Davercin tabletki powlekane 250 mg pokaż opinie (0)

2. Zanim zastosuje się lek Davercin:
Przed rozpoczęciem leczenia lekiem Davercin lekarz powinien zlecić wykonanie badania wrażliwości na lek drobnoustroju wywołującego zakażenie. Leczenie może być wdrożone przed uzyskaniem wyniku badania wrażliwości drobnoustroju na lek. Po uzyskaniu tego wyniku (antybiogramu) lekarz może zmienić antybiotyk.
Kiedy nie stosować leku Davercin;
- U pacjentów uczulonych na cykliczny węglan erytromycyny lub inne antybiotyki makrolidowe, lub którykolwiek inny składnik leku.
- U pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby.
- U pacjentów otrzymujących astemizol, terfenadynę, cyzapryd, pimozyd, pochodne ergotaminy lub dihydroergotaminy
Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując lek Davercin:
- Przed przyjęciem leku Davercin pacjent powinien poinformować lekarza o uczuleniu na erytromycynę, antybiotyki makrolidowe lub inne alergeny.
W przypadku pojawienia się pierwszych objawów wskazujących na możliwość wystąpienia reakcji alergicznej (np. pokrzywka, świąd skóry) należy odstawić lek i skontaktować się z lekarzem.
- W związku z narastającą łatwo opornością bakterii na antybiotyki lek Davercin należy stosować tylko wtedy, gdy jest przepisany przez lekarza i zgodnie z jego zaleceniami.
- Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby lub otrzymujący jednocześnie leki mogące działać szkodliwie na wątrobę, przed przyjęciem leku Davercin powinni o tym poinformować lekarza. Lekarz może wówczas zalecić kontrolę stężenia leku w surowicy i w razie konieczności zmniejszyć dawkę leku.
- Podczas długotrwałego leczenia tym lekiem może być wskazane wykonanie badań czynności wątroby.
- Antybiotyki o szerokim zakresie działania przeciwbakteryjnego (np. makrolidy, penicyliny półsyntetyczne, cefalosporyny) mogą niekiedy wywołać rzekomobłoniaste zapalenie jelit, którego objawem jest ciężka lub długotrwała biegunka. Dlatego pacjenci, u których wystąpiła biegunka podczas stosowania antybiotyku lub wkrótce po jego odstawieniu, nie powinni sami jej leczyć, lecz zwrócić się do lekarza. W przypadku stwierdzenia rzekomobłoniastego zapalenia jelit konieczne jest bezwzględne przerwanie podawania erytromycyny i zastosowanie odpowiedniego leczenia. podawania cyklicznego węglanu erytromycyny i zastosowanie odpowiedniego leczenia.
W lżejszych przypadkach wystarcza zwykle odstawienie leku, w cięższych podaje się doustnie metronidazol lub wankomycynę. Przeciwwskazane jest podawanie leków hamujących perystaltykę jelit lub innych działających zapierająco.
- Podczas stosowania cyklicznego węglanu erytromycyny, zwłaszcza przez dłuższy czas, może wystąpić nadmierny rozwój niewrażliwych na antybiotyk drobnoustrojów. W przypadku pojawienia się objawów wskazujących na rozwój nowych zakażeń np.
grzybicy (uporczywe swędzenie) należy odstawić antybiotyk i skontaktować się z lekarzem w celu wdrożenia odpowiedniego leczenia.
- Davercin może nasilić objawy miastenii. Jeśli pacjent choruje na miastenię, przed przyjęciem leku powinien poinformować o tym lekarza.

- Zaburzenia żołądka i jelit: bóle brzucha, nudności, wymioty, biegunka - najczęściej pojawiają się po podaniu dużych dawek leku. Rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego obserwowano bardzo rzadko.
- Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: przemijające zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych w surowicy krwi. Zapalenie wątroby spowodowane zastojem żółci, niewydolność wątroby obserwowano rzadko.
- Zaburzenia serca: sporadycznie może wystąpić arytmia (częstoskurcz komorowy, zaburzenia typu torsades de pointes), kołatanie serca.
- Zaburzenia ucha i błędnika: sporadycznie u niektórych pacjentów mogą wystąpić zaburzenia słuchu (szumy uszne, głuchota), zwłaszcza po podaniu dużych dawek leku i (lub) u pacjentów z niewydolnością wątroby i nerek. Zaburzenia te zwykle mijają po odstawieniu leku.
- Zakażenia i zarażenia pasożytnicze: podczas przedłużonego lub powtórnego leczenia cyklicznym węglanem erytromycyny może dojść do nadkażenia niewrażliwymi na lek bakteriami lub grzybami.
- Reakcje uczuleniowe: występują rzadko i najczęściej dotyczą pacjentów uczulonych na wiele różnych alergenów, którym podaje się duże dawki leku, zwłaszcza pozajelitowo (we wstrzyknięciach).
-
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: pokrzywka, wysypki skórne, ciężkie złuszczające reakcje skórne (zespół Stevensa- Johnsona, rumień wielopostaciowy, martwica toksycznorozpływna naskórka).
Zaburzenia układu immunologicznego: anafilaksja (ostra, zagrażająca życiu reakcja nadwrażliwości).
W przypadku wystąpienia którejś z powyżej przedstawionych reakcji uczuleniowych należy natychmiast odstawić lek i skontaktować się z lekarzem.
- Zaburzenia krwi i układu chłonnego: bardzo rzadko u niektórych pacjentów może zmniejszyć się liczba białych krwinek.
- Zaburzenia nerek i dróg moczowych: śródmiąższowe zapalenie nerek obserwowano bardzo rzadko.
- Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: zawroty głowy, stany splątania, omamy, koszmary nocne, zapalenie trzustki obserwowano bardzo rzadko.