Ipegen kapsułki dojelitowe, twarde 10 mg pokaż opinie (0)

Kiedy nie przyjmować leku Ipegen
- jeśli pacjent ma uczulenie (nadwrażliwość) na omeprazol lub którykolwiek z pozostałych składników leku Ipegen
- jeśli pacjent ma uczulenie na inny lek z grupy inhibitorów pompy protonowej (np. pantoprazol, lansoprazol, rabeprazol, ezomeprazol)
- jeśli pacjent przyjmuje nelfinawir (stosowany w leczeniu zakażenia wirusem HIV)
W razie wątpliwości związanych ze stosowaniem leku należy przed przyjęciem leku zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując lek Ipegen
Lek Ipegen może maskować objawy innych chorób. Należy natychmiast poinformować lekarza, jeśli przed przyjęciem leku Ipegen lub po jego przyjęciu wystąpiły następujące objawy:
- zmniejszenie masy ciała bez wyraźnej przyczyny oraz trudności z połykaniem
- ból żołądka lub niestrawność
- wymioty (treścią pokarmową lub krwią)
- smoliste stolce (obecność krwi w stolcu)
- silna lub przedłużająca się biegunka, ponieważ omeprazol wiąże się z niewielkim wzrostem częstości występowania biegunki zakaźnej
- ciężkie zaburzenia czynności wątroby.

Jeśli pacjent przyjmuje lek Ipegen przez długi okres (ponad rok) lekarz prawdopodobnie zaleci regularne kontrole. Na każdej wizycie lekarskiej należy zgłaszać lekarzowi wszelkie nowe i nietypowe objawy i sytuacje.

Stosowanie innych leków
Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich przyjmowanych aktualnie lub ostatnio lekach, również tych, które wydawane są bez recepty. Lek Ipegen może wpływać na działanie innych leków a inne leki mogą wpływać na działanie leku Ipegen.

Nie wolno stosować leku Ipegen, jeśli pacjent przyjmuje lek zwierający nelfinawir (stosowany w leczeniu zakażenia HIV).

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o przyjmowaniu poniższych leków:
- Ketokonazol, itrakonazol lub worykonazol (leki stosowane w leczeniu zakażeń grzybiczych)
- Digoksyna (lek stosowany w chorobach serca)
- Diazepam (stosowany w leczeniu lęku, w rozluźnianiu mięśni i padaczce)
- Fenytoina (lek stosowany w leczeniu padaczki). Jeśli pacjent stosuje fenytoinę, lekarz prowadzący może zalecić monitorowanie pacjenta podczas rozpoczynania leczenia lub po zaprzestaniu leczenia lekiem Ipegen
- Leki stosowane w rozrzedzaniu krwi, takie jak warfaryna lub inni antagoniści witaminy K. Lekarz prowadzący może zalecić kontrolowanie pacjenta podczas rozpoczynania leczenia lub po zaprzestaniu leczenia lekiem Omeprazol Jenson
- Ryfampicyna (stosowana w leczeniu gruźlicy)
- Atazanawir (stosowany w leczeniu zakażenia wirusem HIV)
- Takrolimus (w przypadku przeszczepienia narządu)
- Ziele dziurawca (Hypericum perforatum) (stosowane w leczeniu łagodnej depresji)
- Cylostazol (stosowany w leczeniu chromania przestankowego)
- Sakwinawir (stosowany w leczeniu zakażenia HIV)
- Klopidogrel (stosowany w zapobieganiu tworzenia się zakrzepów).


Jeśli lekarz przepisał antybiotyki, amoksycylinę i klarytromycynę oraz lek Ipegen w celu leczenia owrzodzenia wywołanego przez zakażenie Helicobacter pylori, bardzo ważne jest poinformowanie lekarza prowadzącego o wszystkich innych przyjmowanych lekach.

Działania niepożądane, które mogą wystąpić po podaniu środka kontrastowego, takiego jak Iopamigita, są na ogół łagodne lub średnio nasilone oraz krótkotrwałe.
Jednakże, tak jak w przypadku podobnych środków kontrastowych, mogą wystąpić ciężkie, zagrażające życiu reakcje, które wymagają szybkiego i skutecznego leczenia ratującego życie. li pacjent ma:
- obrzęk twarzy lub gardła (obrzęk naczynioruchowy),
- swędzenie lub łzawienie oczu (zapalenie spojówek), kaszel, świąd, katar lub uczucie zatkania nosa, kichanie, pokrzywkę,
- gwałtowny spadek ciśnienia tętniczego, szybką czynność serca (tachykardia),
- trudności w oddychaniu, dławienie się, uczucie duszenia się (reakcje rzekomoanafilaktyczne),
- pobudzenie, niebieskawe zabarwienie warg, niebieskawe zabarwienie lub bladość skóry, zimne poty, zaćmienie lub utratę świadomości,
- spadek ciśnienia tętniczego krwi może być połączony także ze zwolnieniem czynności serca (bradykardia; reakcja wazowagalna), która zazwyczaj po pewnym czasie przechodzi w tachykardię.

