Ibandronic acid Sandoz koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji 2 mg pokaż opinie (0)

Kiedy nie stosować leku
- Jeśli pacjent ma uczulenie (nadwrażliwość) na kwas ibandronowy lub na którykolwiek ze składników tego leku.
- Jeśli pacjent ma lub kiedykolwiek miał małe stężenie wapnia we krwi.

Nie należy stosować leku, jeśli którekolwiek z powyższych stwierdzeń dotyczy pacjenta. W razie wątpliwości przed otrzymaniem leku należy poradzić się lekarza lub pielęgniarki.

Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed otrzymaniem leku należy powiedzieć lekarzowi lub pielęgniarce:
- jeśli pacjent ma uczulenie (nadwrażliwość) na inne bisfosfoniany
- jeśli pacjent ma duże lub małe stężenie we krwi witaminy D lub innych substancji mineralnych
- jeśli pacjent ma zaburzenia czynności nerek.

Jeśli pacjent ma być leczony dentystycznie lub ma się poddać chirurgicznemu zabiegowi stomatologicznemu (albo wie, że taki zabieg będzie musiał się odbyć w przyszłości), należy powiedzieć dentyście o leczeniu lekiem.

Jeśli u pacjenta wystąpi którekolwiek z wymienionych ciężkich działań niepożądanych, należy zwrócić się niezwłocznie do pielęgniarki lub lekarza, gdyż może być konieczne zastosowanie pilnego leczenia:
- wysypka, świąd, obrzęk twarzy, warg, języka i gardła z trudnościami w oddychaniu. Mogą to być objawy reakcji alergicznej na lek.
- trudności w oddychaniu
- ból lub owrzodzenie w jamie ustnej lub żuchwie
- ból i zapalenie oka (jeśli utrzymuje się długo)

Inne działania niepożądane

Bardzo często (mogą występować częściej niż u 1 na 10 osób)
- zwiększenie temperatury ciała

Często (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 osób)
- ból żołądka, niestrawność, wymioty lub biegunka
- małe stężenie wapnia lub fosforanów we krwi
- zmiany aktywności gamma-glutamylotransferazy (gamma-GT) lub stężenia kreatyniny wykrywane w badaniach krwi
- zaburzenia czynności serca, tzw. blok odnogi pęczka przedsionkowo-komorowego
- objawy grypopodobne (w tym gorączka, dreszcze, bóle kości i mięśni). Objawy te przemijają zazwyczaj w ciągu kilku godzin lub dni.
- ból lub sztywność mięśni
- uczucie zmęczenia
-,
- bóle głowy, zawroty głowy lub uczucie osłabienia
- nadmierne pragnienie, ból gardła, zaburzenia smaku
- obrzęk nóg lub stóp
- ból stawów, zapalenie stawów lub inne zaburzenia stawów
- zaburzenia czynności przytarczyc
- powstawanie siniaków
- zakażenia
- zaburzenia oczu (zaćma)
- zaburzenia skóry
- zaburzenia dotyczące zębów

Niezbyt często (mogą występować rzadziej niż u 1 na 100 osób)
- drżenie lub dreszcze
- za niska temperatura ciała (hipotermia)
- zaburzenie dotyczące naczyń krwionośnych w mózgu (tzw. zaburzenie mózgowo-naczyniowe)
- zaburzenia serca i krążenia (w tym kołatanie serca, zawał mięśnia sercowego, nadciśnienie tętnicze i żylakowatość żył)
- zmiany dotyczące komórek krwi (niedokrwistość)
- duża aktywność fosfatazy zasadowej we krwi
- gromadzenie się płynów i obrzęk (obrzęk limfatyczny)
- obecność płynu w płucach
- zaburzenia żołądka, takie jak zapalenie żołądkowo-jelitowe, zapalenie błony śluzowej żołądka
- kamienie żółciowe
- zatrzymanie moczu, zapalenie pęcherza moczowego
- migrena
- nerwoból, uszkodzenie korzenia nerwowego głuchota
- zwiększona wrażliwość na dźwięk, smak, dotyk lub zaburzenia węchu
- trudności w połykaniu
- owrzodzenie jamy ustnej, obrzęk warg (zapalenie czerwieni wargowej), pleśniawki w jamie ustnej
- świąd lub mrowienie skóry wokół ust
- ból w obrębie miednicy, upławy, świąd lub ból pochwy
- łagodny nowotwór skóry
- utrata pamięci
- zaburzenia snu, niepokój, chwiejność emocjonalna lub zmiany nastroju wypadanie włosów
- ból lub uraz w miejscu podania
- zmniejszenie masy ciała
- torbiel nerki

Rzadko (mogą występować rzadziej niż u 1 na 1000 osób)
- ból lub zapalenie oka
- nietypowe złamanie kości udowej, zwłaszcza u pacjentów leczonych długotrwale z powodu osteoporozy. Jeśli pacjent odczuwa ból, osłabienie lub dyskomfort w okolicy uda, biodra lub pachwiny, powinien powiedzieć o tym lekarzowi, gdyż może to być wczesny sygnał złamania kości udowej

Bardzo rzadko (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 000 osób)
- zaburzenie obejmujące kość twarzy, tzw. martwica kości żuchwy