Dlaczego siedzący styl życia przyspiesza starzenie się

Przeprowadzono badania z udziałem ponad 2,4 tys. bliźniaków, którzy wypełnili kwestionariusze dotyczące poziomu aktywności fizycznej, nałogu palenia i statusu społeczno-ekonomicznego. Uczestnicy dostarczyli również próbkę krwi, z której wyekstrahowano DNA. Eksperci zbadali długość telomerów (struktur ochronnych na końcach chromosomów) w białych krwinkach uczestników. Telomery tych krwinek stopniowo skracają się z czasem i mogą służyć jako marker wieku biologicznego.

Długość telomerów zmniejszała się wraz z wiekiem. Mężczyźni i kobiety, którzy byli mniej aktywni fizycznie w czasie wolnym, mieli krótsze leukocytów niż ci, którzy byli bardziej aktywni.

- Taki związek między długością telomerów leukocytów a poziomem pozostał istotny po uwzględnieniu wskaźnika masy ciała, palenia papierosów, statusu społeczno-ekonomicznego i aktywności fizycznej w pracy - mówią uczeni. - Średnia różnica w długości telomerów leukocytów między najbardziej aktywnymi (poświęcającymi na aktywność średnio 199 minut tygodniowo) i najmniej aktywnymi (spoświęcającymi średnio minut na aktywność fizyczną tygodniowo) była znacząca - ci pierwsi mieli telomery tej samej długości, co osoby prowadzące siedzący tryb życia, nawet do 10 lat młodsze.

Stres oksydacyjny - uszkodzenie komórek spowodowane narażeniem reaktywne cząstki - i stan zapalny to prawdopodobne mechanizmy, poprzez które siedzący tryb życia skraca telomery, uważają eksperci. Co więcej, odczuwane poziomy stresu zostały powiązane z długością telomerów, tymczasem aktywność fizyczna może zmniejszyć stres psychologiczny, łagodząc w ten sposób jego wpływ na telomery i proces starzenia.

- Według wytycznych 30 minut umiarkowanej aktywności fizycznej co najmniej pięć dni w tygodniu ma znaczące korzyści zdrowotne - mówią autorzy. - Nasze wyniki podkreślają kluczowe znaczenie tych zaleceń. Pokazują, że osoby, które regularnie podejmują aktywność fizyczną, są biologicznie młodsze od osób prowadzących siedzący tryb życia. To mocny przekaz, który może zostać wykorzystany przez lekarzy do promowania potencjalnego efektu przeciwstarzeniowego dzięki regularnym ćwiczeniom - dodają uczeni.

- Osoby ćwiczące różnią się od osób prowadzących siedzący tryb życia na wiele sposobów i chociaż w tej analizie uwzględniono pewne zmienne, wiele dodatkowych czynników może być odpowiedzialnych za odmienności biologiczne między osobami aktywnymi i nieaktywnymi - zauważają autorzy. Niemniej opisywane odkrycia to kolejny dowód na to, że długość telomerów może być celem badań nad efektami - dodają.