Należy natychmiast powiedzieć o tym radiologowi lub personelowi radiologicznemu, ponieważ mogą być to pierwsze objawy reakcji alergicznej lub wstrząsu. Może być konieczne przerwanie badania oraz zastosowanie dodatkowego leczenia.

Oprócz objawów wymienionych powyżej, mogą wystąpić także inne działania niepożądane produktu Iopamigita:

Często (występują częściej niż u 1 na 100, ale rzadziej niż u 1 na 10 osób)
- przejściowe zmiany częstości oddychania, skrócenie oddechu i ostre wyczerpanie oddechowe oraz kaszel,
- nudności, wymioty, zaburzenia odczuwania smaku,
- obrzęki rąk, stóp lub kostek, uderzenia krwi do głowy, pokrzywka, wysypka, świąd i zaczerwienienie skóry.

Rzadko (występują częściej niż u 1 na 10 000 osób, ale rzadziej niż u 1 na 1000 osób)
- badanie radiologiczne mózgu oraz inne procedury, podczas których środek kontrastowy przechodzi do krwi tętniczej w mózgu w wysokim stężeniu: pobudzenie, uczucie splątania, utrata pamięci, zaburzenia mowy, wzroku i słuchu, napady padaczki, drżenie, osłabienie powodujące utratę zdolności poruszania się, paraliż, mrowienie i drętwienie rąk lub stóp
(szpilki i igły), nadwrażliwość na światło, przejściowa ślepota, śpiączka i senność,
- podczas badania angiograficznego z zastosowaniem cewnika odnotowano zablokowanie naczyń krwionośnych przez skrzepy krwi, powodujące zawał serca,
- trudności w oddychaniu, obrzęk lub skurcz krtani,
- dolegliwości żołądkowe,
- zaburzenia czynności nerek, aż do ostrej niewydolności nerek, szczególnie u pacjentów, u których już wcześniej występowało osłabienie czynności nerek,
- ciężkie, zagrażające życiu (w tym śmiertelne) i wymagające leczenia ratującego życie, reakcje, dotyczące czynności układu sercowo-naczyniowego, zazwyczaj połączone z zaburzeniami układu oddechowego i ośrodkowego układu nerwowego: uczucie ciepła, zmiany temperatury ciała (gorączka), ból głowy, złe samopoczucie, nadmierne pocenie się, uczucie zimna, omdlenie.

Bardzo rzadko (występują rzadziej niż u 1 na 10 000 osób)
- klinicznie istotne zaburzenia ciśnienia tętniczego krwi, częstość akcji serca, szybki, wolny lub nieregularny rytm serca, ból lub uczucie ucisku w klatce piersiowej, niewydolność serca, zawał serca,
- obrzęk płuc lub płyn w płucach, zatrzymanie oddechu (zahamowanie układu oddechowego),
- obrzęk ślinianek w jamie i ustnej i wokół ust (zapalenie ślinianek przyusznych, wywołane jodem),
- obrzęk twarzy, skóry, języka, innych błon śluzowych (np. w nosie lub jamie ustnej) lub innych części ciała; ciężkie choroby skóry (zaczerwienienie, tworzenie pęcherzy, krwawienie, bolesność skóry, obejmujące wargi, oczy, usta, nos oraz narządy płciowe),
- obrzęk i zaczerwienienie skóry wokół nadmiernie tkliwej na ucisk żyły, skrzepy krwi w żyłach,
- reakcje w miejscu wstrzyknięcia, zapalenie oraz zakażenie tkanki miękkiej.

Nieznane (częstość występowania nie może być określona na podstawie dostępnych danych)
- zmieniona czynności tarczycy lub ciężka postać nadczynności tarczycy (przełom tarczycowy),
- zablokowanie naczyń krwionośnych przez skrzepy krwi, prowadzące do udaru,
- przejściowe powikłania, takie jak, zawroty głowy i ból głowy,
- reakcje w miejscu wstrzyknięcia: miejscowy ból i obrzęk w przypadku wstrzyknięcia produktu poza naczynie krwionośne.

Reakcje mogą wystąpić z opóźnieniem, jeśli pacjent jest zaniepokojony, powinien skontaktować się z lekarzem.