Izepox tabletki o przedłużonym uwalnianiu 1 5 mg pokaż opinie (0)

Kiedy nie stosować leku Izepox:
- jeśli u pacjenta stwierdzono uczulenie (nadwrażliwość) na indapamid lub którykolwiek z pozostałych składników leku,
- jeśli u pacjenta stwierdzono nadwrażliwość na pochodne sulfonamidów,
- u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek,
- u pacjentów z encefalopatią wątrobową (choroba mózgu) lub ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby,
- u pacjentów z małym stężeniem potasu we krwi (hipokaliemia).
Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując lek Izepox
U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby stosowanie tiazydowych leków moczopędnych lub leków o podobnym działaniu może spowodować rozwój encefalopatii wątrobowej (choroba mózgu), szczególnie w przypadku zaburzeń równowagi wodno- elektrolitowej. W takim przypadku należy natychmiast odstawić lek moczopędny.
Zgłaszano przypadki występowania reakcji nadwrażliwości na światło w związku ze stosowaniem tiazydowych leków moczopędnych lub leków o podobnym działaniu. Jeśli w trakcie leczenia wystąpi reakcja nadwrażliwości na światło, zaleca się przerwanie leczenia. Podczas stosowania indapamidu zaleca się ochronę powierzchni skóry narażonej na działanie promieni słonecznych lub sztucznego promieniowania UV.
Ze względu na brak danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności nie zaleca się stosowania preparatu Izepox u dzieci i młodzieży.

Jak każdy lek, indapamid może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Ryzyko wystąpienia działań niepożądanych sklasyfikowano według następującej częstotliwości występowania:
Bardzo często: występujące u więcej niż } na 10 pacjentów
Często: występujące u mniej niż 1 na 10, ale więcej niż 1 na 100pacjentów
Niezbyt często: występujące u mniej niż 1 na 100, ale więcej niż 1 na 1000 pacjentów
Rzadko: występujące u mniej niż 1 na 1000, ale więcej niż 1 na 10 000
Bardzo rzadko: występujące u mniej niż 1 na 10 000 pacjentów
Nieznana częstość: na podstawie dostępnych danych nie można oszacować częstości
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
Bardzo rzadko: zmniejszenie liczby płytek krwi i komórek krwi (trombocytopenia, leukopenia, agranulocytoza, niedokrwistość aplastyczna, niedokrwistość hemolityczna).
Zaburzenia układu nerwowego
Rzadko: zawroty głowy, zmęczenie, bóle głowy, zaburzenia czucia (parestezje).
Zaburzenia serca
Bardzo rzadko: zaburzenia rytmu serca (niemiarowość), niskie ciśnienie krwi (niedoci śnienie).
Zaburzenia żołądka i jelit
Niezbyt często: wymioty.
Rzadko: nudności, zaparcia, suchość w ustach.
Bardzo rzadko: zapalenie trzustki.
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
Bardzo rzadko: niewydolność nerek.
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
Bardzo rzadko: zaburzenia czynności wątroby.
Częstość nieznana: możliwość rozwoju encefalopatii wątrobowej w przebiegu niewydolności wątroby (patrz punkty: Kiedy nie stosować leku Izepox i Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując lek Izepox).
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Reakcje nadwrażliwości, głównie dotyczące skóry, u pacjentów skłonnych do alergii i reakcji astmatycznych.
Często: grudkowo-plamiste wysypki.
Niezbyt często: plamica.
Bardzo rzadko: obrzęk naczynioruchowy i (lub) pokrzywka, martwica toksyczno-rozpływna naskórka, zespół Stevensa-Johnsona.
Nieznana częstość: ryzyko nasilenia objawów współistniejącego tocznia rumieniowatego układowego (choroba autoimmunologiczna).
Odnotowano przypadki nadwrażliwości na światło (patrz punkt Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując lek Izepox ).
Badania laboratoryjne
Bardzo rzadko: odnotowano bardzo rzadkie przypadki zwiększenia stężenia wapnia we krwi (hiperkalcemia).
Nieznana częstość:
- Utrata potasu z hipokaliemią o szczególnie ciężkim przebiegu u pacjentów z grup dużego ryzyka.
- Zmniejszenie objętości płynów ustrojowych (odwodnienie) i zmniejszenie ciśnienia tętniczego krwi (niedociśnienie ortostatyczne) w następstwie obniżenia stężenia sodu we krwi (hiponatremia).
- Jednoczesna utrata jonów chloru może prowadzić do rozwoju zasadowicy metabolicznej: częstość występowania i stopień nasilenia tego zjawiska są niewielkie,
- Zwiększenie stężenia kwasu moczowego i glukozy we krwi w trakcie leczenia.