Injectio Glucosi 5 % + Natrii roztwór do infuzji (3 mg + 33 mg)/ml pokaż opinie (0)

NIE stosować leku Injectio Glucosi 5% + Natrii Chlorati 0,9% 2:1 Viaflo jeśli u pacjenta występuje którykolwiek ze stanów:
- zbyt dużo płynu w przestrzeniach wokół komórek organizmu (przewodnienie zewnątrzkomórkowe);
- objętość krwi w naczyniach krwionośnych jest większa niż powinna (hiperwolemia);
- w organizmie znajduje się więcej płynów i sodu niż normalnie (zatrzymanie płynów i sodu);
- ciężka niewydolność nerek (stan, kiedy nerki nie pracują właściwie i pacjent wymaga dializy);
- niewyrównana niewydolność serca. Jest to niewydolność serca, która nie jest odpowiednio leczona i wywołuje objawy, takie jak:
- duszność;
- obrzęk okolicy kostek.
- stężenie sodu we krwi mniejsze niż prawidłowe (hiponatremia);
- stężenie chlorków we krwi mniejsze niż prawidłowe (hipochloremia);
- nagromadzenie płynu pod skórą we wszystkich okolicach ciała (obrzęki ogólne);
- choroba wątroby powodująca nagromadzenie płynu w jamie brzusznej (marskość wątroby z wodobrzuszem);
- cukrzyca nieodpowiednio leczona, ze stężeniem cukru we krwi powyżej normy (cukrzyca niewyrównana);
- stany nietolerancji glukozy, na przykład:
- stres metaboliczny (kiedy przemiana materii w organizmie nie przebiega prawidłowo, np. z powodu ciężkiej choroby);
- śpiączka hiperosmolarna (stan nieświadomości). Jest to rodzaj śpiączki, który może wystąpić u pacjentów z cukrzycą, nieotrzymujących odpowiedniej ilości leków; - większe niż prawidłowe stężenie cukru we krwi (hiperglikemia);
- większe niż prawidłowe stężenie mleczanów we krwi (hiperlaktatemia).

Ostrzeżenia i środki ostrożności
Należy poinformować lekarza, jeżeli u pacjenta występuje lub występował któryś z poniższych stanów:
- niewydolność serca;
- niewydolność oddechowa (choroba płuc);
(powyższe stany mogą wymagać szczególnego monitorowania);
- zaburzona czynność nerek;
- zwiększone ciśnienie krwi (nadciśnienie);
- nagromadzenie płynu pod skórą szczególnie wokół kostek (obrzęki obwodowe);
- nagromadzenie płynu w płucach (obrzęk płuc);
- zwiększone ciśnienie krwi w okresie ciąży (stan przedrzucawkowy);
- jakiekolwiek inne stany związane z zatrzymaniem sodu (kiedy w organizmie pozostaje za dużo sodu), takie jak: leczenie steroidami (patrz także poniżej Inne leki i Injectio Glucosi 5% + Natrii Chlorati 0,9% 2:1 Viaflo);
- cukrzyca (należy starannie obserwować stężenie cukru we krwi, a leczenie insuliną może wymagać modyfikacji);
- uraz głowy w ciągu ostatnich 24 godzin;
- zwiększone ciśnienie wewnątrzczaszkowe (nadciśnienie wewnątrzczaszkowe);
- udar spowodowany zakrzepem w naczyniu krwionośnym w mózgu (udar niedokrwienny);
- uczulenie na kukurydzę (Injectio Glucosi 5% + Natrii Chlorati 0,9% 2:1 Viaflo zawiera cukier pochodzacy z kukurydzy).

Podczas podawania tej infuzji, lekarz będzie pobierał próbki krwi i moczu, aby badać:
- ilość substancji chemicznych, takich jak sód i chlorki we krwi (elektrolity w osoczu);
- ilość cukru (glukozy).

