Witamina D w profilaktyce osteoporozy

- Co trzecia kobieta po 50. roku życia doznaje złamania osteoporotycznego - twierdzi prof. Janusz E. Badurski, przewodniczący Polskiej Fundacji Osteoporozy oraz ekspert programu „Zentiva - zmieniamy przyzwyczajenia". - Osteoporoza to choroba powstająca nie tylko w wyniku postępującego ubytku masy kostnej, ale również w wyniku oddziaływania niżej wymienionych, samodzielnych i niezależnych od masy kostnej czynników ryzyka. Najczęściej dotyczy kobiet po menopauzie, ale dotyka także mężczyzn.

Dotychczas określono następujące czynniki ryzyka złamań osteoporotycznych: zaawansowany wiek, przebyte złamanie (tzw. niskoenergetyczne czyli osteoporotyczne) po 50. roku życia, niska masa kostna, obciążenie genetyczne (złamanie kości udowej u jednego z rodziców), reumatoidalne zapalenie stawów, długotrwałe leczenie glikokortykoidami (np. preparatami zawierającymi jako substancję czynną prednison), drobna budowa ciała (wskaźnik masy ciała BMI poniżej 20), palenie papierosów i nadużywanie alkoholu.

- Osteoporozie można w pewnym stopniu przeciwdziałać, modyfikując styl życia np. stosując urozmaiconą, bogatą w wapń i witaminę D dietę, zwiększając codzienną aktywność fizyczną, unikając nadużywania alkoholu i palenia tytoniu - dodaje prof. Badurski. - Niedoceniana jest rola słońca, dzięki któremu w organizmie produkowana jest witamina D, odpowiedzialna za wchłanianie wapnia, jednego z najważniejszych elementów budulcowych ludzkiego szkieletu.

Witamina D ułatwia wchłanianie wapnia z przewodu pokarmowego i wbudowywanie go do kości oraz zapobiega nadmiernemu wydalaniu go z moczem.

Warto wykorzystać okres letni, aby zapewnić swojemu organizmowi konieczną dawkę promieni ultrafioletowych. Już od 10 do 20 minut (zależnie od pory dnia i roku oraz wysokości geograficznej) codziennej kąpieli słonecznej może dostarczyć organizmowi witaminy D na cały dzień, a nawet może pozwolić na zgromadzenie jej zapasu. Należy także wzbogacić dietę w pokarmy zawierające wapń i witaminę D takie, jak: tran i oleje rybne, ryby (łosoś, dorsz, tuńczyk, śledź, makrela, sardynki), wątróbka, jaja.

Ważną rolę w profilaktyce osteoporozy pełnią również aktywność i wysiłek fizyczny, które stymulują przebudowę kości oraz zapobiegają utracie masy kostnej. Regularny wysiłek fizyczny poprawia także koordynację ruchów, przez co zmniejsza się ryzyko upadków. Nabywana podczas ćwiczeń masa mięśniowa utrzymuje szkielet we właściwej pozycji i chroni kości przed uszkodzeniami spowodowanymi upadkiem. Do najczęściej zalecanych w profilaktyce osteoporozy form aktywności fizycznej zalicza się marsze, biegi, jazdę na rowerze, aerobic, Tai Chi, siatkówkę, ćwiczenia siłowe oraz taniec.