16-02-2007
zmień rozmiar tekstu
A+ A-
Ponieważ opieka zdrowotna w Polsce opiera się na powszechnym systemie ubezpieczenia zdrowotnego często pojawiającym się problemem jest dostępność do najbardziej kosztownych, wymagających specjalistycznej aparatury oraz udziału wysoko wykwalifikowanego personelu świadczeń. W celu zapewnienia sprawiedliwego i opartego na przejrzystych kryteriach dostępu do opieki medycznej wprowadzone zostały listy oczekujących na świadczenia.
![Listy oczekujących na świadczenia medyczne [© Alexander Raths - Fotolia.com] Listy oczekujących na świadczenia medyczne [© Alexander Raths - Fotolia.com]](http://www.senior.pl/Listy-oczekujacych-na-swiadczenia-medyczne_img4d8fcc429684d.jpg)
O kolejność, z jaką wpisywani są na nie pacjenci decyduje termin zgłoszenia oraz kategoria, do jakiej zostali przydzieleni. Jako przypadki pilne klasyfikowani są pacjenci, którym ze względu na stan zdrowia, szybki rozwój choroby i możliwość pogorszenia się stanu należy udzielić natychmiastowej pomocy. Każdy inny przypadek określa się jako stabilny.
Chorzy, których stan zdrowia daje podstawy do uznania ich za przypadki pilne otrzymują pomoc lekarską niezwłocznie, w przypadku pozostałych pacjentów pod uwagę bierze się kryteria medyczne takie jak: rokowania dotyczące dalszego przebiegu choroby, występowanie dodatkowych schorzeń, utrwalenie lub pogłębienie niepełnosprawności.
Ułatwieniem w prowadzeniu list świadczeniobiorców oczekujących na zabieg ma być opracowanie wytycznych uwzględniających specyfikę poszczególnych dziedzin. O pomoc w ujednolicaniu i precyzowaniu wytycznych minister zdrowia zwrócił się do lekarzy specjalistów mających duże doświadczenie zawodowe.
Jasne sformułowanie kryteriów zgodnie, z którymi chorzy klasyfikowani będą jako przypadki pilne lub stabilne ma ułatwić proces kwalifikacji chorych. Ujednolicenie zasad kierowania na zabiegi powinno ułatwić pracę lekarzy, a ich decyzje uczynić zrozumiałymi dla pacjentów.
Chociaż uwzględnianie przesłanek innych niż medyczne, np. społecznych, czy ekonomicznych, komplikuje zarządzanie listami, wymaga też zdobycia dodatkowych informacji o pacjencie, spotkało się z akceptacją pacjentów i środowiska medycznego w wielu krajach. Takie rozwiązanie minimalizuje subiektywizm w podejmowaniu decyzji.