Aktywność fizyczna w średnim wieku zmniejsza ryzyko niewydolności serca

Niewydolność serca jest diagnozowana, gdy serce nie jest wystarczająco silne i elastyczne, by pompować dostateczną do zaspokojenia potrzeb organizmu ilość krwi. W efekcie zagrożone są główne narządy. Problem pogłębia fakt, że objawy choroby bywają mylone z nieuniknionymi konsekwencjami , a dostatecznie wczesne rozpoznanie jest bardzo ważne, bo szybka diagnoza połączona z kontrolą czynników ryzyka pozwala spowolnić przebieg choroby.

Uczeni z University of Texas Southwestern Medical Center ustalili, że osoby w wieku czterdziestu czy pięćdziesięciu kilku lat powinny być aktywne fizycznie, by osłabić ryzyko . W średnim i dojrzałym wieku nie jest za późno na podejmowanie wysiłku fizycznego.

W wielu przypadkach niewydolności serca można zapobiec przez utrzymywanie dobrego zdrowia układu krążenia i kontroli czynników ryzyka choroby.
W ramach badań uczeni monitorowali zdrowie ponad 9 tysięcy osób w średnim wieku 48 lat, które były poddane dwukrotnie badaniom w ośmioletnich odstępach. Po latach obserwacji badacze zestawili dane z informacjami o hospitalizacjach w wyniku niewydolności serca.

Okazało się, że ludzie, którzy nie byli na początku badania, mieli większe ryzyko niewydolności serca w wieku 65 lat. Jednakże ci, którzy poprawili w czasie testów swoją sprawność fizyczną, mieli niższe ryzyko niewydolności serca w starszym wieku w porównaniu do osób unikających wysiłku.

Przy pomocy testu na bieżni określono tzw. MET („ekwiwalenty metaboliczny", używany do oceny intensywności wysiłku fizycznego). Odkryto, że ryzyko niewydolności serca spadło o 20 proc. dla każdego MET (jeden MET odpowiada średniemu wydatkowi energetycznemu podczas pozostawania w spoczynku).