Atenolol Sanofi 50 tabletki 50 mg pokaż opinie (0)

Nie należy stosować leku w przypadku:
- Nadwrażliwości na atenolol lub którąkolwiek substancję pomocniczą
- strząsu kardiogennego
- Niewyrównanej niewydolności mięśnia sercowego
- Zespołu chorego węzła zatokowego
- Bloku przedsionkowo - komorowego II lub III stopnia
- Nieleczonego guza chromochłonego nadnerczy
- Kwasicy metabolicznej
- Wolnej akcji serca, poniżej 45 uderzeń na minutę
- Niedociśnienia tętniczego
- Ciężkich zaburzeń krążenia tętniczego obwodowego
- Dożylnego stosowanie antagonistów kanału wapniowego typu werapamil, diltiazem lub innych leków przeciwarytmicznych.

Zachować szczególną ostrożność stosując lek Atenolol Sanofi 25, Atenolol Sanofi 50, Atenolol Sanofi 100:
- Nie należy samodzielnie odstawiać leku. Może to wywołać nagłe podwyższenie ciśnienia tętniczego, nasilenie objawów dławicy piersiowej i (lub) zaburzenia rytmu serca.
O zwiększeniu dawki lub odstawieniu leku decyduje wyłącznie lekarz.
- W przypadku pacjentów zakwalifikowanych do zabiegu chirurgicznego, decyzję o zaprzestaniu leczenia beta-adrenolitykiem należy podjąć co najmniej 24 godziny przed zabiegiem chirurgicznym. Ocena ryzyka i korzyści powinna być podejmowana indywidualnie dla każdego pacjenta. W przypadku kontynuowania leczenia atenololem należy zastosować leki anestezjologiczne o niewielkim ujemnym działaniu inotropowym, aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia działania kardiodepresyjnego. Podanie dożylne atropiny zmniejsza ryzyko reakcji ze strony nerwu błędnego.
- Chociaż podanie atenololu jest przeciwwskazane w niewyrównanej niewydolności serca, lek może być stosowany z zachowaniem ostrożności u pacjentów, u których niewydolność serca jest wyrównana. Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z małą rezerwą sercową.
- Atenolol może zwiększyć częstość i czas trwania napadów w dławicy piersiowej u pacjentów z dławicą piersiową Printzmetala z powodu braku działania alfa-receptorów pośredniczących w skurczu naczyń wieńcowych. Atenolol jest beta 1 selektywnym beta - adrenolitykiem i w związku z tym musi być stosowany z zachowaniem szczególnej ostrożności.
Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów z mniej zaawansowaną niewydolnością obwodowego krążenia tętniczego.
- Należy zachować dużą ostrożność w przypadku pacjentów z blokiem serca I stopnia.
- Cukrzyca: atenolol może nasilać działanie leków zmniejszających stężenie glukozy we krwi, a także maskować objawy hipoglikemii (zmniejszonego stężenia glukozy we krwi) np. przyspieszoną czynność serca. Wskazana regularna kontrola stężenia glukozy, szczególnie w cukrzycy chwiejnej.
- Atenolol może maskować objawy nadczynności tarczycy.
- Atenolol może nasilać objawy łuszczycy.
- W rzadkich przypadkach na skutek działania farmakologicznego dochodzi do zwolnienia akcji serca (tętno spoczynkowe do 50-55 uderzeń na minutę), w takim przypadku należy zmniejszyć dawkę.
- Atenolol może zwiększyć wrażliwość na alergeny i nasilać reakcję anafilaktyczną u pacjentów, u których występowały takie reakcje w przeszłości. Tacy pacjenci mogą nie reagować na zwykle stosowaną dawkę adrenaliny.
- Ostrożnie należy stosować lek u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, zaleca się dostosowanie dawkowania u tych pacjentów w zależności od wartości klirensu kreatyniny.
- Ostrożnie stosować u pacjentów w podeszłym wieku. Leczenie należy rozpocząć od najmniejszej dawki.
- Nie należy stosować u pacjentów z odwracalną obturacją dróg oddechowych chyba, że jest to bezwzględnie konieczne. W takiej sytuacji należy zachować ostrożność.
- U pacjentów z astmą oskrzelową może wystąpić zwiększenie oporów oddechowych, objawy ustępują po zastosowaniu leków rozszerzających oskrzela takich jak salbutamol lub izoprenalina.
- U pacjentów z guzem chromochłonnym przed zastosowaniem atenololu należy zastosować lek alfa-adrenolityczny.

Lek jest na ogół dobrze tolerowany.

U niektórych pacjentów mogą wystąpić następujące objawy niepożądane:

Często: zwolnienie akcji serca, oziębienie kończyn, zaburzenia żołądkowo-jelitowe, uczucie zmęczenia.

Niezbyt często: zaburzenia snu, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych.

Rzadko: plamica, trombocytopenia, zmiany nastroju, koszmary senne, psychoza, omamy, zawroty i bóle głowy, suchość oczu, zaburzenie widzenia, obniżenie ciśnienia krwi związane ze zmianą pozycji ciała na stojącą, któremu może towarzyszyć omdlenie, u wrażliwych pacjentów może wystąpić chromanie przestankowe, objaw Raynauda, skurcz oskrzeli u pacjentów z astmą oskrzelową lub u pacjentów z astmą oskrzelową w przeszłości, suchość w jamie ustnej, przypadki działania toksycznego na wątrobę w tym cholestazy wątrobowej, wypadanie włosów, łuszczycowe reakcje skórne, nasilenie łuszczycy, wysypka, impotencja.

Bardzo rzadko: obserwowane było zwiększone miano przeciwciał przeciwjądrowych ale znaczenie kliniczne nie jest jasne.

Nie znana: reakcje nadwrażliwości: obrzęk naczynioruchowy, pokrzywka.