12-09-2017
zmień rozmiar tekstu
A+ A-
Chrzan japoński, czyli wasabi, rośnie naturalnie w Japonii, ale i jest także uprawiany w Korei i na Tajwanie. Tradycyjnie korzeń chrzanu japońskiego jest wykorzystywany do wytwarzania ostrej przyprawy dodawanej do ryb, szczególnie do sushi. Wasabi może mieć też zastosowanie medyczne.
W badaniach laboratoryjnych wykazano, że wasabi zahamowała wzrost i przeżywalność nowotworów. Jednocześnie jednak ustalono, że jeden ze składników chrzanu japońskiego zintensyfikował wzrost komórek nowotworowych.
Ustalono, że roślina wykazuje działanie , przeciwzakrzepowe.
ZastosowaniePoniższe zastosowania oparte są na tradycji, teoriach naukowych lub/i badaniach o ograniczonym zakresie. Trzeba jednak zaznaczyć, że zioło nie zostało gruntownie przetestowane na ludziach, a bezpieczeństwo i skuteczność nie zawsze były udowodnione.
Wasabi bywa używana jako środek przeciwbólowy, antybakteryjny, przeciwutleniający, rozrzedzający krew, detoksykacyjny, moczopędny, grzybobójczy. Roślina może być skuteczna w walce z rakiem, , białaczką, czy . Stosowana bywa również okładach łagodzących dolegliwości reumatyczne, nerwobóle i mięśniobóle.
DawkowanieObecnie brakuje danych dotyczących najskuteczniejszych i najbezpieczniejszych dawek wasabi.
BezpieczeństwoWasabi jest prawdopodobnie bardzo bezpieczna, biorąc pod uwagę choćby jej powszechne stosowanie w . W aktualnie dostępnej literaturze naukowej brakuje raportów o niekorzystnych skutkach wasabi.
Chrzan japoński ma bardzo ostry, pikantny smak, który wynika z pobudzenia neuronów związanych z bolesnymi zimnymi odczuciami. Wiadomo więc, że powinien być ostrożnie używany przez pacjentów stosujących oparte na kapsaicynie - może powodować ból i aktywować te same neurony co kapsaicyna.
Należy też ostrożnie stosować wasabi u pacjentów z rakiem lub zagrożonych rakiem, osób przyjmujących leki metabolizowane przez wątrobę i osób z zaburzeniami krzepnięcia krwi.
Osteoporoza to choroba układu kostno-szkieletowego, której wynikiem jest obniżenie masy kostnej i zaburzenie jej mikroarchitektury, co prowadzi do zwiększenia łamliwości kości i do ryzyka złamań. czytaj dalej »