Ebetrexat roztwór do wstrzykiwań w ampułkostrzykawce 10 mg/ml pokaż opinie (0)

Kiedy nie stosować leku Ebetrexat
- Jeśli pacjent ma uczulenie na metotreksat lub na którykolwiek z pozostałych składników
- Jeśli pacjent ma ciężką chorobę nerek (lekarz ocenia, czy choroba jest ciężka).
- Jeśli pacjent ma ciężką chorobę wątroby (lekarz ocenia, czy choroba jest ciężka).
- Jeśli u pacjenta stwierdzono zaburzenia układu krwiotwórczego. - Jeśli pacjent spożywa duże ilości alkoholu.
- Jeśli pacjent ma zaburzenia czynności układu odpornościowego.
- Jeśli pacjent ma ciężkie lub współistniejące zakażenie, np. gruźlicę lub zakażenie HIV.
- Jeśli pacjent ma chorobę wrzodową.
- Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią
- Jeśli pacjent otrzymuje w tym samym czasie szczepionki zawierające żywe drobnoustroje.

Należy natychmiast poinformować lekarza, jeśli u pacjenta wystąpi nagle świszczący oddech, trudności w oddychaniu, obrzęk powiek, twarzy lub warg, wysypka lub świąd (zwłaszcza obejmujące całe ciało).

Ciężkie działania niepożądane
Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpią wymienione niżej działania niepożądane:

dolegliwości płucne (objawem może być ogólne złe samopoczucie; suchy, drażniący kaszel; skrócenie oddechu, duszność podczas spoczynku, ból w klatce piersiowej lub gorączka);
silne łuszczenie się skóry lub powstawanie pęcherzy skórnych;
niewyjaśnione krwawienie (w tym krwawe wymioty) lub powstawanie siniaków; ciężka biegunka;
owrzodzenie błony śluzowej jamy ustnej;
czarne lub smoliste stolce;
krew w moczu lub w kale;
drobne czerwone plamki na skórze;
gorączka;
zażółcenie skóry (żółtaczka);
ból lub trudności w oddawaniu moczu;
uczucie pragnienia i (lub) częste oddawanie moczu;
napady padaczkowe (drgawki);
utrata przytomności;
nieostre widzenie lub zaburzenia widzenia; zaburzenia dotyczące mózgu.

Zgłaszano również następujące działania niepożądane:

Bardzo często (mogą występować częściej niż u 1 na 10 osób):
utrata apetytu, nudności, wymioty, ból brzucha, zapalenie i owrzodzenie jamy ustnej i gardła, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych

Często (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 osób): zmniejszenie wytwarzania komórek krwi ze zmniejszeniem liczby krwinek białych i (lub) czerwonych lub płytek krwi (leukopenia, niedokrwistość, małopłytkowość), ból głowy, uczucie zmęczenia, ospałość, zapalenie płuc z suchym, nieproduktywnym kaszlem, skróceniem oddechu i gorączką, biegunka, wysypka, zaczerwienienie skóry, świąd.

Niezbyt często (mogą występować rzadziej niż u 1 na 100 osób):
zmniejszenie liczby krwinek i płytek krwi, zawroty głowy, dezorientacja, depresja, napady padaczkowe, zapalenie naczyń krwionośnych, uszkodzenie płuc, wrzody i krwotoki z przewodu pokarmowego, zaburzenia czynności wątroby, cukrzyca, zmniejszenie stężenia białka we krwi, pokrzywka (bez innych objawów), nadwrażliwość skóry na światło słoneczne, brązowe zabarwienie skóry, wypadanie włosów, powiększenie guzków reumatycznych, półpasiec, bolesność zmian łuszczycowych, bóle stawów lub mięśni, osteoporoza (zmniejszenie masy kostnej), zapalenie i owrzodzenie pęcherza moczowego (może przebiegać z krwiomoczem), bolesne oddawanie moczu, ciężkie reakcje alergiczne, zapalenie i owrzodzenie pochwy, powolne gojenie się ran.

Rzadko (mogą występować rzadziej niż u 1 na 1000 osób): zapalenie worka okalającego serce (osierdzia), płyn w osierdziu, ciężkie zaburzenia widzenia, wahania nastroju, niskie ciśnienie tętnicze krwi, zakrzepy krwi, ból gardła, zatrzymanie oddychania, astma, zapalenie układu trawiennego, krwawe stolce, zapalenie dziąseł, zaburzenia trawienia, ostre zapalenie wątroby, zmiana zabarwienia paznokci, trądzik, obecność czerwonych lub fioletowych plam na skutek krwawień, złamania kości, niewydolność nerek, zmniejszenie ilości lub brak moczu, zaburzenia elektrolitowe, nieprawidłowe wytwarzanie nasienia, zaburzenia miesiączkowania.

Bardzo rzadko (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 000 osób): zakażenia, ciężka niewydolność szpiku kostnego, niewydolność wątroby, obrzęk węzłów chłonnych, bezsenność, ból, osłabienie mięśni, uczucie mrowienia, zaburzenia smaku (metaliczny posmak w ustach), zapalenie opon rdzeniowo-mózgowych (błon pokrywających mózg), powodujące porażenia lub wymioty, zaczerwienienie oczu, uszkodzenie siatkówki oka, płyn w płucach, krwiste wymioty, opryszczka warg, obecność białka w moczu, gorączka, brak popędu płciowego, zaburzenia w
osiągnięciu wzwodu, zakażenie wału paznokciowego u rąk, ciężkie powikłania w obrębie przewodu pokarmowego, czyraki, obecność małych naczynek krwionośnych na skórze, zakażenia grzybicze, uszkodzenie naczyń krwionośnych skóry, upławy z dróg rodnych, niepłodność, powiększenie piersi u mężczyzn (ginekomastia).

Po podaniu domięśniowym często mogą wystąpić działania niepożądane (uczucie pieczenia) lub uszkodzenie tkanki (powstanie jałowego ropnia, zanik tkanki tłuszczowej) w miejscu podania. Podskórne podanie metotreksatu jest dobrze tolerowane. Obserwowano tylko lekkie reakcje skórne, zmniejszające się podczas trwania leczenia.

Metotreksat może spowodować zmniejszenie liczby krwinek białych i osłabienie odporności na zakażenia. Jeśli u pacjenta wystąpi zakażenie z takimi objawami, jak gorączka i znaczne pogorszenie ogólnego stanu zdrowia, albo gorączka i objawy miejscowego zakażenia (ból gardła i [lub] ból krtani i [lub] ból w obrębie jamy ustnej), albo zaburzenia oddawania moczu, należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza. Lekarz zaleci wykonanie badań krwi w celu stwierdzenia, czy nie zmniejszyła się liczba krwinek białych (nie wystąpiła agranulocytoza). Ważne jest poinformowanie lekarza o stosowaniu leku Ebetrexat.

Metotreksat może wywoływać ciężkie (niekiedy zagrażające życiu) działania niepożądane. Dlatego lekarz zaleci przeprowadzenie badań w celu wykrycia ewentualnych zmian w obrazie krwi
(np. zmniejszonej liczby krwinek białych, małej liczby płytek krwi, obecności chłoniaka) oraz zmian w nerkach i wątrobie.