Wyższy poziom leptyny („hormonu sytości”) to niższe ryzyko demencji

- Odkrycia potwierdzają rolę różnic leptyny w ryzyku demencji w późnym wieku, wiążąc jej niedobór ze zmianami w strukturze istoty białej, które są wczesnym sygnałem w procesie zaburzeń poznawczych spowodowanych chorobą Alzheimera lub otępieniem naczyniowym - wyjaśnia prof. Claudia Satizabal z UT Health San Antonio.

Choroba Alzheimera jest główną przyczyną demencji, wpływającą na życie milionów ludzi na całym świecie. Coraz więcej dowodów sugeruje, że w średnim wieku jest istotnym czynnikiem ryzyka rozwoju choroby. Okazuje się, że znaczenie w chorobie ma tkanka tłuszczowa. Kiedyś była postrzegana jako zbiornik do magazynowania energii, ale obecnie uważa się ją za część układu hormonalnego, wydzielającą grupę bioaktywnych peptydów znanych jako adipokiny lub cząsteczki sygnalizacyjne komórek, które odgrywają funkcjonalną rolę w stanie energetycznym lub metabolicznym organizmu, i otyłości.

Leptyna jest adipokiną odpowiedzialną za kontrolę przyjmowania pokarmu i homeostazę energetyczną, a także jest powiązana z wieloma funkcjami neurofizjologicznymi, w tym rozwojem mózgu, neurogenezą i ochroną nerwów. Ze względu na te efekty uważa się ją za czynnik mechanizmu odpowiedzialnego za związek otyłości z chorobą Alzheimera. Potwierdzają to wyniki badań wiążące wyższe poziomy leptyny z niższym ryzykiem wystąpienia i łagodnych zaburzeń poznawczych, a także lepsze strukturalne wskaźniki mózgu u osób starszych.

W testach powiązano markery leptyny z funkcjami poznawczymi i pomiarami zaniku mózgu oraz uszkodzeniami naczyń u ludzi w średnim wieku za pomocą obrazowania metodą rezonansu magnetycznego (MRI).

Ponad 2 tysiące zdrowych poznawczo osób oceniono neuropsychologicznie. Zmierzono stężenia leptyny, w tym jej rozpuszczalny receptor, co pozwoliło ocenić biodostępność hormonu. Przeprowadzono też testy poznawcze i poddano uczestników badaniom MRI.

Jak się okazało, wyższa biodostępność leptyny wiązała się z lepszą integralnością istoty białej u ludzi w średnim wieku, co potwierdza domniemaną neuroprotekcyjną rolę leptyny w ryzyku wystąpienia w późnym wieku.