Citabax 10 tabletki powlekane 10 mg pokaż opinie (0)

Kiedy nie stosować leku Citabax
- jeśli u pacjenta stwierdzono uczulenie (nadwrażliwość) na cytalopram lub którykolwiek z pozostałych składników leku. Jeśli pacjent przypuszcza, że jest uczulony, powinien skonsultować się z lekarzem.
- jeśli pacjent przyjmuje jednocześnie pimozyd. Należy skontaktować się z lekarzem. - jeśli pacjent przyjmuje jednocześnie leki zwane inhibitorami monoaminooksydazy (MAO).
Do inhibitorów monoaminooksydazy (MAO) należą takie leki jak fenelzyna, iproniazyd, izokarboksazyd, nialamid, tranylcypromina and moklobemid (stosowany w leczeniu depresji), selegilina (stosowana w leczeniu choroby Parkinsona) i linezolid (antybiotyk). Nawet jeśli pacjent zakończył stosowanie któregokolwiek z poniższych inhibitorów MAO: fenalzyny, iproniazydu, izokarboksazydu, nialamidu lub tranylcyprominy należy zaczekać 2 tygodnie zanim zacznie przyjmować lek Citabax; po zakończeniu stosowania moklobemidu musi upłynąć 1 dzień. Po zakończeniu stosowania leku Citabax musi upłynąć 1 tydzień zanim zacznie się stosować jakiekolwiek inhibitory MAO.
- jeśli u pacjenta występują wrodzone zaburzenia rytmu serca lub wystąpił epizod zaburzeń rytmu serca (widoczny w obrazie EKG - badaniu oceniającym czynność serca).
- jeśli pacjent przyjmuje leki na zaburzenia rytmu serca lub które mogą mieć wpływ na rytm serca.

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując lek Citabax
Należy powiedzieć lekarzowi, jeśli u pacjenta występują inne zaburzenia lub choroby. W szczególności należy poinformować lekarza o:
- zaburzeniach czynności wątroby;
- zaburzeniach czynności nerek;
- cukrzycy (konieczne może być dostosowanie dawki leków przeciwcukrzycowych);
- padaczce lub występowaniu drgawek;
- zaburzeniach krwawienia lub krwawieniu z żołądka lub jelit;
- występujących epizodach manii lub zaburzeniach lękowych z napadami lęku;
- zmniejszonym stężeniu sodu we krwi;
- leczeniu elektrowstrząsami;
- chorobach oczu, takich jak niektóre typy jaskry;
- zaburzeniach serca lub jeśli niedawno wystąpił zawał (atak) serca;
- spowolnionej spoczynkowej czynności serca i (lub) stwierdzonych niedoborach soli na skutek utrzymującej się biegunki i wymiotów lub przyjmowania diuretyków (leków odwadniających);
- szybkim lub nieregularnym biciu serca, omdleniach, zapaści lub zawrotach głowy przy wstawaniu, które mogą wskazywać na zaburzenia rytmu serca.

Należy pamiętać, że niektóre z tych działań mogą być również objawami choroby i ustąpią wraz z poprawą samopoczucia.

Poważne działania niepożądane
W przypadku wystąpienia któregokolwiek z niżej wymienionych objawów należy natychmiast zaprzestać stosowania leku Citabax i powiadomić lekarza prowadzącego:
- trudności w oddychaniu
- obrzęk twarzy, warg, języka lub gardła powodujący trudności w połykaniu lub w oddychaniu. - silny świąd skóry (z wypukłymi grudkami na skórze).

- szybkie, nieregularne bicie serca, omdlenia, które mogą być objawami zaburzeń rytmu serca zagrażającym życiu (znanym jako torsades de pointes).

W razie pojawienia się któregokolwiek z wymienionych objawów należy natychmiast powiadomić lekarza, ponieważ konieczne może być zmniejszenie dawki lub odstawienie leku:
- wystąpienie drgawek (po raz pierwszy w życiu) lub zwiększenie ich częstości.
- zmiany zachowania, polegające na zbytnim podnieceniu lub nadmiernie dobrym samopoczuciu.
- wystąpienie wysokiej gorączki, pobudzenia, splątania, drżenia lub nagłych skurczów mięśni.
Objawy te mogą być oznaką rzadkiego stanu zwanego zespołem serotoninowym.
- zmęczeniu, dezorientacji i drżeniu mięśni, które mogą wynikać ze zmniejszonego stężenia sodu we krwi.

