Imuran tabletki powlekane 25 mg pokaż opinie (0)

Kiedy nie stosować leku Imuran:
- jeśli pacjent ma uczulenie na substancję czynną lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku lub na 6-merkaptopurynę.
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem stosowania leku Imuran należy poinformować lekarza: - jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią
- jeśli pacjentka planuje ciążę lub pacjent planuje zostać ojcem dziecka
- jeśli u pacjenta występują choroby nerek lub wątroby
- jeśli u pacjenta występuje stan, w którym organizm wytwarza zbyt mało naturalnej substancji - metylotransferazy tiopuryny (TPMT)
- jeśli u pacjenta występuje zespół Lesch-Nyhana
- jeśli pacjent chorował na ospę wietrzną lub półpasiec
Jeśli planowane jest szczepienie, należy wcześniej skontaktować się z lekarzem. Imuran może wpływać na działanie szczepionki lub na reakcję pacjenta na szczepienie.
Tabletek leku Imuran nie należy kruszyć przed podaniem. W przypadku kontaktu z uszkodzonymi tabletkami należy niezwłocznie umyć ręce.
Opiekunowie pacjentów powinni wiedzieć, że konieczne jest zachowanie środków bezpieczeństwa podczas kontaktu z lekiem Imuran. Należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą odnośnie właściwego postępowania.
Lek Imuran a inne leki
Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych obecnie lub ostatnio a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować stosować.
Imuran może wpływać niekorzystnie na krew, dlatego lekarz zaleci wykonywanie regularnych badań krwi podczas stosowania leku. Częstość wykonywania tych badań zazwyczaj zmniejsza się w miarę kontynuowania leczenia. Inne leki również wywierają wpływ na krew i działanie to może być zwiększone w przypadku, gdy są one stosowanie jednocześnie z lekiem Imuran. Do leków tych należą:
- penicylamina (stosowana głównie w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów)
- inhibitory ACE (stosowane głównie w leczeniu nadciśnienia tętniczego i niewydolności serca)
- cymetydyna (stosowana w leczeniu wrzodów żołądka i niestrawności) - indometacyna (lek przeciwbólowy i przeciwzapalny)
- ko-trimoksazol (Septrin; stosowany w leczeniu infekcji).
Należy niezwłocznie poinformować lekarza w przypadku stosowania tych leków.
Inne leki mogą również oddziaływać z lekiem Imuran. Należy poinformować lekarza w przypadku stosowania wymienionych poniżej leków:
- szczepionki (stosowane do zapobiegania chorobom)
- rybawiryna (stosowana do leczenia infekcji wirusowych)
- metotreksat (stosowany głównie do leczenia nowotworów)
- allopurynol, oksypurynol lub tiopurynol (stosowane głównie w leczeniu dny)
- furosemid (może być stosowany w celu zmniejszenia obrzęków spowodowanych nagromadzeniem płynu)
- antykoagulanty, takie jak warfaryna (lek zapobiegający zakrzepom krwi)
- mesalazyna, olsalazyna, sulfasalazyna (stosowane głównie w leczeniu wrzodziejącego zapalenia okrężnicy i choroby Crohna)
W przypadku wątpliwości należy zasięgnąć porady lekarza.

Zakażenia i zarażenia pasożytnicze
Bardzo często: zakażenia wirusowe, grzybicze i bakteryjne u pacjentów po transplantacjach otrzymujących azatioprynę w połączeniu z innymi lekami immunosupresyjnymi. Niezbyt często: zakażenia wirusowe, grzybicze i bakteryjne u pozostałych pacjentów.
U pacjentów leczonych produktem leczniczym Imuran w monoterapii lub w połączeniu z innymi lekami immunosupresyjnymi, zwłaszcza glikokortykosteroidami, wykazano większą podatność na zakażenia wirusowe, grzybicze i bakteryjne, a także występowanie ciężkiego lub nietypowego przebiegu zakażeń wywołanych wirusem ospy wietrznej-półpaśca i innymi czynnikami infekcyjnymi.
