Arketis tabletki 20 mg tabletki 20 mg pokaż opinie (0)

Kiedy nie stosować leku ARKETIS TABLETKI 20 mg:
- jeżeli pacjent przyjmuje leki zwane inhibitorami monoaminooksydazy [inhibitory MAO - w tym moklobemid i chlorek metylotioniny ;
- u pacjenta występują zaburzenia nerek, wątroby lub serca;
- pacjent ma padaczkę lub w przeszłości doświadczał drgawek;
- u pacjenta kiedykolwiek występowały epizody maniakalne (nadmierna aktywność, gonitwa myśli);
- pacjent jest leczony elektrowstrząsami (ECT);
- u pacjenta występują zaburzenia krzepnięcia lub jeśli pacjent przyjmuje jakikolwiek lek, który może zwiększać skłonność do krwawień [leki rozrzedzające krew, takie jak warfaryna, leki przeciwpsychotyczne, takie jak perfenazyna lub klozapina, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, leki przeciwbólowe i przeciwzapalne, tzw NLPZ (niesteroidowe leki przeciwzapalne), takie jak kwas acetylosalicylowy, ibuprofen, celekoksyb, etodolak, diklofenak, meloksykam];
- pacjent przyjmuje tamoksyfen w leczeniu raka piersi. Paroksetyna może zmniejszać skuteczność
tamoksyfenu i dlatego lekarz może zalecić stosowanie innych leków przeciwdepresyjnych;
- pacjent choruje na cukrzycę;
- pacjent stosuje dietę niskosodową;
- pacjent choruje na jaskrę (podwyższone ciśnienie w oku);
- pacjentka jest w ciąży lub zamierza zajść w ciążę;
- pacjent jest w wieku poniżej 18 lat

Prawdopodobieństwo wystąpienia tych działań jest większe w pierwszych kilku tygodniach leczenia.

Jeśli wystąpi którykolwiek z następujących działań niepożądanych w trakcie leczenia, należy skontaktować się z lekarzem. Koniecznym może być udanie się bezpośrednio do szpitala.

Niezbyt częste działania niepożądane, występujące u 1 do 10 na 1000 pacjentów:
- jeśli pacjent zauważy nietypowe siniaki lub krwawienia, w tym krwawe wymioty lub krew w kale, należy skontaktować się z lekarzem lub udać się do szpitala;
- jeśli pacjent ma trudności z oddawaniem moczu, należy skontaktować się z lekarzem lub udać się do szpitala.

Rzadkie działania niepożądane, występujące u 1 do 10 na 10000 osób:
- w razie drgawek .

Inne możliwe działania niepożądane występujące w trakcie leczenia

Bardzo częste działania niepożądane, występujące u więcej niż 1 na 10 pacjentów:
- mdłości (nudności). Stosowanie leku rano wraz z posiłkiem zredukuje prawdopodobieństwo takiego zdarzenia;
- zmiany popędu płciowego lub czynności płciowych, takie jak trudności lub niemożność osiągnięcia orgazmu, obniżenie popędu płciowego oraz, u mężczyzn, problemy z osiągnięciem wzwodu lub wytrysku.

Częste działania niepożądane, występujące u 1 do 10 na 100 pacjentów:
- zwiększenie poziomu cholesterolu we krwi;
- utrata apetytu;
- trudności ze spaniem (bezsenność) lub uczucie senności;
- nietypowe sny (w tym koszmary senne);
- zawroty głowy lub drżenie (drgawki);
- ból głowy;
- zaburzenia koncentracji;
- uczucie pobudzenia;
- uczucie nienaturalnej słabości;
- niewyraźne widzenie;
- ziewanie, suchość w ustach;
- biegunka lub zaparcie;
- wymioty;
- zwiększenie masy ciała;
- pocenie się.

Niezbyt częste działania niepożądane, występujące u 1 do 10 na 1000 pacjentów:
- krótkotrwały wzrost ciśnienia krwi lub krótkotrwały jego spadek podczas nagłego wstania, który może powodować zawroty głowy lub omdlenia;
- szybsze niż zwykle tętno;
- brak ruchu, sztywność, drżenie lub nieprawidłowe ruchy w obrębie jamy ustnej lub języka;
- rozszerzone źrenice;
- wysypki skórne;
- uczucie dezorientacji;
- halucynacje (widzenie i słyszenie nieistniejących rzeczy);
- niezdolność do oddawania moczu (zatrzymanie moczu) lub niekontrolowane, mimowolne oddawanie moczu (nietrzymanie moczu).

Rzadkie działania niepożądane, występujące u 1 do 10 na 10000 pacjentów:
- nienaturalne wytwarzanie mleka u kobiet i mężczyzn;
- spowolnione tętno;
- zmiana czynności wątroby (objawiająca się w wynikach badań krwi);
- ataki paniki;
- nadaktywność lub gonitwa myśli (mania);
- uczucie oderwania od własnego ciała (depersonalizacja);
- uczucie niepokoju;
- niekontrolowany przymus poruszania nogami (zespół niespokojnych nóg);
- bóle stawów i mięśni.

Bardzo rzadkie działania niepożądane, występujące u mniej niż 1 na 10000 pacjentów:
- wysypka na skórze, której pęcherze wyglądają jak małe tarcze (ciemny środek otoczony jaśniejszą strefą o ciemnym brzegu), zwana rumieniem wielopostaciowym;
- rozległa wysypka z pęcherzami i łuszczącą skórą, szczególnie wokół ust, nosa, oczu i narządów płciowych (zespół Stevensa-Johnsona);
- rozległa wysypka z pęcherzami i łuszczącą skórą niemal na całym ciele (toksyczna martwica naskórka);
- problemy z wątrobą, które objawiają się żółtaczką (skóra lub białka oczu stają się żółte);
- zatrzymanie płynów lub wody, które mogą powodować obrzęk rąk lub nóg;
- wrażliwość na światło słoneczne;
- bolesny przedłużający się wzwód prącia;
- zmniejszenie liczby płytek krwi.

Podczas przyjmowania paroksetyny u niektórych pacjentów mogą wystąpić szumy, gwizdy, dzwonienie lub inne utrzymujące się dźwięki w uszach (szumy uszne).

U pacjentów przyjmujących tego typu lek obserwowano zwiększone ryzyko złamań kości.

Jeśli pacjent podczas stosowania paroksetyny czuje lęk, powinien skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.