12-03-2008
zmień rozmiar tekstu
A+ A-
Kurkuma powstająca ze sproszkowanego korzenia i podziemnej łodygi ostryżu, zwanego też szafranem indyjskim, to silny antyoksydant, o kilkakrotnie mocniejszym działaniu niż witamina E. Zawiera witaminy i minerały; od lat ma zastosowanie kulinarne i medyczne.
Jako przyprawa nie tylko barwi potrawę, choć niegdyś używana była głównie jako barwnik, nadaje jej też specyficzny zapach podobny do pieprzu i piżma oraz delikatny imbirowy smak, zapobiega również szybkiemu zepsuciu potraw.
Na gruncie medycznym odkryto jej działanie bakteriobójcze, korzystny wpływ na problemy jelitowe, a zwłaszcza na przewlekłą biegunkę. Kurkuma zapobiega wzdęciom i wspomaga trawienie. Znajduje zastosowanie jako środek przyspieszający gojenie ran. działa również antyzapalnie przy leczeniu artretyzmu.
Standardowa dawka kurkumy w celach leczniczych to od 250 do 500 mg 3 razy dziennie.
Chociaż nie powoduje właściwie żadnych efektów ubocznych należy być ostrożnym, gdyż duże dozy, przyjmowane prze długi czas, mogą doprowadzić do uszkodzenia wątroby. Nie zaleca się także przyjmowania kurkumy przy podrażnieniach pęcherzyka żółciowego.