Problemy z poruszaniem się i równowagą na starość? Winne zmiany w istocie białej mózgu

Kiedy kilkaset kobiet i mężczyzn w wieku 65 - 84 lat poddano skanowaniu mózgu oraz testom chodzenia i utrzymywania równowagi. Połowa badanych miała łagodne zmiany istoty białej związane z wiekiem, jedna trzecia umiarkowane i a jedna czwarta - poważne.

Osoby z najznaczniejszymi zmianami istoty białej dwukrotnie częściej uzyskiwały słabe wyniki w testach chodzenia i zachowania równowagi niż ludzie z łagodnymi zmianami. Ponadto ci pierwsi dwukrotnie częściej doświadczali upadków w przeszłości niż ludzie z drugiej z wymienionych grup. W przypadku badanych o zmianach umiarkowanych prawdopodobieństwo upadków było półtora raza większe niż wśród osób o najłagodniejszych modyfikacjach.

- Trudności w i są głównymi objawami u ludzi ze zmianami istoty białej i nierzadką przyczyną chorób i śmierci osób starszych - mówi dr Hansjoerg Baezner z Uniwersytetu w Heidelbergu. - Ćwiczenia fizyczne mogą potencjalnie zmniejszać ryzyko wystąpienia takich problemów, ponieważ są związane z poprawą zdolności chodzenia i utrzymania równowagi. Będziemy sprawdzać, czy treningi mają tak ochronny efekt długoterminowej perspektywie - dodaje.

- jest jednym z kluczowych wyznaczników niezależnego starzenia się. Jej ograniczenia często prowadzą do hospitalizacji i konieczności przeniesienia się do domu opieki. Stanie się to poważnym problemem dla systemów społecznych i ekonomicznych w nadchodzących dekadach - wyjaśnia dr Baezner.

Monitorowanie zmian istoty białej może być przydatne we wczesnym wykrywaniu problemów z chodzeniem, które mają też związek z innymi problemami zdrowotnymi. - Niedawno odkryto, że problemy z przemieszczaniem się mogą poprzedzać otępienie nie związane z chorobą Alzheimera, więc rozpoznanie, wczesna diagnoza i leczenie tej niepełnosprawności mogą być możliwe dzięki wczesnemu wykryciu problemów z chodzeniem i równowagą - dodaje dr Baezner.

Nie jest zupełnie jasne, dlaczego zmiany istoty białej u niektórych osób są bardziej nasilone niż u innych lub co je powoduje, jednak wykazano wyraźny ich związek z niedostatecznie leczonym .