Bardzo rzadko: zgłaszano przypadki postępującej leukoencefalopatii wieloogniskowej (rzadka choroba niszcząca osłonki nerwów (mielinę) w mózgu) powiązanej z wirusem JC po zastosowaniu azatiopryny w skojarzeniu z innymi lekami immunosupresyjnymi (leki hamujące wytwarzanie przeciwciał i komórek odpornościowych).
Nowotwory łagodne, złośliwe i nieokreślone (w tym torbiele i polipy)
Rzadko: nowotwory, w tym chłoniaki nieziarnicze (non-Hodgkin's), nowotwory skóry (czerniaki i nowotwory nieczerniakowe), mięsaki (Kaposiego i non-Kaposi), rak szyjki macicy in situ, ostra białaczka szpikowa i mielodysplazja (zaburzenie procesu tworzenia się krwinek w szpiku).
Ryzyko rozwoju chłoniaków nieziarniczych i innych nowotworów, zwłaszcza skóry (czerniaków i nowotworów nieczerniakowych), mięsaków (Kaposiego i non-Kaposi) oraz raka szyjki macicy in situ wzrasta u pacjentów leczonych immunosupresyjnie. Dotyczy to szczególnie biorców przeszczepów podlegających intensywnej immunosupresji, u których należy stosować w leczeniu podtrzymującym najmniejsze skuteczne dawki. Zwiększone ryzyko rozwoju chłoniaków nieziarniczych u pacjentów leczonych immunosupresyjnie na reumatoidalne zapalenie stawów w porównaniu z ogólną populacją wydaje się, przynajmniej częściowo, związane z chorobą podstawową.
Rzadko opisano przypadki ostrej białaczki szpikowej i mielodysplazji (zaburzenie w procesie tworzenia krwinek w szpiku) (niektóre z nich z towarzyszącymi zmianami chromosomalnymi).
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
Bardzo często: zahamowanie czynności szpiku kostnego, leukopenia (zmniejszenie liczby białych krwinek).
Często: małopłytkowość (zbyt mała liczba płytek krwi).
Niezbyt często: niedokrwistość (anemia).
Rzadko: agranulocytoza (znaczne zmniejszenie liczby granulocytów obojętnochłonnych we krwi), pancytopenia (zmniejszenie liczby wszystkich komórek krwi), niedokrwistość aplastyczna (anemia spowodowana niewydolnością szpiku kostnego), niedokrwistość megaloblastyczna (anemia wywołana niedoborem witaminy B12 i(lub) kwasu foliowego), hipoplazja układu czerwonokrwinkowego (zmniejszenie wytwarzania czerwonych krwinek w szpiku).
Podczas stosowania produktu leczniczego Imuran może wystąpić zależne od stosowanej dawki, zwykle przemijające zahamowanie czynności szpiku kostnego, objawiające się najczęściej leukopenią, lecz niekiedy również niedokrwistością i małopłytkowością, rzadko agranulocytozą, pancytopenią i niedokrwistością aplastyczną. Działanie to występuje zwłaszcza u pacjentów predysponowanych do toksycznego uszkodzenia szpiku, takich jak osoby z niedoborem metylotransferazy tiopuryny (TPMT), z niewydolnością nerek lub wątroby oraz u pacjentów, którym nie zmniejszono dawek produktu leczniczego Imuran, podczas jednoczesnego podawania allopurynolu.
W związku ze stosowaniem produktu leczniczego Imuran obserwowano odwracalne, zależne od dawki zwiększenie średniej objętości krwinek i zawartości hemoglobiny w krwinkach czerwonych. Stwierdzano również megaloblastyczne zmiany w szpiku kostnym, lecz ciężka niedokrwistość megaloblastyczna i hipoplazja układu erytrocytarnego występowały rzadko.
Zaburzenia układu immunologicznego Niezbyt często: reakcje nadwrażliwości.
Bardzo rzadko: zespół Stevensa-Johnsona i toksyczna nekroliza naskórka.
