ostrożności
Należy rozważać możliwość występowania nadwrażliwości, włącznie z ciężkimi, zagrażającymi życiu, śmiertelnymi reakcjami anafilaktycznymi/anafilaktoidalnymi. Należy zapewnić możliwość udzielenia natychmiastowej pomocy lekarskiej i podjęcia odpowiedniego leczenia.
Jeśli u pacjenta rozpoznano prawo-lewy przeciek wewnątrzsercowy. Aby zmniejszyć możliwość mikrozatorów w łożysku naczyniowym mózgu i nerek w tej grupie pacjentów, makroagregaty albuminowe znaczone technetem99m powinny być podawane w powolnym wstrzyknięciu dożylnym, a liczba cząstek zmniejszona do 50%. Podobne środki ostrożności są zalecane podczas badania chorych z nadciśnieniem płucnym i objawami niewydolności oddechowej.
Standardowe środki mające na celu zapobiec przenoszeniu czynników zakaźnych przez leki sporządzone z krwi ludzkiej lub osocza, obejmują:
- dokładną selekcję dawców krwi;
- badanie każdego dawcy krwi oraz puli osocza w celu znalezienia konkretnych czynników zakaźnych;
- dobieranie odpowiednich procesów inaktywacji/eliminacji wirusów podczas procesu wytwarzania.
Tak długo jak stosuje się leki sporządzone z ludzkiej krwi lub osocza, nie uda się całkowicie wyeliminować ryzyka przenoszenia czynników zakaźnych razem z krwią. Dotyczy to nowych, nieznanych wirusów oraz innych patogenów.
Nie ma doniesień dotyczących przenoszenia wirusów razem z albuminami pozyskanymi zgodnie z wytycznymi opisanymi w Farmakopei Europejskiej oraz rutynowymi procesami.
Zdecydowanie zaleca się, aby przy każdorazowym podaniu pacjentowi produktu Maasol odnotować nazwę i numer serii produktu, aby móc powiązać pacjenta z daną serią leku.
Każde działanie powodujące narażenie pacjenta na promieniowanie jonizujące musi być uzasadnione spodziewaną korzyścią. Dawka podanego radiofarmaceutyku powinna być możliwie jak najmniejsza, ale jednocześnie pozwalająca na uzyskanie zamierzonego wyniku diagnostycznego lub terapeutycznego.
Zawartość fiolki jest przeznaczona wyłącznie do sporządzania roztworu makroagregatów albuminy wyznakowanej technetem 99mTc (Macrosalb). Zawartości fiolki nie można bezpośrednio podawać pacjentom. Podanie możliwe tylko po odpowiednim przygotowaniu produktu.
Przed wstrzyknięciem produktu należy delikatnie wstrząsnąć strzykawką, tak by uzyskać homogenny roztwór.
Nie należy wprowadzać krwi do strzykawki, gdyż może to spowodować tworzenie się drobnych skrzeplin.

Substancje pomocnicze:
Produkt leczniczy zawiera poniżej 1 mmol sodu (23 mg) w dawce. Można uznać, że produkt jest wolny od sodu.

Pojedyncze lub powtarzane wstrzyknięcia makroagregatów albumin, znaczonych technetem99m mogą wywołać reakcje typu nadwrażliwości, włącznie z rzadkimi, zagrażającymi życiu anafilaksjami, ból w klatce piersiowej, sztywność mięśniową, zapaść. Obserwowano także objawy alergicznego podrażnienia w miejscu podania produktu.
Ekspozycja chorego na działanie promieniowania jonizującego w każdym przypadku powinna być usprawiedliwiona spodziewanymi korzyściami terapeutycznymi. Dawka podanej radioaktywności powinna być możliwie niska, zapewniając jednak uzyskanie miarodajnego wyniku badania.
Ekspozycja na działanie promieniowania jonizującego jest związana z indukcją procesu nowotworzenia, może także wpływać na proces dziedziczenia. Lecznicza dawka środka radioaktywnego może skutkować zwiększeniem ryzyka wystąpienia raka i mutacji genetycznych. Mając to na uwadze należy upewnić się, że ryzyko napromieniowania nie przewyższa skutków choroby.
Równoważnik dawki pochłoniętej (EDE) dla większości procedur diagnostycznych z użyciem radiofarmaceutyków nie przekracza zwykle 20 mSv. Jednakże, w pewnych określonych sytuacjach klinicznych usprawiedliwione jest zastosowanie większej dawki promieniowania.