Wapń i witamina D3 - lepiej zapobiegać niż leczyć

Suplementacja większości witamin i pierwiastów mineralnych nie jest konieczna, co więcej jeśli decydujemy się na zażywanie określonych leków dostępnych bez recepty, nawet tych wydawałoby się zupełnie neiszkodliwych i "naturalnych", zawsze warto wcześniej skonsultować to z lekarzem. Tym bardziej, jeśli cierpimy na . Nigdy bowiem nie wiadomo, jakie interakcje mogą zachodzić między lekami recepturowymi przyjmowanymi stale, a preparatami witaminowymi.

Są jednak takie witaminy i pierwiastki, których suplementacja jest niezbędna, zwłaszcza jeśli jesteśmy w grupie osób zagrożonych osteoporozą. To wapń i witamina D3. Ich zażywanie w postaci preparatów w wielu przypadkach jest konieczne. Wapnia nie jesteśmy w stanie przyswoić w zalecanych dawkach dziennych (1000 mg, czyli mniej więcej litr mleka, nie zawsze dobrze tolerowanego zwłaszcza przez osoby starsze). Witaminy D3, kojarzonej głównie z dziećmi i prawidłowym ich wzrostem, szczególnie brakuje szczególnie zimą i wczesną wiosną (witaminę D3 syntetyzujemy w skórze na skutek działania promieni słonecznych). Jak pokazują badania kwestia niedoborów tej witaminy w organizmach ludzi dorosłych staje się poważnym problemem cywilizacyjnym.

Czego nie wiemy o wapniu

Wapń przyjęło się kojarzyć przede wszystkim z budulcem kości. To prawda, jednak minerał ten pełni znacznie więcej funkcji w naszym organizmie. Jest jednym z najpotrzebniejszych do życia pierwiastków, który bierze udział w regulacji rozmaitych mechanizmów i procesów fizjologicznych. Nasz układ hormonalny bardzo precyzyjnie reguluje jego stężenie reagując zarówno na jego niedobór jak i nadmiar, który może prowadzić do poważnych schorzeń i powikłań. Czasami jego sole wykorzystywane są jako lek w rozmaitych zaburzeniach. Przy niedostatecznej jego podaży w diecie, organizm broni się poprzez zwiększenie jego wchłaniania w jelitach, przy jednoczesnym ograniczeniu wydalania i uwalnianiu z kości. Na skutek tego dochodzi nie tylko do zagrożenia wystąpieniem , zmian zwyrodnieniowych kości, ale również do zaburzeń rytmu serca czy nawet nadczynności przytarczyc. U kobiet w okresie zmiany te dodatkowo mogą się nasilać ze względu na obniżoną produkcję estrogenów, co powoduje zwiększoną resorpcję kości i zmniejszone wchłanianie wapnia . Stąd tak ważne jest, aby w naszej diecie znajdowała się odpowiednia ilość tego pierwiastka.

Suplementacja z rozsądkiem

Nie brakuje też informacji ostrzegających przed nadmiernym spożywaniem wapnia z powodu możliwości zwiększenia ryzyka wystąpienia zawału serca, nasilenia niewydolności nerek czy powstawania kamieni w nerkach, jak i w pęcherzyku żółciowym. Choć rozstrzygnięcie tej kwestii warto pozostawić badaczom i specjalistom, to niezaprzeczalnym jest przesłanie, jakie płynie z tej zróżnicowanej i podzielonej literatury, pod którym podpisują się również eksperci amerykańscy. Oto więc zasady, których należy przestrzegać suplementując ten pierwiastek:

• dodatkowe spożywanie wapnia w postaci suplementów diety powinno być uzasadnione stanem chorobowym, ściśle określone w czasie, uzgadniane i kontrolowane w porozumieniu z lekarzem,
• przyjmowanie profilaktyczne wapnia, zalecane w dawkach 500-1200mg/d, powinno charakteryzować umiarkowanie,
• najlepszym sposobem dostarczania wapnia jest odpowiednia dieta,
• stosowanie suplementów w odpowiedniej ilości powinno dotyczyć przypadków, kiedy nie można osiągnąć właściwej podaży w diecie.