Jeżeli u pacjenta wystąpią myśli samobójcze lub myśli dotyczące samookaleczenia, powinien niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub udać się do szpitala.

Poniższe działania niepożądane mają często łagodne nasilenie i zazwyczaj ustępują po kilku dniach leczenia.
Bardzo częste działania niepożądane (występujące u więcej niż 1 na 10 pacjentów) mogą obejmować:
- senność,
- trudność w zasypianiu,
- nasilone pocenie się,
- suchość w jamie ustnej (zwiększa zagrożenie próchnicą, dlatego należy myć zęby częściej niż zazwyczaj),
- nudności.

Częste działania niepożądane (występujące u mniej niż 1 na 10 pacjentów) mogą obejmować: - zmniejszenie apetytu,
- pobudzenie,
- zmniejszenie popędu płciowego,
- lęk,
- nerwowość,
- stan splątania,
- niezwykłe sny,
- drżenia,
- uczucie mrowienia lub drętwienia dłoni lub stóp,
- dzwonienie w uszach (szumy uszne),
- ziewanie,
- biegunka,
- wymioty,
- zaparcia,
- świąd,
- ból mięśni i stawów,
- u mężczyzn - problemy z wytryskiem i wzwodem,
- zahamowanie orgazmu u kobiet,
- uczucie zmęczenia,
- uczucie kłucia pod skórą,
- zmniejszenie masy ciała.

Niezbyt częste działania niepożądane (występujące u mniej niż 1 na 100 pacjentów) mogą obejmować:
- łatwe powstawanie siniaków,
- zwiększenie apetytu,
- agresja,
- obniżona emocjonalność, obojętność,
- omamy,
- mania,
- omdlenia,
- rozszerzenie źrenic,
- przyspieszenie akcji serca,
- zwolnienie akcji serca,
- pokrzywka,
- wypadanie włosów,
- wysypka,
- nadwrażliwość na światło,
- problemy z oddawaniem moczu,
- krwawienie z pochwy,
- obrzęk rąk lub nóg,
- zwiększenie masy ciała.

Rzadkie działania niepożądane (występujące u mniej niż 1 na 1000 pacjentów) mogą obejmować:
- drgawki,
- mimowolne ruchy,
- zaburzenia smaku,
- krwawienia,
- zapalenie wątroby.

Niektórzy pacjenci informowali o (częstość nieznana):
- myślach dotyczących samookaleczenia i myślach samobójczych,
- zmniejszeniu liczby płytek krwi, powodującym wzrost ryzyka krwawień i powstawania krwawych wybroczyn na skórze,
- wysypce (z nadwrażliwością),
- nieprawidłowo niskim stężeniu potasu we krwi (hipokaliemii), mogącym powodować osłabienie mięśni, drżenie mięśni lub nieprawidłowy rytm serca,
- napadach paniki,
- zgrzytaniu zębami,
- niepokoju,
- nietypowych ruchach lub sztywności mięśni (akatyzji),
- niskim ciśnieniu krwi,
- krwawieniu z nosa,
- krwawieniach, w tym wybroczynach w skórze i błonach śluzowych,
- nagle występującym obrzęku skóry lub błon śluzowych,
- bolesnym wzwodzie prącia,
- mlekotoku u mężczyzn lub u kobiet, które nie karmią piersią,
- nieprawidłowych wynikach prób czynnościowych wątroby,

U pacjentów przyjmujących leki z tej grupy obserwowano zwiększone ryzyko wystąpienia złamań kości.

W bardzo rzadkich przypadkach leki z grupy SSRI mogą zwiększać ryzyko krwawień, w tym krwawienia z żołądka lub jelit. Należy powiadomić lekarza o wystąpieniu wymiotów z krwią, czarnych stolców lub stolców z krwią.

Należy również powiadomić lekarza o utrzymywaniu się innych objawów związanych z depresją. Mogą one obejmować omamy, lęk, manię lub splątanie.