Lansoprazolum 123ratio kapsułki dojelitowe, twarde 30 mg pokaż opinie (0)

Kiedy nie stosować leku:
- jeśli u pacjenta stwierdzono uczulenie (nadwrażliwość) na lansoprazol lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku.
- jeśli pacjent zażywa lek zawierający atazanawir (substancję czynną stosowaną w leczeniu
zakażenia wirusem HIV).

Podczas stosowania inhibitorów pompy protonowej, tj. Lansoprazolum123ratio, kapsułki dojelitowe twarde, szczególnie przez okres dłuższy niż jeden rok, może wystąpić zwiększone ryzyko złamań kości biodrowej, nadgarstka i kręgosłupa. Należy poinformować lekarza, jeśli u pacjenta występuje osteoporoza lub jeśli pacjent stosuje kortykosteroidy (mogą zwiększać ryzyko wystąpienia osteoporozy).

Ostrzeżenia i środki ostożności
Tak jak w przypadku innych leków stosowanych w chorobie wrzodowej konieczne jest wcześniejsze wykluczenie podejrzenia nowotworu złośliwego, ponieważ leczenie lansoprazolem może maskować objawy i opóźnić jego rozpoznanie. Należy poinformować lekarza, jeśli u pacjenta występuje ciężka choroba wątroby. Lekarz może wówczas zmniejszyć dawkę.
Obniżenie kwasowości w żołądku spowodowane stosowaniem lansoprazolu może prowadzić do zwiększenia liczby bakterii obecnych fizjologicznie w przewodzie pokarmowym. Leczenie lansoprazolem może powodować niewielkie zwiększenie ryzyka zakażeń przewodu pokarmowego bakteriami, takimi jak Salmonella i Campylobacter.
U pacjentów z chorobą wrzodową żołądka lub dwunastnicy należy rozważyć możliwość zakażenia H. pylori jako czynnika przyczynowego.
Jeśli lansoprazol jest stosowany w leczeniu skojarzonym z antybiotykami przeciwko zakażeniu H. pylori, należy stosować się do zaleceń dotyczących stosowania tych antybiotyków.
Ze względu na ograniczone dane dotyczące bezpieczeństwa stosowania leczenia podtrzymującego dłużej niż 1 rok, u tych pacjentów lekarz może zalecić regularną ocenę skuteczności leczenia i dokładną ocenę ryzyka i korzyści wynikających z leczenia.
U pacjentów leczonych lansoprazolem bardzo rzadko zgłaszano przypadki zapalenia okrężnicy. Dlatego też, w razie wystąpienia ciężkiej i (lub) utrzymującej się biegunki lekarz może zalecić przerwanie leczenia.
Podawanie leku w zapobieganiu owrzodzeniom trawiennych u pacjentów wymagających długotrwałej kuracji NLPZ powinno być ograniczone wyłącznie do grup wysokiego ryzyka (np. wcześniejsze krwawienie z przewodu pokarmowego, perforacja lub owrzodzenie, zaawansowany wiek, jednoczesne stosowanie leków o których wiadomo, że zwiększają prawdopodobieństwo wystąpienia działań niepożądanych ze strony górnego odcinka przewodu pokarmowego [np. kortykosteroidy lub leki przeciwzakrzepowe], współwystępowanie ciężkich chorób lub długotrwałe stosowanie NLPZ w największych zalecanych dawkach).
Produkt Lansoprazolum 123ratio zawiera sacharozę. Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.

Lansoprazol jest dobrze tolerowany, a działania niepożądane są zwykle łagodne i przemijające.
Zaobserwowano następujące działania niepożądane z następującą częstością podczas terapii lansoprazolem:

Często (występujące częściej niż u 1 na 100 pacjentów):
- Bóle, zawroty głowy
- Biegunki, zaparcia, bóle brzucha, nudności lub wymioty, suchość w jamie ustnej lub gardle
- Pokrzywka, świąd skóry, wysypka
- Zmiany wyników badań enzymów wątrobowych - Zmęczenie.

