03-11-2016
zmień rozmiar tekstu
A+ A-
Szczaw kędzierzawy (Rumex crispus) zwany też kobylim szczawiem lub szczekajem wystepuje w Azji, Europie i Afryce. Tradycyjnie roślina była stosowana na niedokrwistość czy problemy z wątrobą, a także w przypadku biegunki.
Tradycyjne zastosowaniePoniższe zastosowania oparte są na tradycji, teoriach naukowych lub ograniczonych badaniach. Często nie zostały gruntownie przetestowane na ludziach, a bezpieczeństwo i skuteczność nie zawsze zostały udowodnione.
W medycynie tradycyjnej szczaw kedzierzawy uważano za mający działanie przeciwgrzybicze, oczyszczające krew, żółciopędne, detoksykacyjne. Roślinę polecano na: zespół przewlekłego , , zaparcia, biegunkę, skurcze, zapalenie wątroby, stany zapalne skóry, , problemy z wątrobą.
DawkowanieNie ma oficjalnych danych dotyczących bezpieczeństwa i skutecznej dawki szczawiu kędzierzawego. Zielarze zalecają stosowanie nalewki ze świeżych korzeni w ilości 20 kropli dwa lub trzy razy dziennie. Uważa się codziennie można wypijać nie więcej niż jedną filiżankę (250 mg) herbaty z suszonych nasion zioła.
BezpieczeństwoRośliny powinny unikać osoby ze stwierdzoną alergią lub nadwrażliwością na jakiś jej składnik. Ludzie uczuleni na pyłki ambrozji mogą być również uczuleni na pyłki tego szczawiu.
W literaturze medycznej odnotowano zatrucia wątroby i nerek po spożyciu dużych ilości liści . Zaleca się szczególną ostrożność w jego zażywaniu u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub funkcji wątroby.
Roslina zawiera antrachinony, może więc wzmacniać działanie leków przeczyszczających. Co więcej, wśród jej składników są taniny (garbniki roślinne), więc istnieje ryzyko działań niepożądanych przy stosowaniu z innymi lekami z zawartością tych związków.