Dalacin krem 20 mg/g -0.02 pokaż opinie (0)

Kiedy nie stosować leku Dalacin:

- Jeśli pacjentka ma uczulenie na klindamycynę, linkomycynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku.
- Jeśli u pacjentki po zastosowaniu antybiotyków występowało zapalenie okrężnicy.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Stosowanie kremu dopochwowego Dalacin może być przyczyną namnażania się w pochwie drobnoustrojów niewrażliwych na ten lek, zwłaszcza drożdżaków.

Podawanie klindamycyny, podobnie jak w przypadku innych antybiotyków, wiąże się z ryzykiem wystąpienia biegunki i rzekomobłoniastego zapalenia jelit, mimo że antybiotyk wchłania się z kremu tylko w minimalnym stopniu. Pacjentka powinna zgłosić się do lekarza, jeśli w trakcie leczenia lub w ciągu kilku tygodni od jego zakończenia wystąpi biegunka, zwłaszcza ciężka i uporczywa. Może ona być objawem rzekomobłoniastego zapalenia jelit (w większości przypadków wywołanego przez Clostridium difficile), choroby będącej powikłaniem antybiotykoterapii. Nie należy przyjmować środków hamujących perystaltykę jelit ani innych działających zapierająco.

Zaleca się, aby podczas stosowania kremu dopochwowego Dalacin nie współżyć płciowo ani nie stosować tamponów dopochwowych lub irygacji pochwy.

Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności kremu dopochwowego Dalacin u dzieci.

Lek Dalacin krem dopochwowy zawiera składniki, które mogą uszkadzać produkty z gumy i lateksu, takie jak krążki dopochwowe czy prezerwatywy, osłabiając ich skuteczność w zapobieganiu ciąży lub ochronie przed chorobami przenoszonymi drogą płciową, w tym AIDS. Dlatego nie zaleca się używania prezerwatyw ani krążków dopochwowych w trakcie stosowania leku.

Bezpieczeństwo stosowania klindamycyny w postaci kremu dopochwowego oceniono w badaniach klinicznych prowadzonych u kobiet niebędących w ciąży i u kobiet ciężarnych w drugim i trzecim trymestrze ciąży. Poniższe działania niepożądane obserwowano rzadziej niż u 10 na 100 pacjentek.

Często (u 1 do 10 na 100 pacjentek):
- kandydoza pochwy, zapalenie sromu i pochwy,
- skurcze w obrębie jamy brzusznej,
- zaburzenia sromu i pochwy,
- świąd (w miejscach innych niż miejsce podania).

Niezbyt często (u 1 do 10 na 1000 pacjentek):
- zapalenie (zakażenie) pochwy, zakażenia dróg moczowych, kandydoza (uogólniona), zakażenia grzybicze,
- reakcje alergiczne,
- ból głowy,
- zawroty głowy,
- krwawienie z nosa,
- uogólniony ból brzucha, nieprzyjemny zapach z ust, biegunka, nudności, wymioty, zaparcia, niestrawność, wzdęcia z oddawaniem gazów,
- wysypka, rumień, pokrzywka,
- bolesne lub utrudnione oddawanie moczu, cukromocz, białkomocz,
- ból pochwy, upławy.

Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych):
- rzęsistkowe zapalenie pochwy, zakażenia bakteryjne, zakażenia górnych dróg oddechowych, kandydoza (skóry),
- nadczynność tarczycy,
- zaburzenia smaku,
- miejscowy ból brzucha, wzdęcia, zaburzenia żołądka i jelit,
- wysypka grudkowo- plamista,
- obrzęk zapalny, uogólniony ból,
- ból pleców,
- nieprawidłowy poród,
- zaburzenia miesiączkowania, krwotok maciczny, endometrioza, ból miednicy,
- nieprawidłowe wyniki badań mikrobiologicznych.