Wiek nie przeszkadza w odchudzaniu

Eksperci mają nadzieję, że ich odkrycia pomogą skorygować powszechne, ale błędne wyobrażenia na temat procesu odchudzania u osób starszych.

Porównano dwie grupy (osób w wieku poniżej 60 lat i tych z grupy 60 - 78 lat) pod kątem utraty wagi podczas uczestnictwa w programie odchudzana. Osoby w wieku powyżej 60 lat zmniejszyły masę swojego ciała średnio o 7,3 proc., a ludzie z młodszej grupy o 6,9 proc. Wszyscy uczestniczyli w programie przez podobny czas, średnio 33,6 miesięcy.

Plan odchudzania obejmował jedynie zmiany związane ze stylem życia, indywidualnie dostosowane do pacjenta. Koncentrowano się na zmianach w diecie, wsparciu psychologicznym i zachęcaniu do . Większość pacjentów była chorobliwie otyła, z BMI zwykle powyżej 40.

Medycy zwracają uwagę, że wymienia się ponad pięćdziesiąt chorób współistniejących z , których ryzyko można zmniejszyć dzięki utracie wagi dotyczy to m. in. cukrzycy, zaburzeń psychicznych, takich jak i lęk, choroby zwyrodnieniowej stawów i innych. Otyłość wiąże się również ze zwiększonym zagrożeniem i niską jakością życia.

- Utrata nadmiernej masy ciała jest ważna w każdym okresie życia, ale wraz z wiekiem istnieje wyższe ryzyko rozwoju chorób współistniejących z otyłością. Wiele z nich jest podobnych do skutków starzenia się, więc znaczenie zwiększa się wraz z wiekiem - mówi dr Thomas Barber z University of Warwick.

- Istnieje wiele powodów, dla których ludzie mogą umniejszać znaczenie odchudzania u osób starszych. Obejmują one m. in. dyskryminujące przekonanie, że utrata masy ciała nie jest istotna dla osób starszych oraz błędne uznanie zmniejszonej zdolności seniorów do schudnięcia dzięki diecie i ćwiczeniom. (...) Tymczasem należy docenić znaczenie odchudzania u osób starszych z otyłością dla utrzymania zdrowia i dobrego samopoczucia oraz ułatwienia starzenia się w dobrym zdrowiu. Wiek sam z siebie nie powinien mieć wpływu na decyzje dotyczące wprowadzania określonych prozdrowotnych zmian w stylu życia - zaznacza dr Barber.