Difadol roztwór do wstrzykiwań lub do sporządzania roztworu do infuzji 25 mg/ml pokaż opinie (0)

Kiedy nie stosować leku Difadol:
- jeśli pacjent ma uczulenie na diklofenak lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;
- czynna choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy, krwawienie lub perforacja;
- ostatnie trzy miesiące ciąży;
- ciężka niewydolność wątroby, nerek i serca;
- u osób, u których podanie kwasu acetylosalicylowego lub innych leków niesteroidowych przeciwzapalnych może być przyczyną wystąpienia napadu astmy, pokrzywki lub ostrego nieżytu nosa.

Przeciwwskazania w przypadku dożylnego podawania diklofenaku sodowego:
- jednoczesne stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych lub przeciwzakrzepowych (w tym małe dawki heparyny);
- skaza krwotoczna występująca w przeszłości, potwierdzone lub podejrzewane krwawienie naczyniowo- mózgowe;
- zabiegi chirurgiczne związane z dużym ryzykiem wystąpienia krwotoku;
- astma w wywiadzie;
- niewydolność nerek o średnim lub ciężkim nasileniu (stężenie kreatyniny w surowicy > 160 mol/l);
- hypowolemia (zmniejszona objętość krwi w organizmie) lub odwodnienie pacjenta.

Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem stosowania leku Difadol należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty, lub pielęgniarki.

Zachować szczególną ostrożność stosując lek Difadol:
- u pacjentów z chorobami przewodu pokarmowego stwierdzonymi w przeszłości - chorobą wrzodową żołądka i dwunastnicy oraz z wrzodziejącym zapaleniem okrężnicy i zespołem Crohna;
- w porfirii wątrobowej;
- u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym, niewydolnością serca, chorobą tętnic obwodowych lub chorobą naczyń mózgu;
- u pacjentów z zaburzeniami krzepnięcia krwi.
- Lek Difadol należy stosować nie dłużej niż 2 doby. Jeśli zachodzi potrzeba kontynuacji leczenia, należy stosować diklofenak sodowy w innych postaciach (np. tabletki, czopki).
- Należy zaprzestać stosowania leku, jeżeli wystąpi wysypka skórna lub zmiany chorobowe błony śluzowej.
- Przyjmowanie takich leków jak Difadol może być związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka ataku serca (zawał serca) lub udaru. Ryzyko to zwiększa długotrwałe przyjmowanie dużych dawek leku. Nie należy stosować większych dawek i dłuższego czasu leczenia niż zalecane. W przypadku kłopotów z sercem, przebytego udaru, lub podejrzewania, że występuje ryzyko tych zaburzeń (np. podwyższone ciśnienie krwi, cukrzyca, zwiększone stężenie cholesterolu, palenie tytoniu) należy omówić sposób leczenia z lekarzem lub farmaceutą.
- U osób z zaburzeniami czynności wątroby, zwłaszcza w trakcie długotrwałego stosowania diklofenaku sodowego, lekarz może zalecić regularne kontrolowanie czynności wątroby. Podczas stosowania leku u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek mogą wystąpić obrzęki, które ustępują po zaprzestaniu stosowania leku.

Przedstawione poniżej działania niepożądane odnotowano po krótko- lub długotrwałym stosowaniu różnych postaci diklofenaku.
Działania niepożądane pogrupowane są według częstości występowania.
Bardzo rzadko (u mniej niż 1 na 10 000 pacjentów); nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych); rzadko (u więcej niż 1 na 10 000 pacjentów, ale u mniej niż 1 na 1 000 pacjentów); niezbyt często (u więcej niż 1 na 1 000 pacjentów, ale u mniej niż 1 na 100 pacjentów); często (u więcej niż 1 na 100 pacjentów, ale u mniej niż 1 na 10 pacjentów); bardzo często (u więcej niż 1 na 10 pacjentów).

Bardzo rzadko (u mniej niż 1 na 10 000 pacjentów):
- ropnie w miejscu podania;
- zmniejszenie liczby płytek krwi, białych krwinek, anemia (w tym anemia hemolityczna i aplastyczna), zanik granulocytów we krwi obwodowej;
- obrzęk naczynioruchowy (w tym obrzęk twarzy);
- dezorientacja, depresja, bezsenność, koszmary senne, drażliwość, zaburzenia psychotyczne; - parestezje (mrowienie, drętwienie), zaburzenia pamięci, drgawki, lęk, drżenie, jałowe zapalenie opon mózgowych, zaburzenia smaku, udar naczyniowy mózgu; - zaburzenia widzenia, niewyraźne widzenie, podwójne widzenie;
- szumy uszne, zaburzenia słuchu;
- kołatanie serca, ból w klatce piersiowej, niewydolność serca, zawał mięśnia sercowego;
- nadciśnienie tętnicze, zapalenie naczyń;
- zapalenie płuc;
- zapalenie okrężnicy (także krwotoczne oraz zaostrzenie wrzodziejącego zapalenia okrężnicy lub choroba Crohna), zaparcia, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, zapalenie języka, zaburzenia w obrębie przełyku, błoniaste zwężenie jelit, zapalenie trzustki;
- piorunujące zapalenie wątroby;
- wysypka pęcherzowa, wyprysk, rumień, rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa- Johnsona, martwica toksyczno- rozpływna naskórka, złuszczające zapalenie skóry, łysienie, reakcje nadwrażliwości na światło, plamica, choroba Schönleina- Henocha, świąd;
- ostra niewydolność nerek, krwiomocz, białkomocz, zespół nerczycowy, śródmiąższowe zapalenie nerek, martwica brodawek nerkowych.

Rzadko (u więcej niż 1 na 10 000 pacjentów, ale u mniej niż 1 na 1 000 pacjentów):
- nadwrażliwość, reakcje anafilaktyczne i rzekomoanafilaktyczne (w tym niskie ciśnienie krwi i wstrząs);
- senność;
- astma (w tym duszność);
- zapalenie błony śluzowej żołądka, krwawienia z przewodu pokarmowego, krwawe wymioty, krwawe biegunki, smoliste stolce, choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy (z krwawieniem lub bez krwawienia, lub z perforacją);
- zapalenie wątroby, żółtaczka, zaburzenia czynności wątroby; - pokrzywka;
- obrzęk, zanik tkanki w miejscu podania.

Często (u więcej niż 1 na 100 pacjentów, ale u mniej niż 1 na 10 pacjentów):
- bóle głowy, zawroty głowy;
- nudności, wymioty, biegunka, niestrawność, ból brzucha, wzdęcia, jadłowstręt;
- zwiększenie aktywności aminotransferaz; - wysypka;
- podrażnienie, ból, stwardnienie w miejscu podania.

W związku z leczeniem niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ) zgłaszano występowanie obrzęków, nadciśnienia i niewydolności serca.
Przyjmowanie takich leków jak Difadol może być związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka ataku serca (zawał serca) lub udaru.