Carvedigamma 6,25 mg tabletki powlekane 6 25 mg pokaż opinie (0)

Kiedy nie stosować leku Carvedigamma:

- jeśli występują poważne trudności w oddychaniu
- jeśli pacjent ma uczulenie (nadwrażliwość) na karwedylol lub którykolwiek z pozostałych składników leku Carvedigamma
- jeśli występuje ciężka niewydolność serca, wymagająca stosowania leków dożylnych
- jeśli występuje astma oskrzelowa
- w przypadku nie leczonej niewydolności serca lub pewnych typów zaburzeń przewodzenia w sercu (tzw. blok przedsionkowo-komorowy II i III stopnia lub zespół chorego węzła zatokowego)
- w przypadku ciężkiego zaburzenia czynności serca (wstrząs kardiogenny)
- w przypadku bardzo wolnego tętna lub niskiego ciśnienia krwi
- jeśli występują ciężkie zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej organizmu (kwasica metaboliczna)
- jeśli występuje dławica Prizmetala (dławica piersiowa związana ze skurczem tętnic wieńcowych)
- w przypadku nie leczonej nadczynności nadnerczy - guz chromochłonny nadnerczy
- w przypadku zaburzeń krążenia obwodowego objawiających się odczuciem zimna i bólem dłoni i stóp oraz chromaniem przestankowym
- jeśli występują ciężkie zaburzenia czynności wątroby
- jeśli stosowane są jednocześnie dożylne leki przeciwnadciśnieniowe i stosowane w chorobach serca (werapamil lub diltiazem)


Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując lek Carvedigamma

Przed zastosowaniem leku Carvedigamma należy poradzić się lekarza:

- w przypadku niewydolności serca z towarzyszącym
- niskim ciśnieniem tętniczym krwi,
- chorobą niedokrwienna serca,
- miażdżycą tętnic (usztywnienie ścian tętnic),
- i (lub) zaburzeniami czynności nerek
W takim przypadku lekarz zaleci kontrolę czynności nerek. Może być konieczne zmniejszenie dawki.
- w przypadku cukrzycy. Carvedigamma może maskować objawy małego stężenia cukru we krwi. Dlatego należy regularnie oznaczać stężenie cukru we krwi.
- w przypadku ciężkich nie leczonych zaburzeń oddychania, Carvedigamma może nasilić te zaburzenia
- jeśli pacjent stosuje soczewki kontaktowe. Carvedigamma może zmniejszyć wydzielanie łez
- w przypadku występowania zespołu Raynauda (palce u rąk lub stóp najpierw stają się sine, następnie blade i czerwone; towarzyszy temu ból). Carvedigamma może nasilać te dolegliwości
- jeśli występuje nadczynność tarczycy (nadmierne wytwarzanie hormonu tarczycy), Carvedigamma może maskować objawy
- jeśli planowany jest zabieg chirurgiczny w znieczuleniu ogólnym, należy poinformować lekarza anestezjologa o zażywaniu leku Carvedigamma
- jeśli występuje bardzo wolne tętno (częstość akcji serca poniżej 55 uderzeń na minutę)
- jeśli kiedykolwiek występowały ciężkie reakcje alergiczne (np. na jad owadów lub pokarmy) lub ze względu na trwające lub mające się rozpocząć leczenie odczulające, ponieważ Carvedigamma może osłabić skuteczność leczenia tego typu reakcji alergicznych
- w przypadku niedoboru soli lub płynów w organizmie (np. z powodu diety ubogosodowej, stosowania leków moczopędnych, biegunki, wymiotów); Carvedigamma może zwiększyć ryzyko nadmiernego obniżenia ciśnienia krwi
- jeśli przyjmowana jest debryzochina (lek obniżający ciśnienie krwi): u pacjentów z wolnym metabolizmem debryzochiny, stężenie karwedylolu we krwi może się zwiększyć
- w przypadku osłabionej regulacji ciśnienia krwi (chwiejne lub wtórne nadciśnienie, niedociśnienie ortostatyczne), ostrej zapalnej choroby serca, zwężenia zastawek serca lub drogi odpływu, schyłkowego stadium choroby tętnic obwodowych, w przypadku leczenia niektórymi lekami obniżającymi ciśnienie krwi (antagoniści receptorów alfa 1 lub alfa 2). Z powodu niewielkiego doświadczenia klinicznego, karwedylolu nie należy stosować
- w przypadku bloku serca pierwszego stopnia (zaburzenie układu przewodzenia serca). Może wzrosnąć ryzyko zaburzeń rytmu serca.

Częstość występowania działań niepożądanych przedstawiono w poniższej tabeli:

Bardzo często występują u więcej niż 1 na 10 pacjentów
Często występują u mniej niż 1 na 10, ale więcej niż u 1 na 100 pacjentów
Niezbyt często występują u mniej niż 1 na 100, ale więcej niż
1 na 1 000 pacjentów
Rzadko występują u mniej niż 1 na 1 000, ale więcej
niż 1 na 10 000 pacjentów
Bardzo rzadko występują u mniej niż 1 na 10 000 pacjentów, w tym pojedyncze przypadki


Większość działań niepożądanych jest zależna od dawki i ustępuje po jej zmniejszeniu lub przerwaniu leczenia. Niektóre działania niepożądane występują na początku leczenia i ustępują samoistnie podczas kontynuacji leczenia.

Bardzo często:
Zwiększenie stężenia glukozy we krwi u chorych na cukrzycę, zatrzymanie płynów, obrzęki stóp, obrzęki uogólnione (puchnięcie więcej niż jednej części ciała), obrzęki narządów płciowych, zaburzenia widzenia, zwolnienie akcji serca (szczególnie na początku leczenia), zawroty głowy (np. w czasie nagłego wstawania), zmęczenie, bóle głowy, nudności, biegunka, wymioty, suchość oczu, bóle ramion i nóg.

Często:
Zmniejszona liczba płytek krwi (trombocytopenia), zwiększone stężenie cholesterolu, bóle brzucha, duszność u pacjentów z astmą oskrzelową.


Niezbyt często:
Zaparcia, łagodne zaburzenia stężenia glukozy we krwi.



Rzadko:
Omdlenia, zaburzenia przewodnictwa w sercu (np. blok przedsionkowo-komorowy), zaostrzenie niewydolności serca na początku leczenia oraz zaburzenia czynności nerek, zaburzenia w badaniu morfologii krwi (zmniejszenie liczby białych krwinek), zaburzenia snu, depresja, nietypowe odczucia, uczucie zimna w rękach i stopach, zatkany nos. Pewne reakcje skórne (np. alergiczne zapalenie skóry, pokrzywka, świąd, reakcje przypominające liszaj płaski, zapalenia skóry). Mogą wystąpić zmiany łuszczycowe lub może wystąpić nasilenie objawów istniejącej wcześniej łuszczycy.

W rzadkich przypadkach wystąpiła niewydolność nerek i zaburzenia czynności nerek u pacjentów ze stwardnieniem tętnic i (lub) zaburzeniami czynności nerek.

Bardzo rzadko:
Podrażnienia oka, suchość w ustach, trudności w oddawaniu moczu, impotencja, dławica, zaostrzenie objawów u pacjentów cierpiących na chromanie przestankowe lub zespół Raynaud'a (sinienie, następnie blednięcie i zaczerwienienie palców u rąk i nóg połączone z bólem).