Niezbyt często (rzadziej niż u 1 na 100 pacjentów):
- Depresja
- Ból stawów lub mięśni
- Zatrzymanie płynów w organizmie lub obrzęki - Zmiana liczby krwinek.

Rzadko (rzadziej niż u 1 na 1000 pacjentów):
- Gorączka
- Niepokój, senność, splątanie, omamy, bezsenność, zaburzenia widzenia, zaburzenia równowagi
- Zaburzenia smaku, utrata łaknienia, zapalenie języka
- Reakcje skórne, np. uczucie pieczenia lub kłucia pod skórą, zasinienie, zaczerwienienie oraz nadmierne pocenie się
- Nadwrażliwość na światło
- Wypadanie włosów
- Uczucie drętwienia (parestezje), drżenia
- Niedokrwistość (bladość)
- Zaburzenia dotyczące nerek
- Zapalenie trzustki
- Zapalenie wątroby (mogą objawiać się zażółceniem skóry lub spojówek oczu)
- Obrzęk piersi u mężczyzn, impotencja
- Kandydoza (zakażenie grzybicze mogące obejmować skórę lub błony śluzowe)
- Obrzęk naczynioruchowy. Pacjent powinien bezzwłocznie skontaktować się z lekarzem w przypadku wystąpienia objawów obrzęku naczynioruchowego, np. obrzęk twarzy, języka lub gardła, trudności w przełykaniu, pokrzywka i trudności w oddychaniu.

Bardzo rzadko (rzadziej niż u 1 na 10000 pacjentów):
- Ciężkie reakcje z nadwrażliwości, w tym wstrząs. Objawy reakcji z nadwrażliwości mogą obejmować gorączkę, wysypkę, obrzęk i niekiedy zmniejszenie ciśnienia tętniczego krwi
- Zapalenie błony śluzowej jamy ustnej
- Zapalenie jelita grubego
- Zaburzenia wyników badań laboratoryjnych, np. stężenia sodu, cholesterolu i triglicerydów
- Bardzo ciężkie reakcje skórne przebiegające z zaczerwienieniem, tworzeniem pęcherzy,
nasilonymi zmianami zapalnymi i utratą skóry
- Bardzo rzadko lansoprazol może powodować zmniejszenie liczby białych krwinek, prowadzące do zmniejszenia odporności pacjenta na zakażenia. Pacjent powinien bezzwłocznie skonsultować się z lekarzem, jeśli dojdzie do zakażenia, którego objawami są np. gorączka, istotne pogorszenie ogólnego stanu zdrowia lub gorączka z objawami miejscowego zakażenia (np. ból gardła, krtani lub jamy ustnej), względnie dolegliwości podczas oddawania moczu. Zostanie wykonane badanie krwi w celu rozpoznania ewentualnego zmniejszenia liczby lub braku pewnego rodzaju białych krwinek (agranulocytoza).

Jeśli nasili się którykolwiek z objawów niepożądanych lub wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane nie wymienione w ulotce, należy powiadomić lekarza.

Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych): - Skórny toczeń rumieniowaty
W razie przyjmowania leku Lansoprazolum 123ratio przez okres dłuższy niż trzy miesiące, istnieje możliwość, zmniejszenia stężenia magnezu we krwi. Małe stężenie magnezu może objawiać się jako zmęczenie, mimowolne skurcze mięśni, dezorientacja, drgawki, zawroty głowy, przyspieszona akcja serca. W razie zaobserwowania któregoś z powyższych objawów, należy o tym niezwłocznie poinformować lekarza. Małe stężenie magnezu może prowadzić do zmniejszenia stężenia potasu lub wapnia we krwi. Lekarz może zalecić regularne przeprowadzanie badań krwi w celu kontrolowania stężenia magnezu.