Opisywano nieliczne przypadki kilku różnych zespołów klinicznych po podaniu produktu leczniczego Imuran, które wydają się spowodowane reakcjami idiosynkratycznymi. Objawy kliniczne obejmują: ogólne złe samopoczucie, zawroty głowy, nudności, wymioty, biegunkę, gorączkę, dreszcze, wykwity skórne, wysypkę, zapalenie naczyń, bóle mięśni i stawów, spadki ciśnienia krwi, zaburzenia czynności nerek, zaburzenia czynności wątroby i zastój żółci (patrz: Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych). W wielu przypadkach ponowne podanie produktu leczniczego Imuran potwierdziło związek tych objawów z jego stosowaniem.
Natychmiastowe odstawienie azatiopryny oraz, w razie konieczności, wdrożenie leczenia podtrzymującego krążenie powodowało w większości przypadków całkowite ustąpienie objawów. Bardzo rzadko opisywano przypadki śmiertelne, w których inne ciężkie choroby towarzyszące przyczyniły się do zgonu pacjenta.
Jeśli wystąpią objawy nadwrażliwości na Imuran, należy w każdym przypadku szczegółowo rozważyć konieczność dalszego stosowania leku.
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia Bardzo rzadko: odwracalne śródmiąższowe zapalenie płuc.
Zaburzenia żołądka i jelit Często: nudności.
U nielicznych pacjentów występują nudności po pierwszym podaniu azatiopryny. Można temu zapobiec podając tabletki po posiłkach.
Niezbyt często: zapalenie trzustki.
Bardzo rzadko: zapalenie jelita grubego i uchyłków, perforacja jelit u pacjentów po przeszczepach, ciężka biegunka u pacjentów z wrzodziejącym zapaleniem jelit.
U nielicznych pacjentów występują nudności po pierwszym podaniu produktu leczniczego Imuran. Można temu zapobiec podając tabletki po posiłkach.
U leczonych immunosupresyjnie pacjentów po przeszczepieniu narządów odnotowano przypadki ciężkich powikłań, w tym zapalenie jelita grubego i uchyłków oraz perforację jelit. Etiologia tych powikłań pozostaje niewyjaśniona; powodem mogą być duże dawki glikokortykosteroidów. U pacjentów leczonych produktem leczniczym Imuran z powodu wrzodziejącego zapalenia jelit odnotowano przypadki ciężkiej biegunki, nawracającej po ponownym podaniu leku. Stosując Imuran u tych pacjentów, należy pamiętać, że sam lek może zaostrzać objawów choroby.
U niewielkiej liczby pacjentów leczonych produktem leczniczym Imuran odnotowano zapalenie trzustki, szczególnie u pacjentów po przeszczepieniu nerek oraz chorych na wrzodziejące zapalenie jelit. Trudno jest ustalić związek przyczynowy między zapaleniem trzustki, a konkretnym lekiem, jednak w kilku przypadkach ponowne podanie produktu leczniczego Imuran potwierdziło jego związek z wystąpieniem tej choroby.
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
Niezbyt często: zastój żółci i pogorszenie czynności wątroby. Rzadko: uszkodzenie wątroby zagrażające życiu.
W nielicznych przypadkach w związku ze stosowaniem produktu leczniczego Imuran odnotowano zastój żółci i zaburzenia czynności wątroby, które zwykle przemijały po jego odstawieniu. Objawy te mogą być związane z reakcją nadwrażliwości (patrz: Zaburzenia układu immunologicznego).
W związku z długotrwałym stosowaniem azatiopryny, szczególnie u pacjentów po przeszczepieniu narządów, odnotowano rzadkie, ale stanowiące zagrożenie dla życia pacjenta, przypadki uszkodzenia wątroby. Zmiany histologiczne obejmowały: poszerzenie zatok naczyniowych, zmiany o typie peliosis hepatis, chorobę żylno-okluzyjną oraz guzkowy rozrost regeneracyjny wątroby. Odstawienie azatiopryny powodowało czasem tymczasowe lub stałe ustąpienie objawów i poprawę histologicznego obrazu wątroby.
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Rzadko: wypadanie włosów.
Wypadanie włosów opisywano u niektórych pacjentów leczonych lekiem Imuran oraz innymi lekami immunosupresyjnymi. W wielu przypadkach ustąpiło ono samoistnie mimo kontynuowania leczenia. Związek między stosowaniem azatiopryny a wypadaniem włosów nie jest udowodniony.