W przypadkach, w których prawidłowa regulacja zawartości wody we krwi jest zaburzona w wyniku zwiększenia wydzielania hormonu ADH (nieosmotycznego wydzielania hormonu antydiuretycznego ADH),
infuzja płynów ze stosunkowo małym stężeniem soli (roztworów hipotonicznych) może prowadzić do małego stężenia sodu we krwi (hiponatremii). Może to prowadzić do wystąpienia bólu głowy, nudności, drgawek, letargu, śpiączki, obrzęku mózgu i zgonu; dlatego wystąpienie tych objawów (ciężka objawowa encefalopatia z hiponatremią) są uważane za stan zagrożenia klinicznego.

Nie wolno podawać leku Injectio Glucosi 5% + Natrii Chlorati 0,9% 2:1 Viaflo przez tę samą igłę, co przetoczenia krwi. Może to powodować uszkodzenie czerwonych krwinek lub ich zlepianie.

Ponieważ lek Injectio Glucosi 5% + Natrii Chlorati 0,9% 2:1 Viaflo zawiera cukier (glukozę), może powodować zwiększenie stężenia cukru we krwi (hiperglikemię). W takiej sytuacji lekarz może:
- dostosować szybkość infuzji;
- podać insulinę w celu zmniejszenia stężenia cukru we krwi.

Jest to szczególnie ważne:
- w przypadku chorych na cukrzycę;
- jeśli pacjent ostatnio przebył udar (ostry udar niedokrwienny). Duże stężenie cukru we krwi może pogorszyć skutki udaru i zaburzyć proces zdrowienia;
- jeśli pacjent jest leczony z powodu małej objętość krwi (hipowolemia). Lekarz powinien dostosować
szybkość infuzji, aby uniknąć zwiększenia stężenia cukru we krwi.

W przypadku, gdy pacjent ma cukrzycę lub chorobę nerek (niewydolność nerek), lekarz powinien starannie badać stężenie glukozy we krwi. Zapotrzebowanie pacjenta na insulinę lub potas może się zmienić w czasie podawania leku Injectio Glucosi 5% + Natrii Chlorati 0,9% 2:1 Viaflo.

Lekarz uwzględni stosowanie odżywiania pozajelitowego (odżywianie podawane w formie wlewu dożylnego). Podczas długotrwałej terapii lekiem Injectio Glucosi 5% + Natrii Chlorati 0,9% 2:1 Viaflo może być konieczne zastosowanie dodatkowego odżywiania. Lekarz powinien także monitorować stężenie potasu we krwi, aby zapobiec jego zmniejszeniu poniżej normy (hipokaliemia).

Działania niepożądane mogą być związane z samym lekiem Injectio Glucosi 5% + Natrii Chlorati 0,9% 2:1 Viaflo. Należą do nich:
- zmiany stężenia substancji chemicznych we krwi (zaburzenia równowagi elektrolitowej);
- reakcje nadwrażliwości, obejmujące ciężkie reakcje alergiczne zwane anafilaksją (potencjalne objawy u pacjentów z alergią na kukurydzę).
Jeśli u pacjenta występuje choroba serca lub płyn w płucach (obrzęk płuc):
- za dużo płynu w organizmie (hiperwolemia), które może powodować częstsze oddawanie moczu (poliuria); - niewydolność serca;
- zmniejszone stężenie sodu we krwi (hiponatremia) - bardzo często (występuje u więcej niż 1 na 10 pacjentów).

Działania niepożądane mogą być związane z techniką podawania. Należą do nich:
- gorączka (reakcja gorączkowa);
- dreszcze;
- zakażenie w miejscu infuzji;
- miejscowy ból lub reakcja (zaczerwienienie lub obrzęk w miejscu infuzji);
- podrażnienie i zapalenie żyły, do której jest podawany roztwór. Może to powodować zaczerwienienie, ból lub pieczenie oraz obrzęk wzdłuż przebiegu żyły, do której podawany jest roztwór;
- powstanie zakrzepu (zakrzepowe zapalenie żył powierzchownych) w miejscu infuzji, co powoduje ból, obrzęk lub zaczerwienienie w obszarze zakrzepu;
- wyciek roztworu do infuzji do przestrzeni okołonaczyniowej (wynaczynienie). Może to uszkodzić tkanki i spowodować tworzenie się blizn;
- nadmiar płynu w naczyniach krwionośnych (hiperwolemia).

W przypadku, gdy do roztworu do infuzji dodany został lek, on także może powodować wystąpienie działań niepożądanych.