Ogólnopolska Kampania Społeczna „Zawalcz o swoje serce”

Nie lekceważ pierwszych objawów!

Zawał serca oznacza martwicę części mięśnia sercowego na skutek zatrzymania dopływu krwi (niedokrwienia) poprzez tętnicę wieńcową. Jest to zawsze stan naglący wymagający natychmiastowego leczenia.

Objawy, których nie można lekceważyć:

• silny, ściskający lub rozpierający ból w klatce piersiowej, trwający powyżej 20-30min, nie jest związany z wykonywanym wysiłkiem fizycznym i ma charakter rozlany, co oznacza, że obejmuje dużą część klatki piersiowej (miejsca bólu nie da się wskazać jednym palcem)
• ból może promieniować do szyi, żuchwy, ramion i do rąk (częściej do ręki lewej), rzadziej mogą mu towarzyszyć nudności, bóle brzucha, wymioty, nasilone poty
• często pojawia się silny niepokój, wręcz strach
• ból w klatce piersiowej nie ustępuje po zwykłych lekach przeciwbólowych (paracetamol, ibuprom) ani po lekach przyjmowanych pod język (nitrogliceryna, sorbonit)

Nieznajomość tych prostych faktów może prowadzić do zlekceważenia objawów groźnej choroby bądź niepotrzebnego niepokoju o swoje zdrowie w przypadku bólów „niesercowych", czyli takich, które można wskazać palcem, np. kłucie po lewej stronie, „w okolicy serca" (nasilenie bólu zmienia się wtedy często wraz z oddychaniem). Pacjenci, którzy przebyli zawał, mówią, że czuli, jakby coś ich rozsadzało od środka, inni zaś mieli wrażenie, jakby ktoś założył im na klatkę piersiową „ciasną obręcz" - te określenia doskonale opisują ściskający ból w klatce piersiowej, wskazujący na zawał serca.




Skuteczne leczenie

Bezpośrednią przyczyną zawału serca jest nagłe zamknięcie tętnicy wieńcowej poprzez zakrzep, który tworzy się w miejscu uszkodzonej blaszki miażdżycowej. Podstawową metodą leczenia zawału jest zatem szybkie otwarcie tej tętnicy i przywrócenie prawidłowego napływu krwi do niedokrwionego mięśnia sercowego (tzw. reperfuzja). Można to zrobić, podając lek rozpuszczający skrzeplinę (tromboliza) lub zabiegiem inwazyjnym zwanym angioplastyką wieńcową (potocznie balonikowaniem).

Dziś można w Polsce uratować niemal wszystkich chorych z zawałem serca, pod warunkiem, że w porę zostanie wezwana fachowa pomoc. Od momentu wystąpienia pierwszych objawów, często minuty decydują o życiu chorego. Szybkie wezwanie pomocy oraz transport do dyżurnego ośrodka kardiologii inwazyjnej to pierwszy, znaczący krok, by uniknąć nieszczęścia. Lekarze w krótkim czasie otworzą zamkniętą w sercu tętnicę, wszczepią do niej małą sprężynkę, czyli stent i przywrócą prawidłowy przepływ krwi. Ten zabieg, zwany angioplastyką wieńcową, ratuje życie „zawałowca", wykonywany jest w każdym ośrodku kardiologii inwazyjnej. Jest ich w Polsce ponad 120 - prawie wszystkie przyjmują pacjentów 24 godziny na dobę przez 7 dni w tygodniu, co stawia Polskę
w czołówce krajów Europy i świata.